Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Rob, Aan de kaarsjes te zien en aan de lieve berichtjes hier op de site, zijn mensen je nog niet vergeten. Dat is heel fijn, want na bijna 6 jaar, missen we nog steeds. Af en toe kom je voorbij en hoe altijd met een glimlach op je gezicht. Bij het opruimen van de kelder kom ik regelmatig dingen van je tegen, zo vond ik in onze tennistas je zonnebril. Nooit meer aan gedacht dat deze in de tas zou zitten! Tja wat doe ik met je zonnebril? Dag lieverd.xxx

Lieve Rob,Ik denk nog heel vaak aan je! Regelmatig heb ik het nog over jou met José en Vincent.Vin heeft paar dagen geleden van José een munt gekregen die van jou was. Omdat er Vincent opstaat, heeft ze die aan hem gegeven.En ik kwam pas de laatste verjaardagskaart nog tegen die jij ondertekend hebt voor Vin. Evenals de kaart van jullie met zaadjes in de postzegel. Die zaadjes waren voor mij had je erbij geschreven.Liefs van xElisEx (& van Vincent)P.S. Was het nou frikadel of frikandel?! Haha!

Lieve Rob, Ik denk nog regelmatig aan je.Vandaag zou je 48 jaar zijn geworden.Leuk en gezellig was het altijd als je bij opa en oma logeerde en je dan ook wel vaak bij ons was.Ook herinner ik me nog de keer dat je 's ochtens heel vroeg met ome Jan en Ronald zou gaan vissen, het wasvreselijk koud en het vroor volgens mij ook nog, maar jullie bikkels gingen goed gemuts toch vissen. Daniëlle,Evelien en ik draaiden ons nog eens om in ons lekkere warme bedje.Maar het duurde niet zo lang voor jullie weer thuis waren,het was jullie toch te koud,verkleumd tot op het bot.Lachen dus!Maar gezellig was het zeker! Liefs van tante Dinie.   

Hoi Rob, Het was een genot om met je te werken in de Hema, als je de kantine binnenkwam vroegje als eerste "2 frikandellen" ik moest erg om je lachen ik mis je heel erg! je deed geen vliegkwaad en was een echte optimist en een toffe peer jammer wat er gebeurd is ik laat nog elkedag een traan als ik aan je denk ik zal je nooit vergeten, Raymond

elke dag in mijn gedachten, elke dag een deel van mijn hart.Onbegrijpelijk dat jij al 5 jar niet meer bij ons bent om vast te houdenen mee te knuffelen. Mis onze geprekken. Ik hoop dat jij het nu goed hebtdaar op die wolk samen met al die ons ook lief zijn.

Tja, lieve broer. Vijf jaar zonder jou is nog steeds niet te bevatten. Geen dag uit mijn gedacht geen dag uit mijn hart.

Lieve Rob, 5 jaar is het geleden dat je in de nacht van zaterdag 9 juni op de nacht van zondag 10 juni, een hartinfarct kreeg. Ik herrinner het mij nog als de dag van gisteren. Dit jaar lopen de dagen gelijk, ik ben blij dat het niet zo warm is als 5 jaar geleden, dan zou het helemaal zijn of dat ik weer terug in de tijd ben. Jij zei altijd over 5 jaar gaan we verhuizen!  Nu ben ik alweer 5 jaar alleen, zonder jou. Ik vergeet je nooit, maar soms weet ik niet meer hoe je praat, waar naar je ruikt of hoe lang je was!  Ik vergeet niet hoe positief je altijd in het leven stond, die weg volg ik ook, Hakuna Matata is nog steeds mijn uitgangspunt.  Doeg allerliefste

Lieve Rob, aan de kaarsjes te zien, denken er gelukkig nog mensen aan je! Ik ben je natuurlijk niet vergeten, waar ik ook ben, je zal altijd in mijn hart zijn. Jouw uitspraak Hakuna Matata loopt als een rode draad door mijn leven. ik hou voor altijd van jou, mijn allerliefste

Lieve Rob, het is al weer lang geleden dat ik wat geschreven heb, maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk. Je gaat ook weer mee met mij op avontuur,voor altijd samen waar ik ook naar toe ga. Hakuna matata, assante sana, busu kubwa

Lieve Rob,

Mijn grote neef, voor mij ben je dat nog steeds en dat zul je wel altijd blijven. Je bent de laatste tijd vaak in mijn gedachten. Vorige week wandelde ik met mijn meiden langs de plek waar je vroeger uren aan het vissen was. Alles is daar veranderd maar het gevoel is nog altijd hetzelfde, het is de plek waar ik als jong meisje ging vissen met mijn grote neef uit het verre Amsterdam. Bedankt voor deze fijne herinneringen! Ondanks het feit dat we elkaar niet regelmatig spraken, is er in mijn wereld een plekje vrij waar jij hoort te zijn.

Liefs Karin