Mees was een paar maanden op uitzending en ik besloot om met mn toen nog kleine kids naar Makkum te gaan naar onze boot. We zitten bij Bofora en daar komt n man naar ons toe. Blonde krullen, een gulle lach, groot en spontaan. Hij begon een gesprekje en zei dat hij Mees en mij al vaak had opgemerkt. Een paar maanden later was Mees weer terug en stond Roel bij onze boot en vroeg of wij snel langs kwamen voor een borrel. Dit was t begin van veel wijntjes, zeilverhalen, heftige discussies, vraagstukken, maar ook vooral vriendschap. Roel is voor mij een man van contradictie. Lief en heftig, meelevend en stellig, familyman en workaholic, hard en gevoelig. Voor mij was Roel dit allemaal. Zijn hart was groot. Hij leefde mee met het leed van anderen en kon daar echt van ondersteboven zijn. Maar al die tegenstellingen maakten hem Roel. Als hij de ruimte binnenkwam kwam er ook echt iemand binnen. Je kon niet om hem heen. Maar boven alles kan ik zijn guitige blik voor de geest galen. De surfdude met zn blonde lokken en bruine huid en guitige ogen zijn altijd gebleven. Ik denk dat niemand zo guitig en ondeugend jon kijken en ik denk dat iedereen weet hoe dat eruit zag. Ik denk dat de surfdude nooit uit je is gegaan Roel. De drang naar snelheid, zeilen, wind door je haar, sneller nog sneller. Live life to the max. Je hebt veel gedaan in je leven, veel gezien en ging het aan, het leven. En nu is t voorbij… Ik had jou en Esther en Anouck en Michelle meer Roeltijd gegund. Je blijft in mijn gedachten, de surf dude met guitige blik….. Het ga je goed daar!! Liefs van mij, Mo

We leerden elkaar kennen op een informatieavond van kopers van het nieuwbouwproject aan de Schokker in Zeewolde, wat in 1989 werd opgeleverd. We werden overburen. Daar ontstond onze vriendschap die tot op heden bestaat. Er werden heel veel herinneringen gemaakt in die nieuwe straat in dat nog kale land. De borrels, feestjes, onverwacht BBQ-en na een werkdag, Popeye op de vensterbank van onze keuken. En niet te vergeten de vele gesprekken die we met elkaar hadden met soms een lach en een traan. Over de passie voor zeilen, de droom van Roel om ondernemer te worden en op z'n 55e te stoppen met werken, een eigen huis bouwen, de politiek en alles daaromheen en nog veel meer. De drive en energie, eigenwijsheid en geloof in zichzelf, maar ook de interesse in anderen om hem heen, we zullen het nooit vergeten. Het is dan ook niet te bevatten dat je er zomaar niet meer bent, Roel. We gaan je missen.
We zullen er altijd zijn voor Esther, daar kun je op rekenen.
Lieve Esther, Michelle, Anouck en Jurgen we denken aan jullie in deze verdrietige tijd.
Liefs, Theo en Jolanda Paehlig

Ineens niet meer. Ik heb van je passie voor het ondernemen en drang tot bouwen mogen genieten en me laten inspireren. Je tips en adviezen om ook bij het ondernemen vooral dicht bij jezelf te blijven.
Blij dat ik een uniek persoon met mooie energie heb mogen leren kennen.
Roel Dank voor wat je hebt gegeven.
Harry Wiechers

Een man met een bijzondere maar ook vernieuwende kijk op het leven is niet meer...
Roel, jouw enthousiasme en gedrevenheid zal mij altijd bijblijven. De oprichting en de uitrol van het kennisnetwerk VisieK was helemaal je ding. Ook jouw uitgesproken kijk op de wereld van morgen vroeg aandacht. Wat hebben we een (bijzondere) gesprekken gevoerd naar beter en wat hebben we gebokst tegen de machten van het systeem. Roel we zullen je nooit vergeten.
Wij wensen Esther, Michelle, Anouck en Jurgen bijzonder veel sterkte toe in tijd die nu gaat komen maar.. de herinnering zal nooit vergaan.
Een meelevende groet van Rob Withaar

Dag Roel,
Ik herinner mij de trots en liefde die je altijd uitsprak over je gezin, Esther, Michelle en Anouck! Maar ook de tomeloze drive die je had voor je bedrijf heb ik altijd gerespecteerd.

Wij deelden onze passie voor het zeilen en ik herinner de fijne gesprekken als we elkaar troffen in de haven van Makkum, waar we elkaar hebben leren kennen. Het was altijd leuk om jou aan boord te hebben om wedstrijden te zeilen.

Je hebt altijd keihard gewerkt en wat vreselijk dat je er maar zo kort van hebt kunnen genieten…

Heel veel sterkte meiden met jullie grote verlies en als ik wat voor jullie kan doen, dan hoor ik het graag!
Liefs, Hans van Niel

Op donderdag 18 juli, stonden jullie ons nog samen uit te zwaaien op de sluis van Arzal.
Nooit kunnen denken dat dit op 9 augustus een definitief afscheid van Roel zou zijn.
Wij zijn dankbaar voor de mooie jaren dat wij Roel mochten kennen.
Vol liefde en trots sprak hij altijd over zijn meisjes.
Lieve Esther, wij zullen er altijd voor jou zijn en Roel nooit vergeten.
Heel veel sterkte Esther, Michelle, Anouck en Jurgen.
Liefs Stanny en Henk Moolenaar.