Lieve Roel,



Wij leerden je kennen als sportieve, goudeerlijke, gevoelige, man. Toen werd je ziek. Dat was al ondenkbaar maar je knokte je er doorheen en bleef die sportieve man. Al snel herstelde je en leek het alsof de toekomst voor jou en Angelique weer open lag. Maar ineens kreeg het je weer te pakken. Woensdag zaten we samen nog bij jou op de bank met een grapje en haalden we goede herinneringen op. Die van ons gaan geen lichtjaren terug maar wat we samen deelden was mooi. Je kwam soms spontaan langs en bleef dan eten, of JP hielp je bij je druivenplantage ;-)

Nu gaan wij zonder jou verder en dat is gek. Niet dat we de deur platliepen maar je was er wel. Een vaste waarde. Voor je naasten moet dit niet te bevatten zijn.



We wensen ze dan ook alle kracht die nodig is om verder te leven met jou in herinnering.



Lieve Roel, bedankt voor je vriendschap. Rust zacht.