Ron,
Dien aansjtekelikke fanatisme teikende dien karakter tiedes al dien sjporte.
Mer waat ich mich ut meiste aan dich zal blieve herinnere zeen die pret uigskes der nao.
Carolien en kids, sjterkte mit ut verwirke van uch verlees.
Alex

Leeve Carolien, Kinjer en Familie
Gecondoleerd en heel väöl sjterkte mit dit grote verlees.
Ron, veur altied in os hart.
Mariëlle-Leon
Chelsea-Cheyenne

Waar woorden tekort schieten en
verdriet niet te beschrijven is.
Heel veel sterkte en kracht
voor jullie en de familie
in deze moeilijke periode
toegewenst
Henk & Elle
Cox - Jeurissen
Voor het donkere...
Dierbare en mooie herinneringen die heel lang mogen stralen als lichtpuntjes.

Het begon met het ophangen van een briefje 'Tuinman gezocht', waarop Frans reageerde, omdat die zo kort na zijn pensionering weer wat omhanden wilde hebben en het liefst in het groen. Het klikte meteen! Op de vraag, of hij ook soms iemand wist als hulp in de huishouding, dacht hij dat zijn vrouw dat misschien wel zo willen doen. En ja hoor! En ook met Marlies klikte het direct. Zo raakten wij, Riet en Willem Keeris, jaren geleden verbonden met de familie Backus. Frans was niet zo'n prater, maar Marlies hield ons uitstekend op de hoogte van al het wel en wee bij de Backusjes. Zoals bijvoorbeeld de liefde voor Zeeland, de expeditie naar Oostenrijk, de feesten en behaalde diploma's van de kleinkinderen en noem maar op. Zo leefden wij mee met de familie op afstand. En maakten zodoende ook het overlijden van Frans mee. Kort daarvoor had hij nog een lading grote keien gebracht, die in Vlorp te vondeling waren gelegd en die wij goed konden gebruiken. Die had hij zelf nog in en uit zijn aanhangwagen getild. Wat een krachtige man was hij toen nog steeds, ondanks zijn slechte conditie. Bewonderingswaardig! En wat extra tragisch was zijn overlijden juist door dat scherpe contrast, zo niet passend bij het beeld dat je van hem had. Wat hebben wij hem gemist als persoon en hoe vaak hebben wij niet aan hem teruggedacht! Dat was een onuitwisbare herinnering.
En hoe bleken hij en Ron wat dat betreft op elkaar te lijken! Die zo goed gekozen gekozen foto van Ron spreekt wat dat betreft boekdelen. Wanneer je dat ziet, dan denk je toch niet aan een opbrandend kaarsje? Ook nu weer hield Marlies ons geinformeerd en konden wij op afstand geheel meeleven mat Carolien, Maud, Fenna en Evi. En nu weer hebben wij het om een onuitwisbare herinnering.
Wij wensen de hele familie Backus alle sterkte toe, om ook dit verlies weer te kunnen dragen.

Riet en Willem Keeris

Woorden zullen altijd tekortschieten om dit verlies te beschrijven. Ron heeft maar twee jaar mogen werken op onze afdeling Financiëen en Controle van gemeente Brunssum. In die veel te korte tijd heb ik Ron leren waarderen als een open, eerlijke, en gezellige collega. Wat nu nog rest zijn herinneringen die ik voor altijd zal koesteren. Ik wens zijn partner en zijn drie dochters heel veel sterkte met het verwerken van dit zware verlies.

Leef Carolien, Maud, Fenna en Evi,
Ron is bienoa 17 jaor miene directe collega geweas en veer hubbe altied super kinne samenwirke en zaate altied op ein lien wat ut werk betreft.
Ich hub hem toendertied binnen zeen kome als jonk sneuzelke bie het Zuiveringschap Limburg woa der begosj mit zich ziek te melden op de eerste daag det der mosj beginne. Duks hubbe veer kinne geniete van de lekkere cake dea Ron mitbrach, gebakke door de minse bie dich op ut werk Carolien. En wie stjolz det der waar op uch, zien 3 dochters . Wo veer dan van euver heurde dat der ut neet normaal vonj dat ze mit 2 joar al zon kei moeilike puzzels kosjte make of dat ger op voetbal of perdrieje gink.
We onwerkelijk en oneerlik is het dan dat Ron, van uch weggenoame is. Dit is bienao neet te bevatte.
Rest mich allein nog maar te zigge det ich uch heel veul krach en stjerkte toewunsj veur noe en veur de toekomst. Ron zal nooit meer in uch midden zeen, maar veur altijd in euch herd.