Heel veel sterkte met dit enorme en onverwachte verlies. Onwerkelijk om te weten dat je er niet meer bent...
Vergeet nooit een bedrijfsuitje aan het strand waar je zo geweldig sprak over je reizen en je anekdotes. Geweldig gelachen! Familie heel veel sterkte! We zullen je erg missen.

Eerst wil ik de Familie en vrienden van Ron heel veel sterkte wensen met dit verlies.

Ik ken Ron al heel lang. hij was bevriend met mijn broer, en hij kwam heel vaak bij ons langs om met zijn vrienden te voetballen aan de Herenlaan. Ik heb Ron altijd als een joviale goedlachse kerel gekend.
Ik was ook behoorlijk aangedaan toen ik van mijn Broer hoorde dat Ron was gestorven.

Ron rust zacht.

Ik was vanmorgen even op kantoor...ons kantoor.
Leeg was je plek, je zal er nooit meer zitten.
Om mij heen kijkend zie ik de uitvergrote foto's van je verre reizen die op de muren hangen.
Tussen al het harde werken door heb je me heel wat mooie verhalen verteld over je reizen.
Vaak begon je al te glimlachen als ik iets vertelde en er je een anekdote te binnenschoot.
Je hebt veel leuke dingen meegemaakt met je "maten" en je kon er smakelijk over vertellen.
Dat je me meerdere keren moest inwrijven dat je kaarten van de Stones had was wel wat minder....
Ook moet ik denken aan je bezorgdheid en de liefde voor je moeder. Je was een lieve zorgzame zoon!!!
Voor je werk was niets je teveel. Heel wat uren zat je achter je computer.
Je was een vraagbaak voor vele collega's, die je ook altijd probeerde verder te helpen.
In het nieuwe calculatie-systeem heb je veel energie gestoken en helaas heb je me lang niet alles meer kunnen vertellen hierover. Maar zoals jij altijd zei: we gaan het wel zien.....

Ik ga je missen Ron!!!

Aan mevrouw van Mil, Peter en Eugenie, Sander en Jeroen en verdere familie,

Gecondoleerd met het verlies van uw zoon je broer zwager en oom. Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte toe nu en voor de tijd die nog gaat komen.

Mieke van der Kooij
Maasland

Via mijn broers mocht ik je leren kennen. Bij V.A.T. kwam ik kijken, ging ik mee weekendjes zeilen of mee naar Center Parcs. Genoot ik van jouw vrolijke lach, je droge opmerkingen. Zag ik je later nog weleens in de winkel, totdat ik naar Den Haag verhuisde. Ron, je was een fijne man om te mogen kennen.

Rust zacht Ron.

Ron, heel plots komt er een einde aan een fijne, collegiale samenwerking van op de dag af 17½ jaar. En opeens moet ik dan in de achteruitkijkspiegel kijken, naar wat er achter ons ligt. Wat ik dan zie in die spiegel, zijn vooral de reizen die we samen hebben gemaakt naar Frankrijk. Voor klantbezoeken, voor beurzen, voor seminars in de sneeuw en voor de contacten met onze Franse collega’s van Bonkenburg of voor de samenwerking met Frayssinet. We deelden de liefde voor reizen, we maakten grappen over de Franse manieren en door al jouw mooie verhalen onderweg vloog de tijd.. tot nu!

Nu staat de tijd even stil en sta ik stil bij jou. Je was een mooi en prettig mens, de kernwoorden op de rouwkaart onderstrepen precies wie jij was. Een collega waar je graag mee op stap ging, om zijn kennis, zijn betrouwbaarheid, zijn collegialiteit en zijn positiviteit. Verdrietig neem ik afscheid van jou. Bon voyage, mon cher ami!

Veel sterkte gewenst aan familie en vrienden!
Niek