Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Beste Ronald,
Wat was ik geschrokken toen ik jouw overlijdensbericht las. Weer iemand uit de KMar familie die veel te vroeg is heengegaan. Ik ben dankbaar voor het feit dat ik je heb leren kennen als een fantastisch mooi mens met hart en ziel op de juiste plaats. Je schaterlach en spontaniteit zullen voor altijd in herinnering blijven. Ik wens je een goede laatste reis en je vrouw en kinderen en verdere familie en vrienden sterkte om dit verlies te kunnen dragen en verwerken. Dag Ronald.

Emile de Ridder

Voor de familie en nabestaande, mijn oprecht deelneming

C.G Mantel

Ronald,
de woorden die bij mij opkomen als ik aan jou (terug-)denk ; altijd hartelijk, vriendelijk, oprecht, enthousiast, een warme persoonlijkheid en een superfijne collega, met een immer stralende, grote glimlach ! Het was een absoluut voorrecht om jou -nader- te mogen kennen als collega.

Ik wens al jouw dierbaren veel sterkte met het gemis van jouw aanwezigheid. De - ongetwijfeld- warme en mooie herinneringen aan jou zullen ongetwijfeld een dierbare plek in hun harten hebben.
Rust zacht Ronald .....

Lieve Joan, zonen, kleinkinderen en familie,
Een mooi mens, met Karakter heeft de wereld zeker mooier gemaakt. Wat een voorrecht om hem te mogen leren kennen en te genieten van zijn oprecht hart en zijn gulle lach. Je bent een geboren Kameraad. Jouw warme persoonlijkheid blijf ik vasthouden. Lieve Joan, prachtige liefdevolle geduldige vrouw, de zekerheid die jij Ronald gaf hebben wij kunnen voelen. Dank je daarvoor en veel kracht en LOBI en sterkte. Ja Hij is veilig in Jezus armen.

Beste Ro (want zo noemden wij jou altijd),
Sinds 1975 kenden wij elkaar. De eerste ontmoeting was in Breda, op de Militaire Academie. Maar al snel scheidden onze wegen, omdat jij naar Suriname terugkeerde. Wat een opluchting toen ik na de vreselijke gebeurtenissen in Fort Zeelandia hoorde dat je veilig naar Nederland was gekomen.
Door jouw carrière bij de Marechaussee zagen wij elkaar maar zelden. Maar toen wij elkaar weer tegenkwamen bij de voorbereidingen voor het Erecouloir 4 mei was het net alsof het gisteren was dat wij elkaar voor het laatst zagen. Sindsdien was er een regelmatig terugzien. Tot nu. Het doet mij pijn om te realiseren dat ik nooit meer je bulderende lach zal horen, of die stralende glimlach zal zien. Maar ik ervaar ook vreugde dat ik jou heb mogen kennen.
Ik wens Joan, je kinderen en allen die jou dierbaar waren veel mooie herinneringen aan jou.

Als wij de woorden kenden die jullie zouden troosten, dan zou ik ze jullie schrijven. Maar ik weet ze niet, dit verdriet is te groot.

Kenneth, Sandra en gezin

Lieve Joan en (klein)kinderen,
Gecondoleerd met het overlijden van je man en jullie vader en opa. Deze kanjer blijft in onze herinnering. We wensen jullie erg veel sterkte toe met het verwerken van het verlies van Ro.
Verdi en Heleen van Hilten.

Heel veel kracht, sterkte en geloof aan de Familie Dongor met het verlies van onze zeer gewaardeerde ex- collega, broeder en kameraad.
Hij was en blijft in inspiratiebron voor ons allen.
Rust zacht Ronald.