We hebben je moeten laten gaan..
Gelukkig hebben we veel mooie herinneringen en momenten om aan terug te denken.
Ook de verhalen van vroeger, die Teine (onze moeder), jouw zus, ons verteld heeft, over jou als klein meisje, zijn prachtig om te horen.
Wij denken vooral terug aan de vele kerstmissen, die we met je hebben mogen vieren. Dat vonden we heel fijn.
Ook andere, oudere herinneringen, komen naar boven. Zoals die oude Eend (auto) van jou, die lang bij ons in de tuin heeft gestaan. Toen die t echt niet meer deed.. Henkie en ik zaten er stiekem als kinderen, oude sjekkies uit de asbak in op te roken.
Vorig jaar hebben Teine, jij en ik nog een fantastische vakantietrip gemaakt naar Frankrijk. We waren alledrie dol op kastelen en die hebben we gezien! God wat hebben we gesjouwd en geduwd met de rolstoel van mama ( Teine). Maar het was het meer dan waard! Wat hebben we gelachen, gekookt, gegeten en geshopt.
Toen het tijd was om naar huis te gaan, stelde je voor om ook nog langs le Mont St. Michel te gaan. Wij hadden t nl nooit gezien. Het was prachtig!
Lieve Roos, wij zullen je nooit vergeten! Bedankt voor je liefde en de fijne tijden die we samen hebben gehad.
Liefs je nichtje Sophie
Ook namens mijn moeder (Teine) en mijn broers en hun liefdevolle partners en kinderen.
