Een jaar geleden onze eerste ontmoeting/wandeling. Ik weet nog goed de route die we gelopen hebben. We ontmoette bij dat metrostation waarbij je gelijk richting het centrum van Amsterdam loopt. Waarvan ik eerst dacht dat ik niet op je zou kunnen vallen bleek dat een grote vergissing. Ik was verbaasd dat je geen ‘move’ maakte tijdens het wandelen. Dat was ik namelijk altijd wél gewend van jongens. Bij ons waren we letterlijk aan het wandelen. ‘Hmm saai dit’ dacht ik nog. Achteraf gezien ben ik mij gaan beseffen dat dat niet saai was maar gewoon als hoe het hoort. Ik verwarde het met saai omdat ik nooit beter had gekend. Jij ging niet voor mijn lichaam, jij ging voor mij als persoon. Ik wil je zeggen dat je mij niet alleen echte liefde hebt laten zien, maar ook mijn blik op wat ik wil, verdien, daadwerkelijk blij van word hebt veranderd. En voor beiden ben ik je een ontelbaar keer dankbaar voor. Ik denk dat ik kan stellen dat dit de beste wandeling was die ik ooit gemaakt heb.
Ik houd van je. Voor altijd.
