Ik heb Rozemarijn eigenlijk pas laat leren kennen. Een half jaar terug at ze mee bij ons op de club. Naast haar gezeten vertelde ze nog veel over haar activiteiten bij de Zukertort jeugdafdeling en voor de SGA jeugdcommissie. Ze toonde belangstelling voor de gang bij Zukertort en gaf tips. Ze was duidelijk nog erg geinteresseerd in het jeugdschaak, waar ze in het verleden zoveel voor gedaan had. Navraag bij anderen leverde de volgende citaten op.
"Ik heb haar uiteraard gekend, een hartelijke en enthousiaste vrouw die altijd bereid was een handje te helpen" (Trees)
"Ik heb Rozemarijn meegemaakt als bevlogen jeugdleidster in de SGA en ook bij Zukertort. Altijd heel veel inzet voor het jeugdschaak. " (Henk)
Het is verdrietig dat Tjark en zijn vader Rozemarijn al zo vroeg en volstrekt onverwacht moeten verliezen. Het is mooi dat Tjark zijn moeder navolgt door een actieve rol in te nemen voor het jeugdschaak. Zo leeft Rozemarijn toch nog door.

Michiel Harmsen
Voorzitter Zukertort Amstelveen

Rozemarijn was een bijzonder mens. Ik bewonder haar enorm. Zij houdt heel erg van Weerwolven spel en ze was er ook heel goed in! Soms gevoelig, maar staat sterk in haar schoenen. We speelden graag samen en we hoopten altijd dat we in dezelfde team zouden zitten. We hadden soms dagelijks contact, en anders was het wel wekelijks. Het ging niet altijd over het spel maar we hebben het soms ook over prive dingen. Ik ben verdrietig dat ze nu al weg is, ze word gemist. Zij was mijn vriendin en ik zal haar nooit vergeten.

Rust zacht Gordijntje.

Ik ben geschrokken van dit bericht. Ondanks dat wij de laatste jaren geen contact meer hadden, bewaar ik alleen maar fijne herinneringen aan Roos. Herinneringen aan onze jeugd zijn mij dierbaar. Bezoeken met haar ouders en twee zussen in Rotterdam en Hendrik Ido Ambacht en wij naar Amstelveen en Friesland staan mij nog helder bij. De vakanties in Het Lierderholt zijn altijd fantastisch geweest. Ik condoleer Roald en Tjark heel oprecht met het overlijden van vrouw en moeder en wens hun veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

Ruud van Wonderen

Met verbijstering kennis genomen van het onverwachte verlies van deze sociaal heel bewogen vrouw met passie voor het schaken.
In het bijzonder herinner ik me een gesprekje met haar op het bordes van huize Lydia, de speellocatie van s.v. Caïssa: het onderwerp was voor het eerst met u aangesproken worden, een duidelijk teken van ouder worden.

Veel sterkte aan iedereen die hierdoor getroffen is!

Groeten,
Boudewijn van Beckhoven
lid ENPS / Caïssa
oud-bestuurslid ENPS / Zukertort-Amstelveen

Lieve Buuf, Tante Roos,

Dat was je voor ons, de buurtjes van nummer 84 een lieve Buuf en een tante voor mijn kinderen. Dit voorjaar hebben we nog je tuin aan kant gemaakt en heeft Olivier gezegd dat je het van nu af aan weer zelf kunt gaan doen. Tjark hielp ook mee. Onze zonen kunnen het goed vinden met elkaar! Jij was trots op Tjark en we spraken over onze kinderen en hoe we onze rol als moeder invulden. We gaven elkaar raad en dronken koffie. 20 jaar buufvriendschap die zal ik koesteren, ook al ben je er ineens niet meer.
Rust zacht Roos.

Ik ken Rozemarijn van schaakclub Tal/DCG, waar Tjark destijds in de jeugdafdeling speelde. Ze schaakte zelf niet, maar wilde iets terugdoen voor de schaakwereld en er haar enthousiaste bijdrage aan leveren. Ze schreef stukjes in de wijkbladen over het jeugdschaak in onze regio, organiseerde toernooien en schreef mee aan het SGA-competitieboekje voor de jeugd. Als mede-jeugdleider van de club organiseerde ze de lessen en competitie.

Daarna trad Rozemarijn toe tot de jeugdcommissie van de SGA en werd ze jeugdleider in het bestuur van de SGA. Ze organiseerde talloze jeugd- en schoolschaaktoernooien en ze regelde onze deelname aan het Huttontoernooi voor jeugdteams van regionale bonden. De SGA is Rozemarijn veel dank verschuldigd voor haar tomeloze inzet en energie.

Rozemarijn was een fijn mens, altijd in voor een gezellig praatje en relativerende woorden. Altijd bereid om iemand te helpen of iets bij te dragen.

We wensen onze schaakvrienden Roald en Tjark veel sterkte bij het dragen van dit verschrikkelijke verlies.

René Pijlman, voorzitter Schaakbond Groot-Amsterdam

Ik heb met Rozemarijn in het SGA-bestuur mogen zitten. Dat moest wel, want er was niemand anders. Liever was ze volop actief tijdens jeugdtoernooien - voor en achter de schermen. Maar ze deed het gewoon allebei. Zelf deed ze aan bridgen, niet aan schaken. Maar een beroep op haar was nooit tevergeefs. Aan het Kroegloperstoernooi in Amsterdam zou ze op haar sterfdag een bijdrage leveren als "pubofficer". Het heeft niet zo mogen zijn. Veel sterkte voor Roald en Tjark om dit waanzinnige verlies te dragen.