Meer dan een trainer was je voor me, een man waar veel mee gelachen kon worden en altijd een gesprek me kon voeren. Een man met passie en veel liefde ook al zag je er zo stoer uit je had een hart van GOUD! Ik ga je missen vriend en je zal me altijd bij blijven.

Rust in vrede Plu ❤️

Wat ga ik je toch ontzettend missen... Altijd zorgde je voor ons en stond je voor ons klaar. Gekenmerkt door de veelbesproken snoepjes die je altijd had. Maar ik herinner me je broodjes gezond op zaterdag. En deze dan opeten wanneer de scheids voor het eerst op z'n fluitje blazen. Bij de eerste keer dat ik dat zag keek ik je aan en zei je: 'je moet toch eerst even rustig kijken'. En zo was jij: jij deed het altijd lekker rustig aan en nam het op het eerste oog allemaal 'niet zo serieus'. Totdat de wedstrijd zich vorderde en je de linksback van de tegenstander 'positief coachte' nadat hij weer een bal had ingeleverd. Zo was jij: een prachtig figuur, een voetbaldier. Ik ga je blik op het leven, en de verhalen over je fanatieke Feyenoord supportersleven missen. Rust zacht.

Hoi Ruben, u kwam een jaar of 4 geleden aan op de club, we hadden training van u het was de eerste keer dat ik u zag, ik dacht wie is die vent dan? Op die vraag kan ik nu antwoord geven, wie is die vent dacht ik 4 jaar geleden, nou die vent was een hele bijzondere aardige man. U stond voor iedereen klaar, u had het beste met iedereen voor, u lachte altijd naja altijd af en toe een opstootje met de tegenstander hoorde ook bij u 😅 maar dat mocht dat is emotie zoals je dat dan zou zeggen. Ik stond op het veld met u en naast het veld en naast het veld heb ik ook zeker mooie momenten met u meegemaakt: die Dani vd moot wat was dat een slechte spits hè , die er een stuk of 30 bleek in te leggen aan het einde van het seizoen 😉 Vrienden? Nee vrienden moest je niet hebben vage kennissen dat was t wordt dat u noemde, vrienden kostte geld vage kennissen niet 😉. Plu ondanks je dit niet leest moest ik dit toch nog even vertellen.

Lieve Plu ik ga je missen 😓😔
Rust in vrede ❤️🥀

Plu, zoals we je konden noemen, je werd mijn trainer/coach in de B1. Niemand wist wie je was, maar dat maakte je niet uit, je was jezelf en dat ben je gelukkig ook altijd gebleven. Met sokken in je badslippers, trainingsbroek, RBB-vest (met daaronder haast altijd je shirt met een krantenartikel over Feyenoord), rugzak, snoepjes in je zak en als het koud was een muts op je hoofd stond je langs de lijn, eerst als coach/trainer in de B1, daarna als trainer/coach in de A1 en daarna als Hoofd Jeugd Opleiding.

Wat hebben we toch vaak kunnen lachen om andere trainers die heel netjes gekleed kwamen of die per se met 'trainer' aangesproken wilden worden, want nuchter zoals je was, wilde je alles behalve zo'n trainer zijn. Maar je hebt ook bijna wekelijks het bloed onder mijn nagels vandaan gehaald op de trainingen, door oneerlijk te fluiten onder het mom van "Zaterdag heeft de scheidsrechter het ook niet altijd juist" en wat kon je er dan van genieten als ik weer kwaad werd. En zo heb ik nog veel meer herinneringen aan je, waar ik met een grote glimlach aan terugdenk.

Door jouw energie en passie ben ik echt van het spelletje gaan houden. Je stond altijd voor alles en iedereen klaar, ik kon alles aan je vragen, je kon je altijd inleven in iemand anders en je had altijd een lach op je gezicht. Het is nog steeds moeilijk te beseffen dat je zaterdag niet meer op de club zal staan, we gaan je missen. Heel veel sterkte toegewenst aan alle nabestaande.