Als eerste wil ik alle naasten van Ruben condoleren met dit grote verlies en heel veel kracht toewensen. Ruben was een jaar geleden nog bij mij thuis om voetbaltrainingen door te nemen. Het was echt een gezellig avondje. En zo zal ik jou ook blijven herinneren. Een vrolijke gezellige vent.
Joop Lankhaar

Lieve Petra en kinderen,

Gecondoleerd met het verlies.

Weet dat er aan je wordt gedacht,
tijdens deze zware dagen,
ik wens je eindeloos veel kracht,
om dit verdriet te kunnen dragen,

Liefs en knuffels van Yilmaz, Funda en Hakan.

Ruben,
We konden elkaar al sinds de jeugd bij ARC en kwamen elkaar zo nu en dan wel eens tegen bij een van de verenigingen in de regio. En dan ineens lees je het verschrikkelijke nieuws van jou overlijden. Een generatie genoot, een voetbaldier en zo’n goeie gozer moet veel te vroeg gaan! Bedankt voor het lachen en de mooie momenten ..... heel veel sterkte voor al jou dierbaren en met name je vrouw en kinderen!
RUST ZACHT !
Lennert

Een bericht van een oud collega uit de kapsalon, check m’n phone en OMG, dit is niet te geloven, zo onwerkelijk. Ruben?! Dat kan toch niet... Maar het is echt zo. Ik zie je nog zo de kapsalon in komen lopen aan de achterkant, je was weer eens te laat voor een klant die al even zat te wachten, maar niemand die je daarover hoorde klagen. Dat hoorde gewoon bij jou... Altijd positief. Niet te bevatten dat je zo vroeg uit het leven bent gerukt. Fijne tijd gehad de jaren die ik bij jullie heb gewerkt. Heel veel sterkte en kracht voor Petra en de kinderen, goeie reis Rub...

Brigitte

Ruben, wat een voorrecht dat ik je heb mogen kennen en wat heb ik met je kunnen praten over alle aspecten van het spelletje.
Het begeleiden van stagiaires op alle vlakken, niet alleen over het voetballen zelf maar ook die sociaal emotionele ontwikkeling van deze jongeren, hen steunen door dik en dun.
Een groot gemis.
Gecondoleerd en veel sterkte voor alle betrokken.

Zomaar een zaterdagavond. Rustiger kijkend naar tv piept mijn telefoon. Berichtje van secretaris ARC: Ruben Plu is overleden. Wil je een in memoriam maken. Dan ben je even stil. Droom ik of is dit werkelijkheid. Dat laatste dus.
Het is zo onwerkelijk. Wat was je een topper met je humor, je passie voor voetbal en je ongecompliceerde is. Een mooi mens.
Je was niet meer bij ARC. Toch waren we verbonden door de passie die voetbal heet.
Het leven gaat door Ruben maar ik weet nu al dat er jaarlijks twee momenten zullen zijn dat ik aan jou denk. Dat is op 3 maart en op 17 mei. Op die dagen ' piept' mijn telefoon eenmaal minder. Op die dagen namelijk feliciteerde jij mij jaar in jaar uit met de verjaardag van mijn zoon Pim, voor wie jij heel belangrijk was, en met mijn verjaardag. Dat ontroerende mij altijd. Wel uit het oog. Nooit uit het hart. Dat ga ik missen.
Rust zacht voetbalvriend
Nick Bouman, wedstrijdsecretaris ARC