Mijn mooiste herinnering was op mijn moeders 80ste verjaardag. Twee dames uit Malang hadden gekookt waarvan een vroeg wie die sjieke man was. Ik zei “ er zijn alleen maar sjieke mannen hier. Nee tante, ik bedoel die sjieke man met die gouden bril. En dat was neef Rudi. Dat vond ik zo mooi. Rudi en Josje kwamen altijd op de verjaardag van mijn moeder. Hierbij een foto van Sophie haar 80ste verjaardag.

Marguerite Vaillant (Helmond)

In Memoriam Ruud Vaillant
Beste DKC-ers en andere betrokkenen,
Helaas een droevig bericht, zeker voor onze oudere leden.
Geschreven door onze oud-voorzitter Howard van Muijen:

Zaterdagavond 19 juni is Ruud Vaillant, op 93 jarige leeftijd, na een longontsteking maar in alle rust ingeslapen. Dochter Monique, die hem met haar zuster verzorgde, deed om 22.35 uur de gordijnen dicht en wenste hem een goede nacht. Dat was ook het moment dat hij zijn laatste adem uitblies.

Ruud Vaillant, voorzitter van BC De Kortenaer, was in 1969 de initiator om te fuseren met een andere vereniging om samen te groeien. Eerste gesprekken waren met Drop Shot, maar dat “klikte” niet goed en de badminton buurtjes (in de hal Steenwijklaan) DES werd uiteindelijk de partner. DES-Kortenaer Combinatie, DKC dus, werd die nieuwe fusie club.

Goed leiderschap was nodig om de juiste beslissingen te nemen/keuzes te maken, maar vooral om de integratie van verschillende leden van 2 verschillende verenigingen samen te brengen.

In dat jaar ben ik bij DKC lid geworden en na enkele maanden door Ruud gevraagd om bestuurslid te worden en heb met Ruud enkele jaren mogen samenwerken; de verhoudingen waren destijds zeer “ouderwets en conservatief”; het was wennen als 24-jarige tussen bestuurders van 45+.

Ruud schetste toen al de veranderingen in de sport. Voor de toekomst moesten wij zorgen een goede jeugdopleiding te krijgen om niet afhankelijk te zijn van “instroom via andere verenigingen”. Contributies zullen dat niet kunnen dekken, dus extra gelden worden belangrijk en een “eigen clubhuis” moest de samenhang van leden stimuleren. Hij was dan ook een groot voorstander van de destijds jaarlijkse uitwisselingen met de Duitse club TV Wetzlar.

Die gedachtes heb ik gedurende de diverse functies bij DKC dan ook steeds “meegenomen”. Toen Ruud eind 79’er jaren stopte en ik tot zijn opvolger benoemd ben, heb ik die idealen dan ook vervolgd, met als resultaat de verhuizing van Steenwijklaan naar ’t Zandje - Schimmelweg met eigen kantine. Meer speelgelegenheid en extra inkomsten: het jeugdplan kon met volle kracht vooruit!

Resultaat is de geschiedenis, het heden en hopelijk de toekomst.

Ruud was zelf ook een redelijk goede speler. Hij speelde in de jaren '60 in het 2e team in de toenmalige Hoofdklasse (eredivisie). Destijds mochten ook 2e teams gewoon promoveren naar de hoogste divisie. Ook heeft hij enkele jaren bij ons training gegeven aan de diverse groepen; zowel aan de A groep als ook aan de jeugd groep.

Voor zijn badmintontijd was hij ook een verdienstelijk handballer bij Operatie 55 – in de hoofdklasse. Toen was het nog een buitensport! Na zijn tijd als DKC bestuurder is hij nog enkele jaren voorzitter geweest van het het District Bestuur Zuid Holland. Daarna werd tennis zijn sport waar hij dan weer heel wat oude badmintonvrienden tegenkwam.

Helaas moest hij daar zo’n 10 jaar geleden mee stoppen en kreeg de laatste 5 jaar meer en meer last van dementie. Jos, zijn vrouw, steun en toeverlaat overleed 2 jaar geleden. Gelukkig zijn de dochters Monique en Corinne daar om hem verder bij te staan (Corinne, wonend in Frankrijk kwam dan om de week naar huis om Monique “af te lossen”). Ruud heeft in eigen huis en omringd door dochters in alle rust afscheid mogen nemen.

Ruud wordt a.s. zaterdag de 26e in Zoetermeer in beslotenheid van naaste familie gecremeerd.
Howard van Muijen