Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Thijs, Nicolaas en Laurens,

Saar,
Toen ik in het studentenorkest kwam, het Sweelinck orkest, werd ik vrij snel gestrikt voor een bestuursfunctie. Of ik in het bestuur wilde komen en de publiciteit wilde doen ( heel gek, want ik liep met gescheurde kleren en dat leek me niet zo representatief) Er zaten een aantal bestuursleden in die ik leuk vond, waaronder jij. Jij was de bibliothecaris en ik keek tegen je op ( je was ook een paar jaar ouder). Met je droge humor kon je goed de nukken van de dirigent relativeren , toen ik zwoegde op de poster en de flyers die toentertijd nog niet zo gemakkelijk uit de computer rolden. Je fluisterde me toe, dat je niet voor niets de functie van bibliothecaris op je genomen had: niet ingewikkeld en toch meehelpen. Slim van je. We speelden onder andere de Carmina Burana, wat best een grote productie was. Niet mijn favoriete stuk, maar wel geweldig om te doen met zo veel mensen. Tussendoor gingen we de kroeg in en maakten het laat. We waren zoekende naar zingeving, liefde en verdieping en die vond je uiteindelijk bij Thijs en later bij jullie Nicolaas en Laurens.

Jij deed me kennis maken met Pergolesi van Stabat Mater, je vond dat prachtig en het is nog steeds 1 van mijn favoriete koorwerken. Saar bedankt! Thijs, Nicolaas en Laurens, veel sterkte met dit verlies,
Lfs Martine