Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Samantha Roswitha Graaf

12-01-199617-10-2003
      Voel jij je ook soms zo alleen
      Met al die mensen om je heen
      Als je lacht, als je huilt en er niemand luistert
      Elke dag voor een muur komt te staan
      Kijk me aan

      Je hebt een vriend
      Iemand die voor jou door vuur gaat
      Elke dag weer voor je klaar staat
      Voor altijd aan je zij

      Je hebt een vriend
      Iemand die je nooit alleen laat
      Met jou de toekomst tegemoet gaat
      Geloof me maar, je hebt een vriend in mij

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 39   |   niet OK
        Lieve Samantha, Vandaag 17 oktober 2006, Jij engeltje in de hemel, drie jaar zijn er al voorbij, drie stille jaartjes straal jij als een sterretje daar boven in die hemel, neerkijkend op onze wereld. Zie je de kaarsjes branden, deze zijn voor jou lieve meid, omdat je ons altijd terug zal vinden. Drie harde jaren, zo voorbij, voor papa, mama, zusje, broertje, familie, ja ook voor mij. Ook al heb ik je nooit gekend, wel het leed, het gemis, wat ik vaak gezien heb bij je papa, brengt ons toch een beetje samen. Lieve meid, we vergeten je nooit, deze dag zal eeuwig herinneren aan alles wat voorbij is gegaan, aan de mooie tijd dat je op aarde was, engeltje in de hemel, ooit komen we mekaar nog tegen, tot dan blijf je in onze gedachten. We houden van jou. Dikke kussen xxx van ons allen xxxxx

        Annick -
        17 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 38   |   niet OK
        Lieve Samantha

        Zo als je wel al zal gemerkt hebben, school is weer begonnen, en ja met dominique gaat het deze keer erg goed, hij doet wel echt z'n best op school, de juf is erg fier op hem en ook thuis doet hij het wel rustiger dan voorheen, als hij zo verder doet kan hij binnenkort zelf wel wat komen schrijven, het begint wel aardig te lukken, in zijn stempelboekje staan al heel wat groene stempels, helaas vandaag één rode, hij had nogal een raar gebaar gedaan in de refter, mocht hij niet gaan fietsen op school, en verdriet dat hij had. Maar kom, was niet alleen zijn schuld, wou wat stoer zijn, ja zo zijn jongens nu eenmaal, hij deed iemand nageaapt, hij had wel de pech dat de juf het net zag, kreeg hij straf, dat vond hij zoooo erg. Maar wij zijn wel erg blij dat hij er zo goed op vooruitgaat, met een beetje steun van hierboven komt hij er wel, kom hem maar af en toe eens een klopje geven om hem te herinneren. Nog enkele weken, dan is hij jarig, hij wil dan een groot feest, maar dan moet hij wel z'n best blijven doen op school, dus kom jij maar wat helpen . 'k zeg hem wel af en toe eens als hij zich niet gedraagd dat jij hem ziet vanuit de hemel en niet fier op hem kan zijn als hij zo is, vind hij niet leuk hoor. Soms probeer ik met hem er wel over te praten, hij mist je wel maar kan er zo moeilijk wat over kwijt. Iedereen verwerkt het wel op zijn manier maar voor hem zit het toch nog veel te diep ergens en dat zal ook wel af en toe de reden zijn van zijn gedrag. Met de begeleiding op school die hij nu krijgt zullen we er wel, hoop ik, ooit eens achter komen. Maar ben nu wel weg lieve meid, blijf hier anders wel de ganse avond kletsen, of je bij me zit xxxxx kusjes van iedereen en tot gauw xxxxxxxxxx

        Annick -
        19 september 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 37   |   niet OK
        lieve samantha, kom effe wat gezelschap zoeken, wat is het stil in huis, papa is werken, je broer slaapt, bjorn vertrekt naar spanje, het huis loopt leeg, wat een stilte, is ook een tijdje geleden dat we hier nog wat gekriebeld hebben, maar ja, jij begrijpt het wel geloof ik, is zo druk geweest de laatste tijd, de verhuis, je hebt nu weer een eigen plekje hier in huis, eindelijk weer wat rust, nu alles weer op z'n pootjes staat maar je weet toch dat we jou niet zouden vergeten, gaat er een dag voorbij dat je niet ter spraake komt, weinig dacht ik. 't is soms gek, maar af en toe lijkt het wel of je meegezweefd bent met je papa en broer, dat je er nog bij bent, je papa verteld nog zoveel over jou, hoe je was, hoe je nu zou geweest zijn, op school en zo. Ook als we gaan winkelen, kleding halen, staan we soms zomaar, opeens aan de meisjes afdeling, kijken wat mooi voor je zou zijn, maar helaas... en dan word het soms toch wel weer moeilijk. Een kind verliezen, kan het me moeilijk voorstellen, lijkt wel of je voor eeuwig de weg kwijt bent naar één bepaalde plaats, en vind je die ooit nog terug...? wie kan dat zeggen...kusjes, ook van papa en dominique daaaaag

        Annick -
        13 augustus 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 36   |   niet OK
        nou meissie ook hier heeft mama weer wat kaarsjes aangestoken voor je zag dat het op was.
        Nou tot op ons eigen plekje XXX Mama

        Sambrina -
        10 juli 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 35   |   niet OK
        Dag me lieve meid, Ook hier heeft Mama weer wat kaarsjes aangestoken net zoals op ons eigen stekkie nou meid van me tot op ons eigen plekje kusjes mee in de wind.

        Mama -
        17 juni 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 34   |   niet OK
        Lieve Samanth ook hier heeft Mama wer wat kaarsjes voor je aangestoken. Tot gauw op ons eigen plekje Mama.

        Mama -
        25 mei 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 33   |   niet OK
        Dag lieve meid van me ook hier heeft Mama weer een paar kaarsjes voor je aangestoken. Dikke kusssssssss mee in de wind tot op ons eigen plekje.

        Mama -
        25 april 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 32   |   niet OK
        dag mijn lieve meis
        nog even en dan is het weer pasen
        weer iets moois voor jou lief
        het zal wel fijne daagjes zijn
        elke dag denk ik aan jou ,praat ik over jou,er zijn zoveel manieren lief,om aan elkaar te denken.
        papa heeft een manier ,mama heet een manier,iedereen heeft zijn manier van verwerken ,en iedereen mag zijn haar mening zeggen.
        maar liefje wij weten samen beter.
        en kaarsjes branden lief hier elke dag
        thuis.
        en jij bent de enige die dit weet.
        papa

        -
        31 maart 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 31   |   niet OK
        Lieve Samantha.

        Ook ik heb een paar kaasjes voor je hier aangesoken want dat jouw papa hier bijna 3 maanden niet geweest is is wel erg he als ik kijk naar je andere plekje je mama komt toch gemiddeld elke 14 dagen een stukje neerzetten en ook al is dominique met zijn vader mee verhuisd je mama zet toch uit naam van je broer en zusje wat neer knap hoor kan je van jevader niet zeggen. Denk maar zo uit oog uit hart.
        Groetjes Monique

        Monique -
        28 maart 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 30   |   niet OK
        lieve samantha ik heb ook weer een paar kaarsjes aangestoken voor je want wat albert hier zegt begint aardig te kloppen.
        als ik naar je mama's plekje voor je kijk die zijn je echt niet vergeten we missen je nog steeds op school het is zo stil geworden.
        groetjes van ons allemaal

        een -
        23 maart 2006

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.