Herinneren is een vorm van ontmoeten…

hai lief mannetje,
mama is nu weer druk aan het werk en heeft zelf geen auto dus bezoek je nu wat minder.maar met moederdag zal ik weer bloemetjes halen en je mooie grafje weer netjes maken.mama mist je heel erg en vooral toen ik gisteren de kinderfluisteraar heb gezien wat ook over een overleden broertje ging.hij vertelde dat het broertje nog steeds bij hun was en met hun door leefde alleen van bovenuit en beneden als geest,als jij dat ook zo doet....lijkt mij heerlijk om te weten dat je bij ons bent....in juni ga ik ook naar die man en kom ik misschien wel met je in contact...dat zou toch heerlijk zijn...dat wil zeggen dat ik je niet helemaal kijt ben en je toch op een bepaalde manier voort leeft bij ons....mijn lieve mannetje de tranen tieren al weer over mijn wangen...ik hou van je en blijf dat doen.....mama

lieve sem,we missen je en met je verjaardag helemaal.we wouden dat we je nog konden knuffelen en kusjes konden geven op je lieve wangetjes en neusje.nu kunnen we alleen nog naar je fotootjes kijken en je grafje en dat doet pijn.maar je blijft ons eigenwijze lieve broertje......

hallo mijn lieveling!meestal praat ik met je bij je fotootje waar je kaarsenengeltje staat,maar morgen ben je jarig,alweer 3 jaar,maar wanneer word de pijn minder?de pijn word steeds meer en meer en ik hou het zo niet lang meer vol,mijn gras word niet groener en de zon is er niet meer,het vreet mij van binnen helemaal op en dat vind ik eng......wat is onmenselijker voor een ouder,het verliezen van je kind of het niet weten of je kindje het goed heeft en waar die is.......een vraag die elke dag in mijn hoofd spookt vooral nu.deze 28 dagen worden weer een verschrikking:de tij die leid naar de avond dat je je oogjes dicht deed voor een slaapje,maar uiteindelijk voor eeuwig bleek te zijn.....hou zooooo veeeeeeel van je,dat zal niemand ooit begrijpen....ik ga morgen met papa en je zussen naar je grafje om je kaarsjes ook daar aan te doen en je even netjes te verzorgen en bloemetjes te neer te leggen....ik zal me voor je zussen een beetje inhouden,maar savonds mijn lieve schat laat ik mijn traantjes gaan....en ze zullen niet gauw stoppen.je mama

hallo lief mannetje,zoals je weet zijn papa en ik uit elkaar,maar het feit blijft dat jij ons verbonden houd met elkaar en hoop dat we voor jou het leuk kunnen houden tussen elkaar,liefs mama

toen ik de reacties las had ik maar 1 gedachte: had ik maar een toverstaf om dit onrecht om te draaien.... maar die heb ik niet

lieve schat,nu we wat verder van je af wonen mis ik je soms heel erg,even naar je toe,even naar je kijken,maar het is ook goed omdat mama z wat meer afstand van je moet nemen...maar het is zwaar lieverd.het nieuwe jaar is aangebroken en dat vind ik verschrikkelijk,weer naar die maand waarin je bent gestorven en weer die maand erna dat je van mij bent afgepakt...het word niet makkelijker ieder jaar wat ze zeiden,het word ieder jaar zwaarder en zwaarder...

je hoopt voor ieder dat de dood pas komt wanneer je oud bent en klaar bent met dromen,en niet dat het bij je eigen kind het al zo snel moest komen.Maar als het wel gebeurt en je kindje heengaat,is het alsof je zelf ook van binnen dood gaat.je ademd maar eigenlijk ook niet,de vreugde en nut van het leven wat je niet meer ziet.elke dag is het nog steeds een gevecht om de dag door te komen,want het liefst,mijn sem,wil ik naar jou toe daar boven,en eeuwig met jou op een sterretje blijven dromen.....mama

lieve sem,vandaag vertelde ik jouw verhaal aan een lieve vriend,ik besef nu dat de pijn en verdriet blijven want ik voelde het als de dag van je overlijden weer,je kunt de pijn wegstoppen maar blijven doet het.welterusten schatje,in mijn dromen ben je even bij me,kus mama

lieve jongen,het is bijna sinterklaas en mama wou dat jij net als je zusjes zit te wachten op de kadootjes,je hoort er bij te zijn,niet alleen als herinnering maar ook tastbaar.....mama

bedankt lieve jan,deze woorden doen mij goed en geven mij weer wat meer kracht.nicolette