Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Sipko,

Woorden schieten te kort voor dit vreselijke verlies. Een intens verdriet is wat ik nu voel. Ik ben dankbaar dat ik jou op het CGU als docent mocht ervaren. Je was niet alleen een uitstekende docent, maar ook een hele lieve vertrouwenspersoon. Tijdens een moeilijke periode in mijn jeugd, stond jij altijd voor me klaar en kon ik mijn hart luchten. Je was altijd open, behulpzaam, geduldig en een luisterend oor. Prachtige herinneringen hebben wij aan jou overgehouden en ik zal nooit vergeten wat jij voor mij hebt betekend. Een geweldige en oprechte toespraak hield jij op mijn diploma-uitreiking, daar ben ik nog steeds trots op. Waren er maar meer mensen zoals jij, dan zag de wereld er een stuk mooier uit.
Rust zacht Sipko, ik zal je missen.

Zo leuk was het je vorig jaar regelmatig tegen te komen op de fiets, en eerder als verrassing bij de vergaderingen van Groenlinks in Bilthoven. Ik had je maar kort als docent, volgde een bèta route. Die vergaderingen deden me realiseren hoe je van binnen was. Maar ook onvergetelijk hoe en jonge docent het al zó goed deed. Bij het CGU lustrum afgelopen weekend hoorde ik wat er gebeurd was, de stilte die viel in de best luidruchtige aula bij het herdenken van de overledenen van afgelopen jaar was indrukwekkend. De stilte zei meer wat maar gezegd kon worden.

Wil ik na 12 jaar in het onderwijs eindelijk eens mijn grote voorbeeld vertellen wat voor een impact hij op mij en mijn werk heeft, lees ik dit afschuwelijke bericht. Ik ben echt zwaar ontdaan.
Sipko's liefde voor geschiedenis en het overdragen van die kennis inspireert mij nog steeds! Als ik maar 1 leerling net zo inspireer als Sipko mij heeft geïnspireerd, dan ben ik een trots docent.

Ik wil de familie en vrienden die hem moeten missen heel veel sterkte wensen. Ook nu nog zal het heel zwaar voor jullie zijn.

Ook ik was enorm geschrokken en verdrietig toen ik hoorde van het overlijden van Sipko. Als klankbord-ouder hadden wij enkele malen per jaar overleg op school over de gang van zaken. Dit verliep altijd op een prettige manier. De laatste keer, kort voor zijn overlijden, ging het over de dood van een leerlinge. Hij zei " ik heb eigenlijk een hekel aan protocollen, maar dit was zo moeilijk om te doen en daarom zo fijn dat we een protocol hadden in dit geval" We hebben er nog een lange tijd over gesproken en het greep ons allemaal aan.
Bedankt Sipko dat je er was voor de school en voor de kinderen. Het is een enorm verlies voor iedereen. Ik wens de familie heel veel sterkte.

Je was niet alleen de beste leraar die ik ooit heb gehad, maar ook een voorbeeld voor ieder mens. Ik ken weinig mensen die tegelijkertijd zo maatschappelijk betrokken, zo sociaal en zo goed in hun vak zijn. Je was een van de inspirerende mensen die ik ken, en ik zal je missen.

Sipko was één van mijn favoriete leraren op het CGU.
Hij was een super betrokken, vriendelijk en geduldig persoon die enorm veel enthousiasme uitstraalde voor de dingen waar hij mee bezig was. Hij maakte geschiedenis echt interessant.
Wat een enorm verdrietige boodschap om te horen dat hij zo plotseling is overleden.
Ik zal hem niet snel meer vergeten, vaarwel Sipko!

Wat vreselijk om te horen dat Sipko is overleden.. Hij was op de middelbare school een van mijn favoriete leraren. Ik zal nooit vergeten dat hij onze klas vol enthousiasme een traktatie beloofde, en vervolgens een vuistdik boek van Herodotus tevoorschijn haalde om ons uit voor te lezen. Sipko was een gedreven docent en kom iedereen enthousiast maken voor zijn vak. Een echte gave, en nu een groot gemis. Rust zacht.

Geschokt verneem ik net van het overlijden van mijn oud-geschiedenisdocent Sipko. Ik kan me nog levendig je gedreven en enthousiaste lessen herinneren, die mij altijd erg boeiden. Maar misschien wel het meest opvallende was die ene keer, de uitzondering die de regel bevestigd, dat bij 35 graden buiten, de hele klas een half uur eerder weg mocht om ijs te gaan eten en af te koelen.. Zomaar een leuke herinnering die me nu onwillekeurig te binnen schiet.
Ik wens alle familie en vrienden heel veel sterkte bij dit onverwachte verlies.

Een bloedhekel had ik aan geschiedenis. Maar bij Sipko was ik dat even vergeten. Hoe hij kon vertellen over het verleden, hij had overal een spannend of mooi verhaal bij. Zo wist hij zelfs mij enthousiast te maken.
Vooral herinner ik mij alle lessen in het slecht geïsoleerde lokaal in de uitbouw. Dan moest van Sipko per se het raam open, terwijl wij zaten te bibberen van de kou. Maarja, de "r" zat in de maand, dus dan moest je toch ook gewoon drie lagen aantrekken (waarvan minstens één van wol).
Lieve Sipko, bedankt voor al die warme jaren op het CGU, je zal verschrikkelijk gemist worden.