Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Beste Cato en Zoe,
Natuurlijk alle sterkte bij het verlies van je vrouw resp. moeder. Wat moet als een schok gekomen zijn! Ik ben jullie een beetje uit het oog verloren, maar kan me nog goed de lasagne herinneren die we in jullie pas gerenoveerde huis aten. Zoe was nog een kleine meid can misschien 1 jaar. Het lijkt nu zo kort geleden. Love, Zem

Lieve Cato, Zoe, William en iedereen die Stephanie heeft gekend,
Met grote verslagenheid heb ik het nieuws ontvangen dat Stephanie ons op 26 juli plotseling heeft verlaten tijdens haar vakantie met jullie, Cato en Zoë. Toen William mij belde, was ik werkelijk met stomheid geslagen. De herinneringen aan onze tijd samen kwamen onmiddellijk terug, en het besef dat Stephanie er niet meer is, voelt nog steeds onwerkelijk.
Stephanie leerde ik kennen in 1991/2, tijdens haar studietijd in Antwerpen. Ik was zelf net klaar met studeren en had mijn verplichte legerdienst in België afgerond, en in die periode werd William, mijn vriend en partner, ook een van de beste vrienden van Stephanie. Zij was altijd aanwezig in ons leven; haar enthousiasme, vriendelijkheid en bereidheid om anderen te helpen, maakten haar tot een onmisbaar deel van onze kring. Zij en William waren als een soort "twee-eenheid": onafscheidelijk en altijd klaar om steun te bieden, een luisterend oor te zijn, of gewoon een vreugdevolle aanwezigheid.
Hoewel onze contacten na de "Antwerpen periode" minder frequent werden, bleef Stephanie altijd een warme en dierbare herinnering. Onze ontmoetingen in Amsterdam, waar William naartoe was verhuisd, waren altijd gevuld met de vertrouwde warmte en oprechtheid die zo kenmerkend voor haar waren.
Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe groot het verlies moet voelen voor jou, Cato, en voor Zoë, en haar zus Has, net als voor William en al haar vrienden. Zoals William treffend zei, "je voelt je geamputeerd," want de band die zij hadden was zo sterk en diep. We moeten nu troost vinden in de vele mooie herinneringen die Stephanie heeft nagelaten, herinneringen die ons zullen helpen dit enorme verlies te verwerken en ons moed en kracht zullen geven.
Stephanie was een lieve, gewaardeerde, hartelijke en mooie vrouw. Haar vermogen om anderen te accepteren zoals ze waren en haar open hart zullen door velen enorm gemist worden. Voor mij persoonlijk zal ze altijd voortleven in de mooie herinneringen die ik koester.
Lieve Stephanie, je zult altijd in onze gedachten blijven. Ik geloof dat je nu op een goede plek bent, verenigd met je ouders, en dat je dichtbij ons zult zijn wanneer we je steun nodig hebben.
Rust zacht, lieve Stef. We zullen je nooit vergeten.
Met diepe bewondering en veel liefde,
Peter Michiels

Ongeloof, veel te jong, wat een verlies! Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst.

Lieve Stephanie
Geschrokken en nog steeds een gevoel van ongeloof overheersen. Ik heb je leren kennen als warm, enthousiast en altijd in voor iets nieuws.
Ik zal de pannenkoeken nooit vergeten.
Rust zacht …..

Lieve, lieve, lieve Stephanie, wat was jij een mooi mens! Wij kenden elkaar zo'n 10 jaar, vanaf groep 1/2 dat Joey en Zoë bij elkaar in de klas kwamen. Op het schoolplein bespraken wij van alles, als wij stonden te wachten op onze draakjes. Wij hadden vaak app of Facebook contact, als ik weer een leuke winactie had die jij ook moest zien of die ik gewonnen had en met jou wilde delen. Zo zijn wij een keer naar een gave Indiase workshop geweest. Eerst een aantal gerechten gemaakt en daarna heerlijk van genoten. Als ik aan het bakken was of nieuwe producten had gekocht om te proeven en daar wat op Facebook over plaatste, reageerde jij altijd met: en?? Dan liep ik even bij je langs en zette ik iets voor jullie deur of proefden wij het samen. Ik ga je missen! Liefs Fabienne (Ilan en Joey) Ehrhardt-Kukenheim

Lieve Stephanie,

Zomaar ineens uit het leven gegrepen. Wat gaan we je ontzettend missen. Altijd warm, open en positief in iedere ontmoeting. En wat was je een fijne vriendin voor Ingeborg. De avond voordat jullie vertrokken naar jullie vakantiebestemming troffen we elkaar nog met de honden. Je had zo’n zin om alles los te laten zei je nog, “maar stiekem lees ik wel mee met mijn werk mail om mijn collega’s niet in de steek te laten”, voegde je er aan toe. Zo was je ook, vol passie voor je werk bij Microsoft. “Fijne vakantie en lekker genieten”, riep je nog…

Rust zacht lieve Stephanie. We gaan je missen. Heel veel sterkte Cato en Zoë.
Freek

Nog steeds onwerkelijk, de wereld staat stil, vol ongeloof zit ik dit te schrijven. Steph, lieve vriendin en ook 14 jaar lang mijn collega bij Microsoft...
Opeens dit verschrikkelijk telefoontje, dat je er niet meer bent. Je stralende, positieve energie, heerlijk lach en humor, warmte, betrokkenheid, je knuffels en oh zo authentiek, heerlijk! Woorden schieten te kort wat jij allemaal hebt betekend in mijn leven, in vele levens.
Lieve Steph wat ga ik jou missen, wat gaat deze wereld jou missen...rust zacht prachtig mooi, lief en warm mens. Hele dikke knuffels Elisa

Lieve Stephanie,
Als ik aan jou denk denk ik vooral aan de liefdevolle, leuke en betrokken moeder die je voor Zoë was en nog steeds bent.
Ik herinner me een gesprek die wij hadden toen we op het bankje zaten op het schoolplein; je had het erover dat je hoopte dat je als moeder Zoë meegaf dat ze alles met jou kon bespreken. Uit dat simpele gesprekje op het schoolplein bleek wel wat een goede, lieve moeder jij was.
Lieve Zoë en Cato, heel veel sterkte en dat alle mooie herinneringen aan Stephanie helend mogen zijn.
Liefs, Sarah (Kinderrijk)