Steve
Als God de engelen stuurt om de dag te kleuren voor de nacht
Vormt het avondrood een glimlach van diegene waar ik aan dacht
Zo onverwacht werd de glimlach stilgelegd en eindigde je leven
In je korte bestaan heel eenzaam maar heel veel om anderen gegeven
Als een kind van iedereen, was je op zoek en volgde jij je weg
Je geloofde niet in de liefde van anderen, je motto was “ik heb gewoon pech”
Al je plannen zijn onuitgevoerd met je mee gegaan
Plannen als zou je als een volwaaardig lid van onze familie je mannetje staan
Verslagen, verbijstert, de emoties voeren in mijn binnenste een hevig gevecht
Men vraagt zich af, waarom eindigde dit leven op zo’n manier, wie had dit recht
Deze beslissing is onherroepelijk en de vragen blijven helaas nog steeds onbeantwoord
Wat nog rest van hem is materialistisch en zijn muziek die troost biedt als je het hoort
Als prille vader kon je je kinderen behalve liefde weinig meer geven
Echter, je wens was dat ze alles zouden halen uit dit leven
Als lid van onze familie zal je er altijd zijn, onuitwisbaar
Ik betrap mijzelf dat ik nog steeds naar de Hemel staar
Als de dag zijn nachtkleed heeft aangedaan
Laat ik in stil verdriet een traan
1-5-07
Je Bhoewa, lieve schat als ik aan je denk huilt mijn hart. Maar ik bid dat je alles maar dan ook alles krijgt waar je bent. Rust zacht Stevie, als het mijn tijd is hoop dat jij mij ook opwacht.