Beste Eef, Fien. Bas en Duuk,
Ik heb meer dan 10 jaar geleden met Steven o.a de Marmotte gereden. Dat is mijn directe herinnering toen ik hoorde van zijn overlijden. Je fietst dan op 1 dag over 4 bergen in de Alpen en dat is hoog en zwaar. Steven en ik kwamen elkaar tegen op de Galibier, hij was afgestapt en eigenlijk lukte het hem niet meer om boven te komen. Hij is toen nadat we wat gekletst hadden toch weer opgestapt en het was pittig -en het ging erg langzaam- maar samen lukte het ons uiteindelijk toch om de top van die berg te bereiken …….en dat voelde super fijn. Opgelucht en trots hebben we een foto gemaakt en zijn we de berg afgedaald. Dat was een gezamenlijke heerlijke ervaring die ik nog voel als ik daar aan terug denk.
Ik ben hem de afgelopen jaren uit het oog verloren maar ik wist dat het niet zo goed ging met zijn gezondheid. Hij sprak in mijn herinnering altijd trots en liefdevol over jullie. Ik vond hem af en toe ook wat merkwaardig, direct en soms ook brommerig. Hij was ook slim, sterk, scherp en creatief.
Het is verschrikkelijk dat jullie vader nu is overleden. Klets er over met elkaar en blijf dat ook doen. Gecondoleerd betekent con dolere, of dat ik jullie pijn een beetje mee kan voelen. Ik ga dat proberen maar ik weet niet of dat lukt. Voor nu wens ik jullie alle goeds. Ik wens jullie mooie herinneringen en liefdevolle gedachten. Sterkte.
