Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Suus Vissers

19-04-199105-06-2008
      Ons eerste kleinkind, een droom van een baby, een schat van een peuter.Op een gegeven moment werd Susan Suus, ze kwam in de pubertijd en heeft dat dan ook goed laten merken. Niet aan Opa en Oma, daar was ze heel lief voor en we hebben menige gesprekken gehad. Wat hield ze van haar ouders en zusje Amy. Wat hield ze van ons haar "Oom en oop".Wat hield ze van het leven. Ik heb genoten van de grote Suus. Samen winkelen in Amsterdam veertig winkels in en terug naar de eerste omdat dát de broek was. Een rondvaart door de grachten. Ook wilde ze de PCH,straat zien. Haar reactie was: Die zijn gek, dat betaal je er toch niet voor. Dan maar naar de markt, het regende dat het goot en natuurlijk kochten we twee paraplu’s die het na vijf minuten lieten afweten, we lagen dubbel van het lachen en ze hield gewoon die kapotte paraplu omhoog, dat we drijf nat waren was geen punt. Nee, Oom we hebben hem niet voor niets gekocht. Samen naar Maduradam samen naar Scheveningen en de laatste keer naar het wassenbeelden museum in Amsterdam. Natuurlijk weer veertig winkels in en de nodige terrasjes gepakt. Deze maand zouden we weer samen op stap gaan, Ik heb haar gebeld om een datum te prikken. “O Oma, we hebben tot 1 sept. de tijd” was haar antwoord. “Dan hoef ik pas naar school, goed?”. Natuurlijk was dat goed en het laatste was ik van haar zou horen was: Doei, doei. Ze was zo blij en trots dat ze bij de beste hoorde. Het heeft niet meer zo mogen zijn. Die avond is ze na een noodlottig ongeval met haar snorscooter overleden.21 juni 2013 is ook de opa van Suus overleden na een langdurig ziekzijn.Wie was Theo......  Theo was een man die vond dat zijn gezin op de eerste plaats kwam.  Eerst zijn vrouw, dan zijn kinderen en later zijn kleinkinderen, een hele poos niets en dan kwam hij zelf pas aan de beurt.  Die tot voor 21 jaar terug een hard werkende was en er toch altijd was voor zijn gezin.  Die het goed vond dat er een kind van mijn broer bij ons kwam wonen en er van ging houden als zijn eigen kind.  Die 11 jaar mijn moeder in huis nam omdat die niet meer alleen kon wonen.  Hij hield van voetballen en ging met het elftal mee als grensrechteren genoot daarvan.  Die het heerlijk vond om na de wedstrijd een pilsje te drinken en soms meer dan een.  Ook dat was Theo.  Die op 3 october 1991 helemaal verlamd raakte door een herseninfarct, niet meer wist wie hij of zijn naasten waren.  Die niet eens wist hoe en dat je moest eten en drinken.  Alleen de tijd was belangrijk wand er waren nog steeds 24 uren in een dag..  In de volgende 21 jaren is dat zo gebleven.  Aan Theo zijn handelingen kon je nagaan hoe laat het was.  Theo die zo gek was op zijn 6 maanden oude kleindochter Susan, zij was het luikje naar zijn geheugen volgens de artsen.  Hij herkende haar toen Diana (de moeder van Suus) haar na een paar weken mee nam naar het ziekenhuis.  Dat was het begin van zijn herstel toen die tijd.  Die er kapot van was toen Suus zoals ze zich ging noemen kwam te overlijden op 17 jarige leeftijd door een scooterongeluk.  Theo die na vele operaties en infarcten zich inzetten om het voor mij (zijn vrouw) het zo makkelijk mogelijk te maken  Hij voelde zich niet gehandcapt.Hij kon niet lezen, schrijven of praten, was verlamd maar wat kon hij bekken trekken om mij te laten lachen.  Menige keer lagen we samen slap van het lachen.  Wat gunde hij me alles.  Iedere morgen kwam hij met een blad aan mijn bed al moest hij kruipen. Of ik nou mijn omadag of mijn hobby's wou doen.  Alles was goed als hij mij maar gelukkig kon maken.  Theo was gelukkig thuis, dat liet hij ook blijken.  Waar mee?????  Een glimlach, een knipoog of de eerste zin van een kerstliedje dat hij dan tien maal herhaalde.  Hij had zo weinig nodig, was gelukkig met zijn TV en de drie sigaartjes.  Theo wat hou ik van je, je was mijn maatje, steun en toeverlaat.  Wat zal ik je missen.

      Overige informatie
      Heel veel herinneringen heb ik aan Suus. De mannier van intens genieten van haar leven, haar eerlijkheid, haar inzet voor mensen die niet voor zichzelf op konden komen. Dat heb ik niet van Suus, dat is mij geschreven door de mensen waar het om ging. Genoten heb ik van de dagen dat we met ons tweeën weg gingen. Een hele dag dat ik haar voor mij alleen had en dat zij daar zelf ook van genoot. Suusje gaf mij de eerste opdracht om een schilderij voor haar kamer te maken. Het hangt er nog steeds. Suus was een meisje dat ook goed voor haar eigen opkwam, wat ze in haar hoofd had daar vocht ze voor. Ze werkte en studeerde tegelijk, ze was het vertrouwen dubbel en dwars waard. Zo kan ik nog uren over haar schrijven, het gemis wordt nooit kleiner. Elke dag opnieuw komt Suusje in mijn gedachten. Soms ben ik heel verdrietig, soms met een glimlach omdat ik me dan weer wat herinnerde dat ze weer eens wat uitgehaald had. Maar haar eerlijkheid en de liefde voor haar vader, moeder, Amy en grootouders stonden voorop.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 798
        Sjuen

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Sjuen - Arnhem

        14 april 2023

      • Lieve Suus
        reactie 797   |   niet OK
        Als oud klaagenoot denk ik nog met enige regelmaat aan je. Jij hebt mij (onbewust) uit een donker dal weten te trekken. Doordat iedereen op school zo gek op je was maakte het enorme indruk toen je mijn pestkoppen aansprak op hun gedrag. Per direct hielden de pesterijen op en daarvoor, lieve Suus, ben ik je eeuwig dankbaar. Wat oneerlijk dat jouw leven weggerukt is bij je lieve familie en vrienden, ik beeld me in wat een mooie volwassen vrouw je nu zou zijn met je prachtige vrolijke lach. Ik wens je nabestaanden alle warme herinneringen aan je, misschien dat dit bericht ze extra doet lachen bij de gedachte van hun mooie Suus.

        Veel liefs.

        Roos - Arnhem
        10 januari 2023

        Deel deze pagina:

      • reactie 796
        Wilma

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Wilma - Lelystad

        8 mei 2017

      • lieve kleindochter
        reactie 795   |   niet OK
        Deze maand zou je 26 geworden zijn.
        Als ik lees en hoor over jou klas genootjes die al kinderen hebben of een leuke baan hebben dan moet ik altijd even slikken.
        Zaterdag heb ik Pascal gesproken. waar je heb gewerkt in haar winkeltje. Natuurlijk over jou gesproken. daar krijg ik geen genoeg was.
        Telkens hoor ik weer dat ook allen die ik spreek over jou het net als ik er nog steeds niet over uit kunnen dat jij er niet meer ben. Je zit nog steeds in hun gedachten.
        Dan begrijp je hoeveel indruk je op ieder heb gemaakt.
        Lieverd, ik ga weer met Amy op vakantie. dat zijn dagen waar we elke dag over jou en opa spreken. Soms met een lach maar ook met een traan, nog steeds.
        Meisje, nu ik de weg heb gevonden naar jouw site kom ik weer vaker, al is het maar om een kaasje aan te steken.
        Liefje, je blijft in mijn gedachten.
        Een lieve groetvan oma XXXXXXX

        B. - Arnhem
        3 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Mijn lieve kleindochter
        reactie 794   |   niet OK
        Lieve Suus,
        Heel lang niet op deze site geweest (wel telkens geprobeerd) omdat ik na de verandering van de site niet wist hoe ik hier kon komen. De aanhouder wint dus ik ben er weer.
        Suusje, nog steeds ben je elke dag in mijn gedachte, soms merk ik dat ik hard op tegen je zit te praten. Nu Amy deze maand 20 jaar wordt praten we samen over jou. Wij gaan deze maand samen weer een paar dagen op vakantie. Dit doen we al vanaf opa is overleden. Dan ben jij dagelijks weer het onderwerp waar we samen zo fijn over kunnen praten.
        Er zijn dagen dat ik jou en opa zo vreselijk mis. Dan loop ik met mijn ziel onder de arm.
        Dat had Amy in de gaten al dacht ik dat ik het voor iedereen verborgen kon houden.
        Ze liet mij een foto zien van een heel schattig hondje. In de eerste instantie wou ik dit gewoon niet maar je zus heeft een doorzetting vermogen en haalde mij over.
        Ik zou alleen maar gaan kijken. toen ik die kleine zag was ik verkocht. Met hondje kwam ik thuis en ik heb er nog geen moment spijt van gehad.
        Ik heb weer een reden om uit mijn bed te komen. Ze is een boemertje en heeft een apen snuitje. Haar naam is Monky.
        Schattie, ik kom nu weer vaker op jouw site. Dag mijn lief, geef opa een kus van mij.
        Oma



        Diny -
        14 juli 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 793   |   niet OK
        suus altijd in onze gedachten xxxxxx

        fam - arnhem
        10 augustus 2015

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 792   |   niet OK
        Lieve Diny,
        we hebben enkele kaarsjes laten branden voor jouw Theo en voor Suus.
        wij hoen dat het het goed met je gaat!
        Groetjes, Tonny & Leo

        Tonny & Leo - Deurne
        19 juli 2015

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 791   |   niet OK

        Lieve oma Noekje,
        Deze roos is genomen door Afira* en geeft ons enorme troost. We hopen dat de roos u een beetje kan helpen bij het verdriet van Suus en uw man. We weten hoe moeilijk het is.
        groeten van hier! XXX


        Geeske - Wieringerwerf
        30 december 2014

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 790   |   niet OK
        Zomaar even een dikke knuffel...xxxx

        Wilma - Lelystad
        18 november 2014

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 789   |   niet OK
        Altijd in onze gedachten

        fam -
        30 oktober 2014

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.