Lieve Thanja,
Ik kende je niet heel goed. Maar in 2017 hoorde ik dat je ziek was en dat jij jouw ervaringen in een blog bijhield. Van tijd tot tijd dacht ik 'hoe zal het met Thanja gaan..' En dan nam ik een kijkje op jouw blog.
Wat me altijd opviel waren jouw moed, veerkracht en liefde voor het leven. En jij en Raymond, zo'n sterk team met zoveel liefde voor elkaar.
Ik had en heb daar grote bewondering voor. In maart 2021 dacht ik..'waarom vertel ik haar dat niet..' en heb je vervolgens een kaartje gestuurd. In juni 2021 kwam ik bij toeval een warm bedankje hiervoor van je tegen op mn facebook!
Deze had je in maart al gestuurd. 'Of ik de Miranda was die je mocht bedanken ;) 'En dat je mijn kaartje enorm kon waarderen'
Al die tijd totaal over het hoofd gezien. Uiteraard heb ik je toen meteen een berichtje teruggestuurd.
Afgelopen december las ik je blog met de titel 'heftige update'
Het ging niet goed met je...
Waarop ik je nogmaals een kaartje stuurde en van jou via messenger 'een lieve kerstkus' terugkreeg. Dat was ons laatste contact.
Nu ben je niet meer hier.. er zal geen blog meer van jou komen. Maar wat heb je veel moois nagelaten. Dat lees ik hier op dit platform ook terug.
Doet me zo goed om te lezen dat je uitkeek naar een andere toekomst. Ik was aangedaan laatste tijd over jouw situatie; dat je nog zo jong bent, het zware traject wat je moest afleggen en steeds meer moest inleveren, afscheid moest nemen van Raymond, van je dierbaren, van het leven hier.
Vind het dan zo'n troost om te lezen dat je ook kracht kreeg om hier doorheen te gaan.
En die kracht wens ik Raymond ook toe. Ben ervan overtuigd dat ook voor Raymond wordt gezorgd, hoe moeilijk ook.
Dag, lieve Thanja. Je zal nooit worden vergeten en je leeft voort in vele harten.
Raymond en naaste familie, heel veel sterkte gewenst om het grote gemis te dragen.
Liefs Miranda
