Onderstaande tekst is door Anton Norp tijdens de afscheidsviering op 14 juli 2017 voorgelezen:
Vandaag nemen we afscheid van Thea Schoon Ceulemans.
Een pracht van een vrouw.
Als moeder- oma- schoonmoeder. Ze deed alles voor hen. Zij vond dat gewoon. “Dat doe je toch” zei Thea altijd.
Thea heeft veel voor mij betekend als vriendin.
Ik heb Thea zoals de meesten wel weten op zeer jonge leeftijd leren kennen. We zaten samen op dansles en mocht haar dan wel eens naar huis brengen. Heel gezellig in een poortje afscheid nemen.
Toen mijn vrouw Riky was overleden, condoleerde ze me een paar weken later in de kerk. Ze vertelde toen dat Rien 2 maand eerder was overleden. We praten daar samen over in de kerk en op het kerkhof. We zaten in hetzelfde schuitje.
Na verloop van tijd kwam het kopje koffie bij haar thuis, dat was het begin van vijf hele fijne en gezellige jaren.
Haar verhalen over Rien en het overlijden van hem waren heel bijzonder. Ik heb Rien persoonlijk niet gekend. Door haar verhalen ken ik hem nu.
Thea was blij dat haar en mijn kinderen deze vriendschap accepteerden. Ook van onze beide families werden wij en vooral Thea gewaardeerd en geaccepteerd.
Toen ik twee jaar geleden na een ongeval drie maanden moest revalideren in Zandhove kwam ze elke dag op de fiets of met de bus naar Zwolle-Zuid. Dat waardeerde ik enorm.
Samen hebben we heel veel leuke dingen gedaan.
Naar de camping – autotochtjes – familie verjaardagen – en niet te vergeten de gezelschapsspelletjes.
Toen Thea ziek werd, dachten we nog dat het allemaal wel mee zou vallen. Maar wat was het enorm schrikken toen de uitslag van de onderzoeken bekend werd.
De liefdevolle verpleging in IJsselheem vond zij heel prettig en hebben we allemaal erg gewaardeerd. Alles waar ze zin aan had, werd voor haar geregeld.
Zij heeft zelfs van een advocaatje met slagroom mogen genieten! overigens regelde Thea dan wel zelf dat er onderin het glas ook slagroom moest zitten!
Het laatste uitje
Dat was een pracht reisje. Met de wensambulance naar de orchideeënhoeve. Wat heeft zij – maar ik ook – wat hebben WIJ daar genoten. Het was fijn en ontroerend om dit samen mee te mogen maken.
Heel bijzonder was de ziekenzegen op zaterdag 10 juni jl. onder begeleiding van pastor Hans Schoorlemmer. De familie was in ruime zin aanwezig. Thea heeft deze ziekenzegen zelf heel bewust mee gemaakt en het heeft haar goed gedaan.
Zaterdagmiddag 17 juni jongsleden, toen we allemaal bij haar bij elkaar waren wat ze zo graag wilde, hebben we haar samen een goede reis gewenst.
Het allerlaatste afscheid waarbij we nog persoonlijk contact hadden was vorige week maandag, een paar dagen voor overlijden.
Het was goed zo. Thea had rust nodig en die kreeg ze.
Thea bedankte ieder die op bezoek kwam voor alles wat ieder voor haar en het gezin gedaan heeft. Maar ze was bang dat ze iemand zou vergeten. Ik heb haar beloofd ieder nogmaals te bedanken.
Daarom bij deze: bedankt bedankt bedankt!
Rust zacht lieve Thea
