Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Berichten kunnen onverwachts zo diep binnenkomen.
Dit weekend las ik in Trouw een beschrijving van Jolande over broertje Bert. Dan komen herinneringen boven uit de jaren in de Watergraafsmeer, rond de Koningskerk en de familie Ferwerda. Bij het gedenken van uw moeder heb ik daar destijds iets over geschreven. Wat mij nu ook weer zo treft is de liefde waarover u als familieleden over uw beide ouders schrijft en de warmte naar elkaar toe. Dat het leven soms heel moeilijk is wordt daarbij niet uit de weggegaan. Heel veel respect voor de manier waarop u als familie samen de herinnering aan uw ouders levend houdt en wijze waarop u het leven van uw broer heeft beleefd en beschreven.
Met vriendelijke groet,
Willem van Wassenberg,
Hoenderloo.

https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/id/tag:PKN,20120601:newsml_38f59727e0fbcd68f5d99ebc2d5bd0a6
van Lucie Vos

... blies jij je laatste adem uit. Was fijn om je 51 jaar te hebben meegemaakt en van je te leren en van mening te kunnen verschillen met elkaar. Dank je wel, pap!

nog even een toevoeging: in 1962 brachten ij onze vacantie door in onze vorige woonplaats, voor Balk,Noordwijk aan Zee, samen met het gezin van een collega van ds Ferwerda (ds Vroon, ik meen uit Groningen) en een oom en tante met gezin, in de Hoogwakersbosstraat (13?), de woning van ds Ferwerda en gezin. Mijn vader, in mijn herinnering non stop ouderling, kon ds Ferwerda van harte aanbevelen aan de kerkeraad van Noordwijk aan Zee, waar hij als diaken (toen nog) bijna 7 jaar deel van uitgemaakt had.
Ik heb nog meer herinneringen, (noem ze uiteraard niet allemaal): kerkdiensten met als voorganger schoonvader prof.dr Gispen, m.n. in de periode dat ds Ferwerda een jaar diende als legerpredikant, en op Ameland met als voorganger Wim Gispen, evangelist onder toeristen. 's Ochtends in alle vroegte dook hij in de branding, want: ''je moet fit blijven'). Een kei.
ds Ferwerda was, wat men in het Jiddisch noemt, a Mensch, een in alle opzichten goede, humane, betrouwbare en sympathieke man. Ik wens hem hierboven een ''otium in dignitate'', een rust in waardigheid.
Folkert Stulp

Lieve pa,
Op Allerzielen denk ik aan je. Deze maand, 18 november is 8 jaar geleden dat je ging. Voor mij ben je vaak nog levend aanwezig. In mijn ziel zoek ik je dan en vind ik je. Dat is zo bijzonder en fijn. Net of ik weer iets met je deel en zo voelt het ook.
Lieve pa, ik mis je. Zou zo graag weer met je praten, wandelen, eten, lachen en wijn drinken. Ik herdenk je met zoveel liefde!!!!! Een betere vader kon ik me niet wensen.
In mijn broers Wim en Hans zie ik vaak dingen terug van jou. Zo blij dat zij er nog wel zijn.
Lieve pa, keep in touch. Love you

Liefs Jolande