Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve pa.
7 jaar geleden verruilde je dit bestaan voor die andere. Je had er zin in zei je, je was benieuwd hoe het zou zijn. Ik denk nog veel aan je, misschien wel iedere dag.
Voor mij was je een top vader. Een voorbeeld in energie en positiviteit.
Ik hield van je en doe dit nog steeds.
Mooi daar.......?
Liefs Jolande

Sinds vandaag hangen de schilderijen.van onze grootouders bij mij aan de muur. Oma KLasina hangt boven de eettafel en aan de overzijde hangt opa Sake. Ze kijken naar elkaar. In gedachten zie ik Theo en Riet aan de tafel zitten en genieten van de bitterkoekjes pudding.....mooi beeld dat ik wel even vast zou willen houden!

Lieve Pappa,
Even een bericht voor jou.
De laatste maanden waren we, als broers en zus, in beslag genomen door de plotselinge, zelf gekozen dood van jouw zoon Bert. inmiddels wel bekend bij jou en hopelijk onder jouw hoede nu.
Maar ik denk veel aan je, lieve pa.
Ik mis je nog steeds en soms zou ik gewoon even langs willen gaan, een praatje maken en luisteren naar je wijze woorden. Lieve Pa, zorg je een beetje voor Bert.
Ik hou van je Pa en ben je dankbaar voor wie je was voor mij,liefs Jolande

Het is bijna weer Allerzielen, de dag waarop in de Rooms Katholieke kerk mensen heel speciaal de doden gedenken. Ik zal ook weer een kaars branden voor mijn broer Theo. Maar ja, voor een gereformeerde dominee op een katholieke feestdag? Nu weet ik wel dat de oecumene ver is doorgedrongen, zeker ook in de hemel. Het feit dat het vandaag Hervormingsdag is, maakt dat ik de datum maar iets naar voren haal en vandaag de kaars aansteek. Precies 500 jaar geleden ging Luther in verzet tegen de heersende kerkelijke structuren, een kerkrevolutie en een cultuurverandering voltrok zich in Europa. Was Luther gewoon in zijn klooster blijven zitten en had hij niet naar zijn Catharina omgekeken, dan was het best mogelijk geweest dat ik geen gereformeerde dominee als broer zou hebben gehad. Met dank aan Luther, hij die toch ook ten dele dichtbij de katholieke liturgie bleef, deed me besluiten vandaag toch maar die kaars op te steken! Mijn tuin trekt zich terug in winterse kleuren, de tuin waar Theo en Riet altijd van genoten als ze hier waren. De hortensia die ik ooit in een potje van jullie kreeg is inmiddels tot mijn schouder gegroeid. Zo gaat dat als de tijd verstrijkt en de grond goed is.