Buurman Theo, dan heb je het ook wel over iemand!!

Van nature ben ik (Frank) een niet al te actief iemand als het gaat een klusje voor de ander.
Toen ik nog op de Keur woonde, was er slechts één adres waar een klusje nooit een probleem was. Dat was nummer 8.

Dat Theo je slechts aan hoefde te kijken om iets gedaan te krijgen, dat wist hij. Gelukkig maakte hij er gebruik en nooit misbruik van.

Wat ik ook nooit zal vergeten is de voorzichtigheid over hoe je met vrouwen moet omgaan. Mijn eigen moeder gaat richting de 60 en tijdens een kaartvondje bij mijn ouders zei ik tegen mijn moeder dat ze veel rimpels aan het krijgen was. Theo werd woest... dat mag je NOOIT tegen een vrouw zeggen, ook je eigen moeder niet.
Na vijf minuten mocht ik dan eindelijk weer gaan.

Lieve Liesbeth, als er iets aan de tuin of het huis moet gebeuren, weet ons te vinden. Telefoonnummer 06-13724225.

Liefs Frank en Lisanne

Lieve mevrouw Overman kinderen en kleinkinderen,

allereerst mijn intense medeleven met het verlies van uw man, vader en opa.
Helaas ben ik verhinderd, zowel voor de condoleance als voor de crematie.

Ik heb Theo leren kennen doordat hij last had van zijn rug en daarom door Piet Appelman, een bridgemaatje van hem, naar mij werd gestuurd.
Het was 20 dec. 2007 toen ik hem voor het eerst ontmoette.
Hij maakte direct een onuitwisbare indruk op me: open, kwetsbaar, intelligent, heel makkelijk communicerend, warm en empatisch.
Volgens Theo kon de rugpijn nauwelijks door stress worden veroorzaakt. Immers alleen zijn grote liefde, Liesbeth, was net geopereerd aan haar hart en zou weer helemaal in blakende welstand binnen korte tijd thuiskomen, waarna de rest van hun leven in geluk en gezondheid geleefd kon worden. Van stress dus geen sprake !

Het liep even anders.

Uitgebreid heb ik met hem gepraat over een leven zonder zijn grote liefde: het leek er immers op dat hij alleen verder moest.
Tekenend was zijn grote moed en oplossinggerichtheid en de kwetsbaarheid waarmee hij dit alles met mij deelde.
Wat een mooi mens, wat een schitterende parel.

Toen ik later Liesbeth ontmoette was het alsof ik haar al kende, zo duidelijk had Theo haar met mij gedeeld.

Lieve Liesbeth,
het is onbeschrijflijk wat jij de laatste jaren hebt moeten dragen. Juist de zwaarte van die ondraaglijke last geeft aan hoe geweldig je leven is geweest met Theo en Julia !

Het kleine beetje wat ik van jouw ken zegt mij dat het jou zal lukken om, de tijd die je rest, hier op terugkijkend en getroost door je zoons, schoonzoon, schoondochters en kleinkinderen, toch nog dat te ervaren wat Theo en je dochter je intens gunnen: geluk

een welgemeende knuffel (ik weet geen beter uitdrukking)

Sjoerd

Dag Buurman,
Vandaag hebben we u zien liggen......... Beetje onwerkelijk.
Het echte missen zal voor mij denk ik gaan komen zodra we het zouden gaan hebben over aan welke kant van de schutting het gras nu groener is en over hoe mooi de rozen er bij staan. Of over de verkieizingen, Ziggo, de laptop, kinderen, fietsen en nog zoveel meer.

En toch......

Those who are dead
Are not dead
They're just living in my head

We zullen u nooit vergeten.

Jeroen, Ineke en Elizah

Zo'n 60 jaar geleden werd ons grote, nogal serieuze gezin verrijkt met de komst van Theo. Een ware aanwinst.
Theo zorgde voor een frisse wind, door de ondeugende en tegelijk respectvolle manier waarop hij met Vader en Moe omging en door zijn onverbloemde liefde voor Lies.
Meteel aan het begin van zijn loopbaan, bij melkfabriek Eureka, had hij één doel voor ogen: zelfstandig worden! Door keihard werken - samen met Lies! - is hem dat gelukt. Van een ander doel, rentenieren in Spanje, is het nooit gekomen; het is uiteindelijk Bovenkarspel geworden, waar hij overigens ook als spoedig zijn draai gevonden had. Helaas is het hem niet gegund daar, na de droeve gebeurtenissen in de afgelopen paar jaar, nog een langere onbezorgde periode te beleven. Zelf was Theo de eerste om daar vrede mee te hebben. 'Jammer', zei hij, 'Ik heb een prachtig leven gehad, ik ben aan de beurt.' Ook dat kenmerkte hem.
Theo leeft overduidelijk voort in een prachtig, hecht gezin. Hopelijk mag Lies daar nog diverse jaren getuige van zijn.
Voor de komende tijd: sterkte Lies (en kinderen)!

Mijn herinneringen aan Theo gaan terug naar de tijd dat hij verkering had met Lies.
Het was wennen af en toe zo'n vreemde snuiter tussen de gezinsleden De manier waarop hij omging met moe was voor mij vreemd. Ik had tot onze lieve moeder een eerbiedwaardige afstand. Theo deed dat anders, hij sprak de genegenheid die hij voor moe had uit in woorde en daad.
Ik herinner me ook dat Theo in de melkfabriek in Binnenwijzend werkte Hij wilde zo snel mogelijk onafhankelijk worden. Zelf de teugels in handen hebben dat was zijn streven.
Samen met Lies heeft hij daar hard voor gewerkt. Het is gelukt. Mooie zaken hebben zij opgebouwd, maar niets gaat boven het prachtige warme gezin wat zij stichtten.
Voor Lies blijft de herinnering aan een man die haar op handen heeft gedragen

Liefs van Kees en Nel
.

Lieve Tante Lies en kinderen/Kleinkinderen,
Het is nog niet zolang geleden dat ome Theo bij zijn zus Gre een pannetje soep kwam brengen, die kon tante Lies zo heerlijk maken. Daarna zagen wij U terug in het ziekenhuis in de wetenschap dat het allemaal niet zolang meer zou duren.
De laatste jaren waren voor jullie heel zwaar, met veel persoonlijk verdriet.
Wij hopen dat jullie ook met dit verlies verder kunnen met het leven en er sterker uit mogen komen.
Peter en Tiny

Lieve tante Lies en familie,

Ik schrijf deze condoleance met een 2-ledig karakter. Aan de ene kant ben ik gerustgesteld door het feit dat voor ome Theo eindelijk rust is gekomen. Aan de andere kant voel ik het gemis van een markante man die ik graag zag op feestjes en waarmee ik leuke gesprekken voerde en waar ik mooie herinneringen aan heb. Het gemis zal enorm zijn en ik wens u en alle anderen veel sterkte en kracht toe.

Heel veel liefs,
Eric-Paul Sistermans

Lieve buurman Theo,

of zoals ik je noemde Teddyboy of Dorussie.
Je laatste robbertje bridge heb jij niet tegen mij gespeeld maar met mij, bij het 8ste spelletje lag jij je kaarten neer en zei: we stoppen er mee, ik kan niet meer, we gaan verder gezellig praten, ik schenk voor jou een glaasje port in en voor Liesbeth en Adrie een glas rode wijn.

De volgende dag kregen wij te horen dat het helemaal fout was.

Theo, bedankt voor je interesse, belangstelling, medeleven maar vooral jouw optimisme.

De Laantjes van De Keur.

Liesbeth, kinderen en kleinkinderen, jullie stonden deze zomer op de schuit te wachten toen dacht ik wat een fijn stel mensen. Ik had geen fototoestel bij me, want helaas deze kans komt nu niet meer. Nu moeten we afscheid nemen, wat heel zwaar is. Met Theo bridgen was gewoon elke keer heel prettig, lekker kletsen over muziek en zijn rolletje stophoest wat tevoorschijn kwam zodra hij iemand hoorde kuchen. Hij was zo trots op jullie gezin, ik mocht Mahler c.d. s, overnemen van hem, als je wilt varen laat je het maar weten. Veel sterkte de komende dagen en daarna, jullie zullen hem heel erg missen. Wij ook bij de bridgeclub. Hartelijke groeten, Wim en Lia Appelman, De Roos 37.

Lieve ome Theo,

Geschrokken was ik van het bericht in de krant dat u bent overleden! Ik moest 2x kijken of het om u ging.
Helaas was het waar...
Ik herinner me u als een hele vrolijke en blije ome Theo! Samen met tante Lies was u één!
Die rotziekte ook!!
Tante Lies en natuurlijk kinderen en kleinkinderen wil ik heel veel sterkte wensen met dit grote verlies!