Een heleboel jaren zagen wij elkaar alleen zo nu en dan even, als ik bij Ilse was voor een intervisie. Tijdens een verblijf in Frankrijk heb ik Theo beter leren kennen en was onder de indruk van zijn positieve levenshouding.
Het is erg dat er nu och een eind aan is gekomen.

Wat een prachtige foto van jullie lieve Theo op de rouwkaart.
Mijn "met oprechte deelneming kaart" is onderweg, wellicht al in de brievenbus.
Veel sterkte toegewenst,
Lia van de Merwelanden
Nu van KSW 7/8, eerder van VPA 2

Lieve Theo en Ilse
Terugkijkend in de tijd komen herinneringen naar boven van een bijzondere vriend. Samen met Theo zijn wij gedurende de terminale ziekte van Foppe Bak regelmatig bij hem op visite geweest dit om de sleur te doorbreken. Gezellig, we haalden herinneringen op over van alles en nog wat, heel gezellig. Ik ging op vakantie, we zijn in de kathedraal van Monaco als de telefoon gaat, Theo, ik weet het al, ja zegt Theo, het moest er van komen. We kunnen terugkijken op een geweldige tijd, geweldig dat Theo dit mede heeft kunnen opbrengen. Een kanjer, je polovriend Jacques Tettelaar

Lieve Ilse,
we waren gisteren kort bij Guy en Moira, en hoorden van hen dat Theo overleden was.
Natuurlijk wensen we je veel sterkte de komende tijd.
Gelukkig hebben we leuke herinneringen, zoals croquet en marché d'été in Auriac du Périgord, met jou en Theo, en de overige gezamenlijke vrienden hier in Frankrijk.
Woorden schieten altijd tekort, maar we denken aan je.

Gerrit en Liesbeth Beltman

Lieve Ilse, Sibrand en Martijn
In 1993 ontmoette ik Theo voor het eerst aan de Stormweg in Hellevoetsluis.
Hij legde daar de laatste hand aan het huis waar hij samen met Ilse zou gaan wonen en ik stond er bij ons huis in wording; al snel bleek dat wij achterburen zouden worden.
Het eerste gesprek met hem voelde als een warm welkom in de nieuwe woonomgeving, opgetogen kwam ik thuis waar ik Jacques verslag deed van de ontmoeting.
Tijdens 'de inspecties' betreffende de vorderingen van ons huis spraken we Theo en Ilse geregeld.
Het warme gevoel is altijd gebleven, bij Theo voelde je je thuis, 'goede buren' zijn werd door hem mooi vormgegeven. We hadden er, door de jaren heen, gevieren goede tijden.
Nog altijd denk ik aan de keren dat ik op zomerse dagen, warm en soms wat uitgeteld thuis kwam van mijn werk, over de heg van de tuin zijn stem hoorde; ik heb een wijntje koud staan, wat denk je?
Het voelde als een gestolen uurtje, terwijl anderen nog aan het werk waren zaten Theo en ik vorstelijk onder de parasol met een glas en een prettig gesprek.
Later voegden Ilse en Jacques zich bij ons en zette het samenzijn zich moeiteloos voort, het mag
duidelijk zijn dat wij jullie node zagen vertrekken naar Frankrijk.

Ik heb bewondering voor de moed het roer zo om te gooien en veel respect voor de wijze waarop jullie
beiden de loop van het leven vorm hebben gegeven.
Fieke

Theo is voor de zwemvereniging De Duck een onuitwisbare pilaar geweest. Zijn zeer geavanceerde Excel sheet zowel voor de ledenadministratie als voor de penningmeester zijn vele jaren de bron geweest van een zeer betrouwbaar fundament waar elke vereniging jaloers op kon zijn.
Zijn methodes zijn overgenomen en vervullen tot op de dag van vandaag nog steeds de administratieve behoeftes van onze vereniging.
Wij zullen hem missen.
Wij wensen jullie veel sterkte

Wij denken aan Theo als een vriendelijk persoon. In militaire dienst hebben wij hem leren kennen. Onze parate weekenden waren heel gezellig. Ook de reünie in Garderen, die hij georganiseerd had, was een succes. Wij zijn in bijna al jullie woningen geweest: Amsterdam, Hellevoetsluis, Dordrecht. We hebben nog een heerlijke stadswandeling gemaakt. Het was altijd even gastvrij en gezellig. Helaas was dit ons laatste bezoek aan Theo.