Beste familie en vrienden van Thijs,
Thijs heeft bij ons op de IC gelegen. Zijn laatste dagen hebben veel indruk gemaakt. Wij willen jullie, namens ons als team, veel sterkte wensen met dit grote verlies.
Intensive Care RdGG

Aan het begin van het seizoen was Thijs als speler nieuw voor mij, maar ik heb hem snel leren kennen als sfeermaker en steunpilaar van MVV'27 A2. Te midden van veel nogal rustige jongens zorgde Thijs in de kleedkamer voor de vrolijke noot. Zijn muziek werd gedraaid, die overigens niet direct aansluit op de smaak van 50-ers. Omdat ik niet alleen John en Cora goed ken, maar ook zijn beide opa's en oma's vond ik het mooi om te zien hoe Thijs zich als speler en als mens ontwikkelde.
Op Thijs kon je altijd rekenen, maar voor de wedstrijd MVV'27 A2 - Hillegersberg A1 op 16 januari had Thijs zich afgemeld. Toch was hij in de kleedkamer, maar hij keepte niet. "Dan moet er echt wat aan de hand zijn", dacht ik bij mezelf. Vanwege de vrieskou gingen we wat later naar het veld en ik heb de tijd benut om wat met Thijs te kletsen en te checken hoe het met hem ging. Hij voelde zich niet zo fit, had een beetje last van hoofdpijn, wat van zijn longen. Niet fit genoeg om te spelen, maar wel om toeschouwer te zijn. En op een leuke manier met "praatjes" naar reservekeeper Davey: "Denk er om, ik heb er pas twee doorgelaten, zorg dat je de 0 houdt". De sfeer was ontspannen en jolig. Uiteindelijk hebben we 6-1 gewonnen en Thijs was de enige, die véél liever met 5-0 had gewonnen. "Nu heb ik 33% meer tegendoelpunten". Na de wedstrijd hebben de jongens gezellig een biertje gedronken in de kleedkamer (sorry, Riet). Het leven van onze 17 en 18 jarigen zag er onbezorgd uit.
Tot de enorme dreun van Thijs' ziekenhuisopname met fatale afloop. Dat zo'n stoere jongen geveld kon worden door een gemene bacterie kon niemand zich voorstellen. Op de bewuste vrijdagavond heeft MVV'27 de spelers de gelegenheid geboden om met elkaar te praten en het verdriet te verwerken. Bijna de complete A-jeugd (drie teams) was aanwezig en degenen, die niet aanwezig waren, kwamen samen in besloten kring. In eerste instantie was de sfeer zeer bedrukt, maar later kwamen er ook verhalen los over voetbalkamp, school, Albert Heijn, enz. Ook spraken de spelers van de A2 zich al uit om kampioen te worden voor Thijs. En zijn muziek, die zouden we altijd blijven draaien. Dat klonk goed, maar de moeilijkste dagen moesten nog komen. We moeten definitief afscheid nemen van Thijs. Maar dat gaan we op een waardige manier doen, zodat we na 50 jaar (spelers) of na 25 jaar (leiders) nog met een glimlach terugdenken aan onze stoere keeper en maatje Thijs.

Gecondoleerd en veel sterkte allemaal. Zo onverwacht, zo ongelooflijk. Laat de mooie gedachten aan Thijs tot grote steun zijn. En de mensen staan ook om jullie heen in onze warme gemeenschap. Dat geeft steun.

Arnoud Rodenburg

Ik zat samen met Thijs in H4c. Het was altijd gezellig met Thijs in de klas. Zo ge. zellig dat hij zelfs vorig jaar naar het mentoretentje van H5c, zijn oude klas, kwam. Dit vonden wij allemaal erg leuk. H4c en H5c samen gezellig wolken, jammer genoeg ontbrak de drank vonden velen. Toch wist Thijs het samen met de rest erg gezellig te maken.
Als ik aan Thijs denk, dan denk ik aan zijn lach en de gezellige momenten in de klas. Hij zal zeker gemist worden. Niet alleen door zijn familie en vrienden, maar ook door mij en vele anderen.
Sterkte allemaal en Thijs je zal gemist worden.
Nicole Loomans, oud-klasgenoot.

Het was een prachtige zomerse zaterdag, begin juli 2015. Over de vliet voor ons huis was een heipaal gelegd voor de jongens van C2 die hun teamuitje die avond zouden hebben. John en Cora waren samen op vakantie en ome Jan zou wel op Bart en Thijs 'passen'. Ome Jan en Thijs kwamen kijken wat nou de bedoeling was van die heipaal. "Een biertje als je de overkant droog haalt!" Wij keken toe vanaf het bankje hoe eerst Jan er in viel en daarna ook Thijs ...... vreselijk gelachen natuurlijk. Het bier was eigenlijk niet verdiend, maar smaakte prima!

Ha Thijs,

"Moghe buur", dat hebben we vaak tegen elkaar gezegd. Jij (boven) op het fietspad en ik (onder) in de tuin. Je was altijd vrolijk als je op je fiets naar het dorp ging. Terug uit Maasland ging het weer hetzelfde: "Ha buur, gewonnen met voetballen? " "Nee, maar we hebben het wel naar ons zin gehad."

Buur, ik ga je missen maar ik weet zeker dat we elkaar weer gaan zien.

Buurman Alex