Onze eerste vakantie met de groep. Wat keken wij er lang naar uit.

Elke middag samen uitputten op bed, samen een spel spelen met een lucht bal. En de muziek zo hard mogelijk zetten zodat iedereen in het appartement mee kon genieten.

De shotjes bar waar jij natuurlijk weer de sterkste en vieste drankjes voor de groep uitkoos met jou rondje. Wat was dat een super avond

Een avond om nooit te vergeten.

Schuimparty in hollywood wat waren wij intents gelukkig toen.

Deze avond zal ik ook nooit meer vergeten...

Het was zaterdag avond, en alle anderen vrienden van onze groep hadden een game night.
Maar voor ons was het een kaartspel zuip avondje met afsluiter eerste keer samen naar het wapen.

De feestjes van onze vrienden groep waren altijd compleet met thijs

Met vier gezinnen op wintersport. Wat hadden we een lol met z'n allen.

Voor Thijs

5 december 2015 laat in de middag.
Velen zitten al vol verwachting Sinterklaasliedjes te zingen.
Maar niet de mannen van A2.
Zij waren nog aan het voetballen.
Volop in de race naar een kampioenschap.
Begonnen op veld 2 en vanwege de schemering na de rust verder op veld 3.
De doelpunten vielen rijkelijk. High fives. Het werd 6-0 tegen VELO A3.

Ik was getipt. De A2 doet het leuk. Staan bovenaan.

Ik was er toch, een aantal jongens ken ik van jongs af aan. En hun ouders.
Een leuk team, gezellig langs de lijn.

Wie is die keeper? Dat is Thijs, werd mij verteld. Thijs?
Thijs was een grote jonge man geworden. Sorry, ik had je niet herkend.

Onze hoffotograaf Gerard was verhinderd, dus ik had mijn fototoestel bij me.
Maar het was koud, werd al donker en mijn toestel al een dagje ouder.
Een mooie redding van de keeper. Het moment vastgelegd, helaas….
Had ik maar een beter toestel…. Was het nog maar licht…
De foto’s wel gemaakt, maar niet door de keuring heen gekomen. Niet scherp, te donker.
Ik zou nog wel een andere keer foto’s maken. En misschien wel de kampioenswedstrijd.
Met feestvierende jonge mannen. Dat zou leuk zijn!

Ik werd ik wakker uit een boze droom. Nee, geen droom. De harde werkelijkheid.

De foto’s! Schoot er door mijn hoofd. Die ik al verwijderd had van mijn laptop.
Gelukkig. Ze staan nog op de geheugenkaart van het fototoestel. Wat zal ik ermee doen?
Eerder afgekeurd vanwege slechte kwaliteit.
Foto’s, die ik nu opeens toch niet wil verwijderen.
Want verwijderen is definitief. Onomkeerbaar.
Net als jouw plotselinge vertrek naar de eeuwige velden.

Nu kunnen we geen actiefoto’s meer van je maken.
Ik had het zo graag nog gedaan….

Je teamgenoten zullen zonder hun vriend, hun sluitpost, de resterende wedstrijden voetballen.
Ze gaan het proberen, voor jou, dat weet ik zeker. Het kampioenschap binnen halen.
Ze zullen een feestje vieren en het glas omhoog heffen. Naar jou.

En misschien maak ik foto’s. Zonder jou.

Ik had zo graag..

Het eerste jaar van ons vriendenteam