Lieve Mark Bianca en Maud
Vandaag een jaar geleden werd alles anders toen was je ineens uit ons leven, maar vergeten doen we je nooit.
Toen Tigo naar zwemles ging bracht zijn mama Tigo naar de zwem en ik (oma Man) ging hem weer ophalen.
Even een paar minuten kijken naar je zwemkunsten, en daarna aankleden.
Meestal waren we het laatste klaar, want Tigo was een spring in het veld, maar daar gaven we niet om hadden we lekker de ruimte.
Op de fiets achterop naar huis brengen, sterren kijken en met Sinterklaas zie de maan schijnt door de bomen zingen.
Als Tigo bij ons was speelde hij veel met Joaney en Joel. Joaney deed de kabouterdans voor, volgens Joaney de gebouterdans ha ha. Maar Tigo trok zijn eigen plan en danste erop los op zijn eigen manier.
Toen zijn zusje Maud werd geboren gingen wij oma en opa op kraamvisite, de kraamverpleegster deed open en Tigo kwam denderend de trap af luid roepend opa opa hij is een meisje, heel vrolijk en gelukkig.
Toen Tigo ouder was en hij verschillende keren op ziekenbezoek kwam bracht hij altijd chocola mee, als opa zei lekker zei Tigo altijd niet voor jou opa.
Lieve groetjes oma en opa Man.
We moeten nog iedere dag aan Tigo denken.
