Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Tjeerd Wiersma

10-10-196912-02-2009
      Sinds 12 februari 2009 moet ik mijn man, en de jongens hun vader missen.
      Een man die altijd klaar stond voor een ander, een lieve man en een fantastische vader. Wij, maar ook vele anderen, missen hem ontzettend.


      Lieve Dennis en Renzo
      Als het 's avonds donker word, en jullie hebben verdriet.
      Kijk dan eens naar de hemel, weet je wat jullie dan zien.
      Een speciale glinsterende ster, die straalt alleen voor jullie.
      Dat sterretje wil jullie vertellen, ik ben papa en ik hou van jullie.
      Ook al zien jullie hem niet meer, hij zal er altijd blijven stralen.
      En als jullie straks heel oud zullen zijn, zal hij jullie komen halen.
      Dan zullen jullie weer samenzijn, en dan pas zullen jullie weten.
      Papa was er altijd bij, hij zal jullie nooit vergeten.

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Vijftien jaar
      Al zo lang moeten we je misen, maar vaak kom je even voorbij.
      In kleine, heel gewone dingen, voel ik jou soms heel dichtbij.
      Ik zie je foto, hoor je stem, iemand doet wat jij altijd deed....
      Al die kleine dingen maken, dat ik je niet vergeet.
      Ik vind je in heel gewone dingen, die maken dat ik je nog steeds mis.
      Maar daardoor weet ik ook, dat de dood het eind niet is.
      Zolang wij nog over je praten, met een lach en met een traan.
      Dan ben je zolang wij even, nooit echt helemaal weggegaan.

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Veertien jaar
      We zijn zo ver bij elkaar vandaan, maar in gedachte steeds dichtbij.
      Gescheiden door tijd en ruimte en toch: ik ben bij jou, jij bent bij mij.
      Je kunt me niet meer knuffelen, jouw omhelzing mis ik het meest.
      Toch zijn we nog steeds samen, in ons hart en onze geest.
      Zolang wij jouw naam nog noemen en jou gedenken, al doet het soms pijn,
      dan zul je nooit ver weg, maar altijd heel dichtbij en naast ons zijn.

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Dertien jaar
      Bij doodgaan houdt het niet op. Sterven is niet het eind van je leven.
      Alle goede dingen blijven bestaan, die je ons hebt gegeven.
      Voor mij ben je niet weg, voor mij ben je niet dood
      Want als ik naar onze jongens kijk, dan zie ik jou en dat houdt me groot

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Twaalf jaar
      Mijn tranen zijn verborgen, achter een muur van vrolijkheid.
      Ze zijn alleen maar zichtbaar, voor wie heel goed kijkt.
      Mijn tranen zitten in mijn hart, ik kan ze niet meer drogen.
      Voor wie niet kijkt, zijn ze verstopt, die kijkt niet in mijn ogen.
      Mijn tranen zijn van mij alleen, ik wil ze niet steeds delen.
      Begrijpen kun je ze nooit, al zijn het er zovelen.
      Mijn tranen zijn voor wie ze ziet, zonder dat ze stromen.
      Voor wie de pijn kent in mijn hart, de pijn van verloren dromen....

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Elf jaar
      Er wonen mensen in de hemel, die je soms graag zou willen zien.
      Al is het maar voor heel even, al kon het maar een minuut of tien.
      Nog een keer een berichtje sturen, nog een keer een laatste zoen.
      Soms is het gemis zo overweldigend en is het verdriet haast niet te doen.
      Toch zijn deze mensen altijd bij je, al is de afstand naar de hemel nog zo groot.
      In je hart kun je altijd samen zijn, want liefde stopt niet bij de dood.

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Tien jaar
      Nooit meer iets van je horen
      Nooit meer iets van je zien
      Niet in dit leven
      In het hiernamaals misschien
      In mijn hart blijf ik je dragen
      In mijn hart blijf je bestaan
      Ja dat plekje in mijn hart
      Daar komt niemand meer aan

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Negen jaar
      Een stukje van mijn hart Is voor altijd bevroren
      Een deel van mijn vreugde ben ik voor eeuwig verloren
      Het leven gaat verder en ik ga er weer voor
      Zoals jij het van mij verwachtte, ga ik ondanks alles toch door
      Je komt nooit meer thuis, jouw lach is verstild
      Verdwenen is een toekomst die ik zo graag had gewild
      Soms ben ik aanwezig dan ook weer eens niet
      Soms word ik overvallen door tranen en verdriet
      Ik val nog regelmatig, maar ik ga en zal staan
      Met jou in mijn hart zal ik mijn weg verder gaan

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Acht jaar
      Those special memories of you
      will always bring a smile
      if only I could have you back
      for just a little while
      Then we could sit and talk again
      just like we used to do
      you always meant so very much
      and always will do too
      The fact that you're no longer here
      will always caus me pain
      but you're forever in my heart
      until we meet again

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Zeven jaar.
      Verdriet verandert jezelf.
      Verdriet doet je anders horen, anders zien,
      anders waarnemen, anders voelen.
      Verdriet maakt je gevoeliger.

      Verdriet verandert je contacten, je levenszin, je levensverwachting.
      Verdriet verandert je interesses.
      Verdriet verandert de mensen om je heen.

      Verdriet maakt je vergeetachtig soms.
      Maar nooit vergeet je wie eens jouw leven anders maakte,
      hoop, zin en levenslust gaf, een nieuwe kleur.

      Verdriet verandert ook jezelf.
      Zwaar als het kan zijn, loodzwaar, bijna niet te verdragen.
      Kan het anders worden, lichter soms.
      Maar nooit vergeet je wie eens jouw leven anders maakte.

      Verdriet kun je niet alleen dragen.
      Verdriet kan anders worden, als er mensen meedragen
      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Zes jaar.
      Zo heeft elk pad zijn eigen einde, en erg prettig is dat niet.
      Maar als je pad zo slecht wordt, blijf je gewoon niet overeind.
      Voor hem is het nu rusten, voor ons is het verdriet.
      Maar al heeft hij ons verlaten, hij laat ons nooit alleen.
      Wat wij in hem bezaten, is altijd om ons heen.
      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Vijf jaar.
      Je sloot je ogen voor het duister, het donker om je heen.
      Omdat er in jouw wereld telkens duisternis verscheen.
      Je sloot je ogen voor het donker, zoekend naar het licht.
      Hopend dat het al jouw zorgen en je duisternis verlicht.
      Je hebt het licht gevonden, hebt nu stralen om je heen.
      Ondanks dat er met dat licht voor ons duisternis verscheen.
      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Vier jaar.
      Al zijn zij tot stof vergaan.
      Streep hun naam niet door alsof ze nooit hebben bestaan.
      t Liefste wat wij hebben bezeten
      't Toekomstbeeld van ons bestaan.
      Vraag ons niet om dat te vergeten.
      En gewoon weer door te gaan.
      Want wij willen weer verder leven.
      Maar wij weten niet altijd hoe dat moet.
      Wij horen bij hen die achterblijven.
      Overleven dat vergt veel moed.
      Streep daarom hun naam niet door.
      Noem hun naam en laat ons weten
      Dat ook jij hem niet zult vergeten.
      Zo alleen kunnen wij verder gaan.
      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Drie jaar.
      Wij vinden geen woorden om te zeggen, hoe wij hem missen, allemaal.
      Het diepste gevoel is moeilijk uit te leggen, het hart spreekt een niet te spreken taal.
      Zijn sterven is zo moeilijk te verwerken, zijn leven was ons zoveel waard.
      Het liefste wat wij hadden, blijft in ons hart bewaard.
      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Twee jaar.
      Het is nog steeds niet echt.
      En elke dag weer een nieuw gevecht.
      Van buiten een lach, van binnen een traan.
      Voor het oog met ons drieën verder gaan.
      Soms gaat het goed, vaak heel zwaar.
      Maar we redden het wel, wij met elkaar.
      Trots kun je op ons zijn. We doen het goed, ondanks de pijn.
      En in ons hart, dat blijft een feit.
      Gewoon met ons viertjes; voor altijd.
      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Een jaar.
      We missen je als we naar de hemel kijken, en de wolken zo zien jagen.
      Dan denken we met liefde terug aan jou, al hebben we vele vragen.
      We missen je hier op aarde, we missen je het doet pijn.
      We zouden nog heel graag even je vrouw en kinderen willen zijn
      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 9   |   niet OK
        Geregeld in mijn gedachten,afgelopen jaar, maar ook in de toekomst!
        Met respect zie/hoor ik hoe jullie je leven nu beleven.
        Ik wens jullie kracht en warmte toe bij dit grote gemis van een waardevol mens, jullie Tjeerd en pappa!

        Dikke tuut, Nelie

        Nelie -
        11 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 8   |   niet OK
        leave therese, dennis en renzo... Onderstaande gedicht heb ik al 10 jaar in mijn beurs altijd bij me. Ik heb het ooit gekregen en vond het zo bijzonder...
        Nooit verwacht dat we het nu al op ons zelf zouden moeten betrekken...maar zo prachtig! Geschreven door Isabel Allende.

        Er is geen dood
        Mensen sterven alleen als we ze vergeten
        Als je aan me blijft denken
        zal ik altijd bij je zijn...

        Ik denk aan jullie
        leafs
        bianca en fam.

        bianca -
        11 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 7   |   niet OK
        Laatst las ik een gedicht die ik graag (een deel ervan) met jullie wil delen:

        i carry your hart with me
        (i carry it in my hart)

        i am never without it
        (anywhere i go, you go my dear)

        and whatever is done by only me
        (is your doing my darling)

        i fear no fate
        for you are my fate my sweet

        Hij is niet weg, jullie zien hem allen niet meer. Veel sterkte de komende dagen en de komende tijd.

        Anoniem -
        11 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 6   |   niet OK
        Met tranen in m'n ogen lees ik al deze lieve reacties en besef ik hoe lief Tjeerd mij en de kinderen, maar ook anderen was.

        Therese -
        7 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 5   |   niet OK
        Onze zwager was als een broer van ons, stond altijd voor ons klaar. Wat hadden we het mooi met elkaar, we koesteren de herinneringen. Tjeerd, voor altijd in ons hart!

        Theo -
        4 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 4   |   niet OK
        Bijna een jaar geleden kregen we een telefoontje van mem met afschuwelijk nieuws, dat dit jullie moest overkomen is zo triest.
        Je man en papa missen is zo erg, er zijn geen woorden voor...
        Warm je aan de liefde die je krijgt van je familie, ik hoop dat de zon voor jullie in de toekomst weer gaat schijnen!

        Irma -
        1 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        Wat een prachtige woorden voor een prachtig mens. Liefs Irina

        Irina -
        22 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        Graag wil ik een kaarsje branden voor Tjeerd, die er niet mer is maar er nog wel had moeten zijn. Het was een geweldige vent. Nog steeds is het niet te bevatten en Therse en de kids moeten dit verwerken. Heel veel strekte.

        Monique -
        13 januari 2010

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.