Beste Johan, wij hebben maar kort samen in de past Rotary gezeten, jij als oudste en ik als jongste lid.
En het zei je vergeven indien je je mij niet meer herinnerd.
Echter mijn echtgenote Graziella, nu geteisterd door ernstige Alzheimer, wilde niet graag mee naar een nieuwe (past) Rotary Club, echter toen zij de eerste keer binnenkwam was dat idee meteen over. Want de eerste, die zij tegenkwam was Toke en het was meteen goed! ( en daarnaast ook Corrie de Graaf)
Zij kende Toke , ik denk van meerdere Clubs in de regio. Maar belangrijkste wel de Dordse tuinclub.
Gelukkig voor Graziella hebben jullie de rouwkaart van een prachtige foto van Toke voorzien, wat bij Graziella,
tot mijn vebazing, zowel haar naam als de foto herkenning gaf. Want velen kan zij zich niet meer heinneren.
Geeft aan dat zij al lang een zeer goede band hadden!

Beste Johan, en Familie mag ik, namens Graziella en mijzelf je heel veel sterkte wensen met dit voor jou zware verlies.
René en Graziella Olthof.

op de KDR&ZV leerde ik je een jaar op vier geleden kennen. Half jouw leeftijd, dus echt een groentje. Ik was gelijk onder de indruk van je bescheiden, lieve, maar niet te onderschatten karakter. Ik had net mijn stuurdiploma op zak en was nog wat onzeker. Jij hebt me waardevolle tips gegeven hoe ik om moest gaan met allemaal kakelende dames in de boot die zich met het sturen bemoeiden: "niks van aantrekken, jij bent de baas, gewoon duidelijk zijn". Trefzeker liet je me zien hoe je de boot door de smalle kronkelende Mariasloot stuurt. Je vond het vervelend dat je kracht af nam, maar ik ben erg dankbaar voor de tijd dat je bij me in de boot zat. Tot zeer hoge leeftijd zat je op het water en kon je genieten van de sport en de sfeer. En bracht je de jongere generatie nog wat bij. Een geweldig inspirerend mens is er niet meer. Lieve Toke, rust zacht. Ik wens jouw familie heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Gerda Huizinga-Mijnhart

Lieve familie,
Ik wens jullie alle sterkte in deze verdrietige tijd.

Lieve Tante Toke,
Naast alle fijne herinneringen uit het verleden, het Wantijpark, denk ik ook aan een mooie ontmoeting op het Amstelveld in Amsterdam. Tijdens een prachtige lunch waarbij ik het genoegen had naast haar te zitten. Na al die jaren niets verandert, deze lieve opgewekte bijzondere dame! Ik wens al haar dierbaren veel sterkte met dit verdrietige verlies.
Corjan Nodelijk

Lieve Joost, Elianne, Anne Marie, Els en alle familie, net krijg ik de rouwkaart van Toke in de brievenbus. Wat een mooie foto van Toke precies zoals ik mij herinner op verjaardagen bij Joost en Elianne eigenlijk altijd lachend zoals op de foto. Heel veel liefs voor jullie allemaal. Xxxx Evelyn

Lieve allemaal,
Via mijn moeder en Carla van Dijk hoorde ik van het overlijden van Toke. Van sommige mensen denk je altijd dat ze onsterfelijk zijn en gewoon nooit komen te overlijden. Toke behoorde tot die categorie wat mij betreft. Via via heb ik de Lifestream kunnen volgen en wat werd ik daar niet alleen verdrietig maar ook blij van. Alle warme herinneringen aan Toke, aan jullie, de hockey, de tennis (voor mij maar een blauwe maandag op DLTC - ik was geen talent!), de Antonius van Padua kerk, de Jozefschool, Titus Brandsma College en niet te vergeten de vele, vele feestjes die we hebben gehad. En misschien weten jullie het niet eens meer...............maar ergens eind jaren 70/begin 80 heb ik nog een beetje "opgepast"(was 2 jaar ouder dan Joost - wijzer weet ik niet) en mocht - ondanks dat ik mijn rijbewijs nog niet zo lang had - van Toke ook rijden in haar grijze Saab.........Enfin, door studie, werk, buitenland zagen we elkaar eigenlijk niet meer. Toch door alle jaren heen, zijn jullie vaak de revue gepasseerd, enerzijds door verhalen van oude wederzijdse vrienden (Bernadette, Carla, Jacqueline, Pauline) en mijn moeder die nog in het Dordtse met deze en genen bridge speelt of via de sociale media.
Inderdaad een icoon is overleden! Maar alle mooie warme herinneringen aan haar, niet te vergeten haar aanstekelijke lach, zullen altijd een glimlach op jullie gezicht toveren.
Oprecht condoleer ik jullie met het grote verlies en wens jullie de komende tijd heel, heel veel sterkte, haar verlies te dragen - soms met een traan maar hopelijk toch ook vaak met een glimlach........
Heel veel liefs,
Dieck Wesselingh-Schroots

Terugkijkend op onze leuke en ongecompliceerde jeugd in Dordt, hoorde Toke, voor mij mevrouw Berentzen a.h.w. bij het meubilair. Ze was non-stop actief betrokken als coach bij oneindig veel hockeyelftallen, waar ik ook deel vanuit maakte. Dat deed ze met verve. Het was altijd gezellig en het leek toen zo gewoon.
Diep respect had ik toen al - als jong meisje- voor haar manier, waarop ze het gezin runde, mede ingegeven door mijn moeder s uitspraak: "Mevrouw Berentzen, dat is een heldin".
Nu is ze weggevallen en het zal nooit meer hetzelfde zijn. De live-stream heeft me laten zien dat ze voortleeft in de harten van haar kinderen en kleinkinderen. Hoe mooi kan het zijn!