Ton van Herpen was gedurende de periode 1992 tot 2002 als (gedelegeerd) voorzitter nauw betrokken bij de fusie van de Laurentius- en Mariaparochie in 1997. Vele klussen zijn gedurende zijn periode van voorzitterschap tot stand gekomen. Ik noem er een aantal. De inrichting van een Titus Brandsmakapel in de Laurentiuskerk ter nagedachtenis van Titus Brandsma die in juli 1942 in het kamp Dachau werd vermoord, omdat hij gedurende de Tweede Wereldoorlog openlijk namens de Nederlandse bisschoppen opkwam voor de vrijheid van pers en onderwijs. De verwezenlijking van het Pastoor Allemanplantsoen. De vernieuwing van het parochieblad Helm, dat tot op de dag van vandaag nog steeds in deze vorm wordt uitgegeven. Het aankleden van het Laurentiuskerkhof met de prachtige beelden Verrijzenisengel en Troost. Zijn laatste grote klus betrof de aanpassing van de Mariakerk (realisatie van de Esplanadezaal). Tot op de dag van vandaag vervult de Esplanadezaal een multifunctionele rol, bijvoorbeeld als distributiepunt voor de Voedselbank. Destijds heeft Sjanneke een prachtig steenreliëf van de martelaar Laurentius, die brood uitdeelt aan de armen, vervaardigd. Dit steenreliëf werd in de Esplanadezaal opgehangen. Zo werden op instigatie van Ton, Maria en Laurentius opnieuw met elkaar verbonden.
Op 11 juni 2002 kreeg ondergetekende tijdens een bijzondere bestuursvergadering van Ton van Herpen een nieuwe voorzittershamer overhandigd. Een prachtig exemplaar, gemaakt van hout, afkomstig van overtollige banken van beide Heemskerkse kerken. Een fraaie hamerkop in de vorm van een kruis en voorts ingelegd met een stukje wit gesteente, een restantje van de steen waaruit de Verrijzenisengel is vervaardigd. Het was illustratief voor de verbindende rol die Ton van Herpen als voorzitter voor onze Heemskerkse geloofsgemeenschap steeds heeft vervuld: “Laurentius en Maria, twee torens, één parochie”!
Bij zijn afscheid als (gedelegeerd) voorzitter werd Ton voor al zijn werkzaamheden voor de Heemskerkse parochie onderscheiden als Ridder in de Orde van de Heilige Sylvester. Ook na zijn aftreden bleef Ton altijd zeer betrokken bij onze parochiegemeenschap en werd door wijlen Pastoor-Deken Ton Cassee voor al zijn inspanningen terecht benoemd tot Ere-Voorzitter.
Wij wensen de familie Van Herpen veel kracht en sterkte toe bij de verwerking van dit nieuwe verlies.
Namens het parochiebestuur/locatieteam Heemskerk
Bert Jan Rozestraten
(gedelegeerd voorzitter)

Beste familie,

Wat een verlies hebben jullie in het recente verleden moeten meemaken. Eerst Gonny, toen Lowie en nu Ton verliezen, dat is bijzonder zwaar voor jullie. Ik ken Ton vanaf ongeveer 1972, toen ik hem af en toe ontmoette bij Pieter Dudink, omdat wij op dezelfde galerij woonden. Al vrij snel probeerde hij mij lid te maken van het CDA, maar ik had inmiddels een andere politieke richting gekozen, de PvdA. Ik heb Ton op veel momenten van dichtbij en iets verderaf meegemaakt en wij konden heel goed met elkaar opschieten, waarbij onze maatschappelijke opvattingen toch vaak heel dicht bij elkaar lagen. Toen ik wethouder werd, heb ik een groot deel van zijn portefeuille mogen overnemen. Hij steunde mij volledig, ondanks de toch rare manier waarop hij opeens geen wethouder meer was. Ik heb in die jaren, maar ook daarna, vaak met hem gesproken en ook met Gonny. Wat stonden zij positief in het leven en met veel humor en realiteitszin. Ik bewaar heel goede herinneringen aan beiden, waarbij onze politieke relatie mij speciaal met Ton heeft verbonden. Daar ben ik hem dankbaar voor. Ik wens jullie heel veel sterkte om met het verlies van Ton om te leren gaan.
Dick Hornberg

lieve familie,
Heel veel goede herinneringen bewaar ik aan Ton en zijn familie. Ik ben net als de andere statenleden pas in contact gekomen na 1986. Maar wat een geweldige sfeer wist Ton te scheppen in de toen nog uitgebreide fractie van het CDA. ook was hij erg geliefd en gezien bij alle andere statenleden en maatschappelijke organisaties. Zijn eerdere ervaringen in Heemskerk waren leerzaam.We deelden veel interesses . zijn uitstekend voorbeeld om alles te archiveren ( wat hebben jullie een schat aan documentatie ) en zijn liefde voor geschiedenis....... we mochten ook heel veel feestjes en thuismaaltijden meebeleven. Onvergetelijk. Ton was natuurlijk ook een goede tutor en mentor voor de jongere statenleden ( ik ben pas ! 70 nu ) En zijn sublieme kennis van het Rijke Roomse Leven dat voor mij en andere protestanten in het CDA veel onvermoede mooie aspecten had. Hij kon daarnaast ook heel kritisch zijn op een hoop zaken in het CDA. Hij was natuurlijk ook van een unieke generatie, van oorlog en wederopbouw en had zo'n beetje alles meegemaakt. Koester vooral alle waardevolle herinneringen . Dat doen wij hier ook in hoge mate.
Jan van den Assem en Lize de Regt