Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Vandaag even voor middernacht,
ben je 6 maanden bij ons weg.
De pijn is niet minder geworden,
de tijd heeft het niet beslecht.
Vaak praat ik tegen je in mijn hoofd
de antwoorden komen uit alle mooie en liefdevolle herinneringen
die jij ons in je leven mee hebt gegeven
Daar moet ik het dan nu mee doen.....
Maar niemand kan mij vertellen
wat na 6 maanden wel of niet mag
Want van binnen en van buiten....
huil ik om jou nog elke dag!

Er zijn geen woorden voor mijn Mama,
van wie ik wist; Zij redt het niet
Ik streelde je wang, ik zag je ogen,
ik was bevangen door verdriet.
Toch ben ik dankbaar voor je einde,
dat na zoveel moedig strijden kwam,
omdat het niet alleen je leven,
maar ook je lijden overnam.

Mama, het doet zoveel pijn,
ik kan alleen maar hopen
dat jij nu mijn engel mag zijn
en verlang met elke traan:
Mama, mama, raak me aan...

Gisteren was het Moederdag,
Mike was bij ons en we hebben
bijna alleen over jou gepraat Mam,
we hebben even gehuild
maar ook veel gelachen.
Veel mooie herinneringen hebben
we gedeeld.
Daarna zijn we uit eten gegaan,
gezellig met zijn drietjes,
het was een fijne dag, onze Moederdag, vol verhalen,
allemaal verhalen over jou,
ònze Moeder!!
Dankjewel voor de herinneringen Mam xxx