Veroon, vreselijk......Geen woorden voor. Vorige week klonk je nog zo goed. Ik heb zeer veel respect hoe jij je ziekte hebt gedragen.
Peter, Laura, Erwin, oom piet en tante Ineke, heel veel sterkte in deze hele moeilijke tijd..

Lieve Veroon, vorig jaar rond deze tijd mailden we er nog flink op los: over je strijd in het Ziekenhuis, je nieuwe baan waar je zo blij mee was, de leuke collegamensen waarmee je samenwerkte. Dat het zo goed ging met je gezin. En toen kwam dat vreselijk nare bericht.
Ik zal je vreselijk missen: we hebben elkaar niet meer gezien maar de onze herinneringen blijven.
Dank je wel voor al je support in de vereniging voor kinderen met een slokdarmafsluiting.
Rust zacht nu:

liefs
Caren

Lieve Veronica,

Ik mis je nu al vreselijk! Onze echte tijd samen is al van 31 jaar geleden. Ik kwam in maart 1979 naast jou wonen en jij werd meteen mijn buurmeisje en vriendin. Wat hebben wij veel samen gedaan; schaatsen, onderwijsmuseum, veel buiten spelen, op stelten lopen, briefjes van huis naar huis via een touw overbrengen, ABBA-liedjes overschrijven en uit ons hoofd leren, Cluedo spelen, in de tuin met jullie konijn spelen, mini-stecken, samen de eerste tijd naar school op de fiets rijden, naar Leidschenhage alleen gaan, teveel om op te noemen. Deze begintijd in de Appelgaarde was voor mij heel bepalend. Ik heb hier vreselijk goede herinneringen aan.

Ook al hadden we niet zoveel contact meer, af en toe kwamen we elkaar ergens tegen, Leids, Stadshart, het Dorp, we kletsten dan even heel wat af en daarna gingen we ieder ons weegs en hadden dan een goed gevoel. Je vertelde altijd heel lief over je kinderen, Laura en Erwin. Hoe trots je op ze bent en hoe goed ze in het leven staan.

Het laatste contact hadden we veelvuldig via Hyves. Ik schreef nog twee maanden geleden, dat ik heel blij was met je wie/wat/waar berichten. Ik reageerde bijna altijd. Maar, om heel eerlijk te zijn, had ik toch niet goed in de gaten dat het allemaal zo snel zou gaan.

Ik heb heel vaak op Hyves geschreven hoe trots ik op je ben, hoe je de ziekte draagt en nu hebt gedragen. Je positiviteit naar ons en naar de naasten om je heen, je vele uitjes met het hele gezin en afzonderlijk met Laura en Erwin waren hier ook een goed voorbeeld van. Je bent een voorbeeld voor velen, dank hiervoor!

Lieve Veroon, ik ga je vreselijk missen, maar je blijft, met alle goede herinneringen vooral over vroeger, voor altijd in mijn gedachten.

Lieve Peter, Laura en Erwin, jullie vrouw en moeder was een hele lieve vriendin en een geweldig persoon. Jullie mogen trots zijn op jullie moeder!

Veel liefs, Antoinette xxxx

Ik heb een aantal jaren geleden met Veronica samengewerkt in het Leyenburg ziekenhuis. Daarna zijn onze wegen uiteen gegaan. Via oud-collega\'s wel vernomen dat Veronica ziek was en via hyves alles kunnen volgen.
Maar wat is dat snel gegaan.
Alle familie wil ik sterkte toewensen met dit verlies.

Wat verdrietige dat Veronica na zo\'n mooi zomer zo snel overleden is.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht in de komende tijd.
Mijn gedachte zijn bij jullie

Rust maar zacht lieve Veronica
Bij deze wil ik jouw man, kinderen en ouder(s) heel veel sterkte toewensen bij dit enorme verlies.
Zo erg dat Veronica zo jong is overleden, gelukkig is ze wel rustig ingeslapen.
Veel kracht wens ik jullie toe om samen verder te gaan met Veronica in jullie hart

Ik wil jullie heel veel sterkte, kracht, liefde en steun wensen!
Weet zeker dat ze altijd bij jullie zal zijn
Liefs Suzanne

Lieve Veroon, Wij treuren om jou en leven met Peter, Laura, Erwin en verdere familie mee, want we weten hoeveel jij voor allemaal betekende. We bewonderen jouw moed en doorzettingsvermogen, waarmee je de afgelopen maanden iedereen blij wist te maken. Elk afscheid is ook de geboorte van een herinnering. Wij zullen jou blijven herinneren als een schat van een meid. Wij wensen de hele familie veel sterkte toe. Oom Bert en tante Annemarie.

Lieve Veroon, ik zal je missen!
De aandacht voor andere mensen ondans je eigen ziekte was hartverwarmend.
Wij zullen ook de leuke verhalen over je kinderen missen.
Rust zacht.

Lieve Veronica,

Deze zomer toch nog zo veel kunnen doen en kunnen genieten van je gezin.
En dan nu, toch zo ineens, is er een mooi en bijzonder leven ineens voorbij.
Je zult vreselijk gemist worden.......

We denken aan je, en aan je gezin wat achter blijft zonder de geweldige moeder die jij bent

Fransiska