Lieve Simonneke, ik kon het gewoon niet geloven toen ik het vreselijke nieuws hoorde! Ik weet dat het al een tijdje geleden was dat ik je had gezien. Ik zie de laatste keer nog zo voor me, jij stond daar in het stad aan de tramhalte van tram 11 en glimlachte zoals alleen jij dat kon. Je vroeg me hoe het nu met me ging en haalde meteen een foto van lanake boven. Een echte fiere oma!! En je zei me dat ik altijd welkom bij je was. Ik weet nog dat in de periode voor dat Lanake er was ik ook altijd welkom was, je was een echt zoals een toffe tante voor me, en je was op den duur zeker meer dan enkel de mama van een vriendin, je werd zelf een vriendin! Heel veel van de mooiste en tofste momenten van mn tienerjaren speelde zich af bij jullie in de zetel, iedereen in een halve kring. Dan hebben we nogal wat afgelachen he, weet je nog... Ik kan me ook nog altijd voor de geest halen hoe dicht jullie gezin bij elkaar stond en hoeveel jullie voor elkaar betekende en nog steeds betekenen en dus wil ik ook al jouw lieve, fiere kinderen heel veel sterkte toewensen, ik kan niet zeggen dat ik weet hoe ze zich voelen want dat kan ik niet maar ik kan me het wel iets of wat inbeelden, want jij was voor hen de wereld, jij was hun alles. Simonneke slaap zacht en geniet van de rust want als er iemand is die dat verdient heeft dan ben jij dat wel! Dikke kussen van Anneke xxx
