Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heya Wendy,
Wat moet ik zeggen? Er zijn geen woorden voor wat gebeurde met jouw lijf, met jouw leven, met jouw en Alette's geluk.
Wat kan ik zeggen? Eigenlijk heb ik je zo kort en zo weinig gekend. Een weekeinde met Alette in mijn huis, af en toe een etentje met een paar studievrienden. Ik heb nooit deel genomen aan jouw persoonlijk leven en moet het doen met jouw verhalen en gebaren.
Maar jij kwam met Alette. Zij is me zeer dierbaar en jullie samen waren ZO samen, ZO gelukkig. Dus alles wat ik van je weet staat in een decor van dierbaarheid en geluk, dus jij was meteen helemaal goed. Je verhalen, je gebaren, je gedecideerdheid, je levenslust. Heel goed weet ik nog hoe je keek toen je vertelde over jullie verliefd worden: "en toen dacht ik: OH, ze raakt me aan!".
Wat wil ik zeggen? Jouw overlijden komt aan als een mokerslag. De machteloosheid grijpt me naar de keel. Zo graag had ik Alette en jou nog veel gelukkige jaren gegund.
We zullen allemaal proberen goed voor haar te zijn, maar we kunnen jou niet vervangen. Wat zou je trots op haar zijn als je ziet hoe waardig en liefdevol zij nu is.
Als er een hemel is ben jij daar en geniet je van je nieuwe avontuur.
Ik zou me kunnen voorstellen dat het volgende gedichtje bij je past.

Miss me - But let me go
When I come to the end of the road
And the sun has set for me
I want no rites in a gloom filled room
Why cry for a soul set free

Miss me a little - but not too long
And not with your head bowed low
Remember the love that we once shared
Miss me - but let me go.

Lie(f)s, Elizabeth

Lieve Wendy,
We zijn samen opgegroeid en woonden bij elkaar om de hoek. Onze wederzijdse ouders wonen er nog.
We zaten al de jaren bij elkaar in de klas op de basisschool en waren vriendinnetjes.
Dagelijks liepen we samen naar en van school en spraken vaak na school af.
Ongelooflijk dat jij er nu niet meer bent...
Veel te jong, onwerkelijk en oneerlijk.
Mijn herinneringen blijven.
Rust zacht lieve Wendy
Liefs, Claudia van de Sanden

Lieve Wendy,
Samen met mijn pa en ma zal ik altijd blijven denken aan hoe jij ons leven mooier hebt gemaakt. We zijn samen opgegroeid en speelden vaak met en bij elkaar.
Later heb ik je opnieuw ontmoet toen ik, net als jij, in Nijmegen kwam wonen. Ik zal de feestjes bij de studentenvereniging , waar jij als een grote zus over me waakte, nooit vergeten.
Onlangs hadden we door de muziek van Clean Pete weer contact. Wat fijn dat ik je nog heb mogen spreken voordat het niet meer kon.
Je was een bijzonder mens, mijn ouders en ik zullen je missen!
Liefs Rob, Jan en Greet.

VERENIGING VAN EIGENAARS FLATGEBOUW NOORDERBEEKDWARSSTRAAT
Geschokt en bedroefd ontvingen wij het bericht dat onze buurvrouw Wendy, op 7 april, de strijd tegen het coronavirus heeft verloren.

Vanaf 2009 was Wendy eigenaar en bewoonster van het appartementencomplex en een trouwe bezoekster van de vergaderingen.
Ook tussen de vergaderingen in bekeek ze de gang van zaken binnen de vereniging met een kritische blik.

Als vereniging en als buren zullen wij haar verschrikkelijk missen.

Wij wensen haar vriendin en familie veel sterkte toe.

Monique van Waas,
Jaap de Jong.

Lieve Alette, wij zongen samen in Alive gospel choir. Ik stond vaak met repetities achter jou. En Wendy heb ik regelmatig gezien met concerten. Ik wens je heel veel sterkte en Gods nabijheid in de toekomst.
Een groot verlies van jou geliefde.
God bless you.
Brazil; liefs Madeline Sietsma

Lieve Wendy,
Slechts een keer heb ik je mogen ontmoeten...
Al snel bleek een gedeelde hobby, het vangen van de Pokemon om ons heen.
Rust zacht !
En catch em all in de eeuwige jachtvelden!

Lieve Alette en familie en vrienden,
Veel sterkte en kracht toegewenst de komende tijd!

Liefs, Edwin

Lieve direct nabestaanden,

Te vroeg, zo oneerlijk, onwerkelijk en ondenkbaar. Wat kan ik nog zeggen, ik weet het even niet meer.
Herinneringen blijven, ik zal altijd met een glimlach aan Wendy blijven denken als ik haar onvergetelijke uitspraak 'the eagle has landed' hoor.

Ik wens jullie heel veel sterkte en veel kracht toe.