Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve familie en vrienden van Wendy,
Heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Wat kunnen woorden voor troost bieden in deze tijd... Wat een gemis, wat een verdriet.
Liefs van een ex-collega van de NEa.

Lieve Wendy,
Toen ik in het bestuur van De Kringen kwam, nam je mij onder je vleugels als kringenambassadrice. Je zei: 'Kijk, goed dat er weer een vrouw is die met mij de netwerkborrels af kan lopen". Je stapte gewoon op iedereen af op zo'n borrel, nam iedereen voor je in en introduceerde mij overal. Je wist wat goed was voor De Kringen: zichtbaarheid.
Mijn meeste herinnering aan jou was toen we bootjes huurden met De Kringen en de grachten van Utrecht toerden, met daaraan vast een borrel in cafe Kalff. Wat een sprankelijke bruisheid hadden we als organisatie en jij was daarbij spin in het web.
We zullen je missen,
Danielle

Lieve Wendy,
Nog steeds kan ik het niet geloven dat we nooit meer je stem zullen horen.
Bij iedere dansende peuter zal ik aan je denken.
Je hield stevig vast aan je routines: voor je ging slapen moest er eerst gedouched worden, dit kostte een uur, maar hoe laat je ook thuis kwam uit de kroeg, het moest gebeuren!
Je kende iedereen op de kroeg en wist ook alle roddels. Je had bij alle disputen je vrienden en contacten.
Iedereen die het nodig had kreeg een dikke knuffel van je!
Je leidde je leven zoals jij het wilde en liet je niet beïnvloeden door de mening van anderen, je hield vast aan je eigen ideeën en plannen!
Door jou heb ik een klein kijkje gekregen in de wereld van de Drag-Queens, voor mij tot dan toe een ver van mijn bed show.
Ik herinner me nog de eerste keer dat je Alette had meegenomen naar een uitje van PHLOX in Den Haag, wat was je trots op haar.
Na ons afstuderen hadden we niet zo regelmatig contact, maar via facebook kreeg ik toch af en toe een kijkje in je leven: ik zag je stralen op toneel!

Lieve Wendy, veel te vroeg moeten we je missen, dank voor je vriendschap.

Veel liefs Simone (Keet)

Heya Wendy,
Wat moet ik zeggen? Er zijn geen woorden voor wat gebeurde met jouw lijf, met jouw leven, met jouw en Alette's geluk.
Wat kan ik zeggen? Eigenlijk heb ik je zo kort en zo weinig gekend. Een weekeinde met Alette in mijn huis, af en toe een etentje met een paar studievrienden. Ik heb nooit deel genomen aan jouw persoonlijk leven en moet het doen met jouw verhalen en gebaren.
Maar jij kwam met Alette. Zij is me zeer dierbaar en jullie samen waren ZO samen, ZO gelukkig. Dus alles wat ik van je weet staat in een decor van dierbaarheid en geluk, dus jij was meteen helemaal goed. Je verhalen, je gebaren, je gedecideerdheid, je levenslust. Heel goed weet ik nog hoe je keek toen je vertelde over jullie verliefd worden: "en toen dacht ik: OH, ze raakt me aan!".
Wat wil ik zeggen? Jouw overlijden komt aan als een mokerslag. De machteloosheid grijpt me naar de keel. Zo graag had ik Alette en jou nog veel gelukkige jaren gegund.
We zullen allemaal proberen goed voor haar te zijn, maar we kunnen jou niet vervangen. Wat zou je trots op haar zijn als je ziet hoe waardig en liefdevol zij nu is.
Als er een hemel is ben jij daar en geniet je van je nieuwe avontuur.
Ik zou me kunnen voorstellen dat het volgende gedichtje bij je past.

Miss me - But let me go
When I come to the end of the road
And the sun has set for me
I want no rites in a gloom filled room
Why cry for a soul set free

Miss me a little - but not too long
And not with your head bowed low
Remember the love that we once shared
Miss me - but let me go.

Lie(f)s, Elizabeth

Lieve Wendy,
We zijn samen opgegroeid en woonden bij elkaar om de hoek. Onze wederzijdse ouders wonen er nog.
We zaten al de jaren bij elkaar in de klas op de basisschool en waren vriendinnetjes.
Dagelijks liepen we samen naar en van school en spraken vaak na school af.
Ongelooflijk dat jij er nu niet meer bent...
Veel te jong, onwerkelijk en oneerlijk.
Mijn herinneringen blijven.
Rust zacht lieve Wendy
Liefs, Claudia van de Sanden

Lieve Wendy,
Samen met mijn pa en ma zal ik altijd blijven denken aan hoe jij ons leven mooier hebt gemaakt. We zijn samen opgegroeid en speelden vaak met en bij elkaar.
Later heb ik je opnieuw ontmoet toen ik, net als jij, in Nijmegen kwam wonen. Ik zal de feestjes bij de studentenvereniging , waar jij als een grote zus over me waakte, nooit vergeten.
Onlangs hadden we door de muziek van Clean Pete weer contact. Wat fijn dat ik je nog heb mogen spreken voordat het niet meer kon.
Je was een bijzonder mens, mijn ouders en ik zullen je missen!
Liefs Rob, Jan en Greet.

VERENIGING VAN EIGENAARS FLATGEBOUW NOORDERBEEKDWARSSTRAAT
Geschokt en bedroefd ontvingen wij het bericht dat onze buurvrouw Wendy, op 7 april, de strijd tegen het coronavirus heeft verloren.

Vanaf 2009 was Wendy eigenaar en bewoonster van het appartementencomplex en een trouwe bezoekster van de vergaderingen.
Ook tussen de vergaderingen in bekeek ze de gang van zaken binnen de vereniging met een kritische blik.

Als vereniging en als buren zullen wij haar verschrikkelijk missen.

Wij wensen haar vriendin en familie veel sterkte toe.

Monique van Waas,
Jaap de Jong.

Lieve Alette, wij zongen samen in Alive gospel choir. Ik stond vaak met repetities achter jou. En Wendy heb ik regelmatig gezien met concerten. Ik wens je heel veel sterkte en Gods nabijheid in de toekomst.
Een groot verlies van jou geliefde.
God bless you.
Brazil; liefs Madeline Sietsma