nu bijna negen jaar geleden leerden Paul en ik jullie kennen als onze buurtjes.
Weet nog dat je zusje Kim op de oprit stond en zei hallo ik ben Kimberley.
Al gauw leerden we haar broertje kennen Wesley en met regelmaat kwamen jullie samen even voor een praatje of even met de hondjes spelen.Nu vele jaren later haal jij je rijbewijs en voor mama het mij heeft kunnen vertellen, zit jij bij mij aan de tafel met een bak koffie en bespreken we samen je examen. Ik zeg tegen je weet nog dat ik mijn rijbewijs hield en dat ik die dag van gekkigheid niet wist wat ik moest doen ik ging helemaal over de zeik, jij zei ja dat voel ik nu ook. Paul kwam er ook bij en zo hebben we samen even heerlijk gebabbeld. Niet kort daarna heb je een auto en vol trots laat jij mij je auto zien. samen zaten we voorin je auto en hadden het erover dat je toch wel een top Mama hebt die jou s,nacht heel vaak uit Nieuw Leusen heeft gehaald. Jij vertelde dat jij je dit heel goed bewust was en nog niet wist hoe jij mama moest bedanken maar dit kwam zeker goed.Nu zit ik grof gezegd met mijn bek vol tanden en ben heel zwaar aan het bedenken wat ik nu nog voor je kan schrijven. Inmiddels biggelen de tranen over mijn wangen. hoe kan dit nu, zomaar ben je weg. Afgelopen dagen en zeker de dagen die komen gaan , ben ik er voor jou papa en Mama en je zusje en je broer. Gisterenavond hebben Paul en ik je kunnen zien en wat een tevreden buurjongen ligt daar. Fijn zo,n lieve buurjongen en Wes dat zul je altijd blijven. Weet dat ik het verdriet van je Familie niet weg kan nemen,maar we gaan zeker proberen er voor jou Familie er te zijn. dag lieve buurjongen
