16 Maart....ôzze Wiel, sterke gezônde mins,bezig met zien werk beej Vissers giët naor hoes want heej vûlt zich neet lekker,'t begin van 'n horror film. Nao beejnao 14 daag verloor heej 't gevecht,geveld door 't virus môs heej 't leave los laote op 28 Maart..
ôzze leeve Wiel ,weej blieve allemaol verbijsterd en verdreetig achter,we begriepe 't nag stieds neet dat zoé iets kan gebeure.
ôw gezin, de Gortmeule fam.,ôw collega's en hiél veul andere minse gaon ôw hiél erg misse,ôw wermte , ôw vriendelijkheid,humor, már veural enne leeve werme mins.
Noëit mier same herinneringe ôphale aan ôs jeugd ôp de gortmeule, noéit mier same praote ovver Va en Moeke, noéit mier same winkele , noéit mier heer aete, en same praote ovver Cis ôw maatje die geej zoë verschrikkelijk miste.
Want toen geej Cis af mòst gaeve ging d'r ôk 'n stuk van ôw doëd en waor de glans en plezeer oet ôw laeve weg.
En nôw ziedde zelf plotseling môtte gaon en is 't neet mier nôw maar vûr altied toen en kunne we same gen herinneringe mier make en zulle we 't môtte doon met die we hebbe.
Már Wiel het blieft verschrikkelijk pien doon dat we gen afscheid hebbe kunne neme , we haaje ôw nag zoë gaer enne knuffel wille gaeve en beej ôw wille zien már helaas 't kôs neet. Gelukkig dat de jônges en de megjes wal beej ôw moogde zien , en dat geej nag beej Vissers, en Op de Gortmeule ziet gewest en weej ôw hebbe kunne oetzwaaie ôp ôwwe laatste tocht.
Iëne troëst geej ziet wer beej ôw megje wát gé toch gaer wilde,weej gaon verder met 't groëte gemis ,már ôk hiële moeie herinneringen aan ôzze leeve Wiel.
ôzze Wiel dût die van ôs dao baove allemaol de groetjes en tot oëits enne kier.
Dikke knuffel van ôs !!! Hoije wah !! Riek en Jan

Wiel, kel, broor en kameroad en minse mins. Wij/ik mis(sen) ow now al.
Wat zijn we achteraf toch blij dat we jou afgelopen jaar nog hebben kunnen laten genieten van de Kasteeltuinen Arcen waar jij al niet meer van wist wanneer je daar de laatste keer was geweest, je genoot volop en we hebben nog mooie foto's kunnen maken. Bijna een halve dag rondgestruind, het was voor jou een mooi weerzien en we hebben met z'n drieen genoten.Maar er zijn ook andere herinneringen zoals die lange periode dat we samen asperges hebben gestoken met al die dames op de plak bij de Gortmeule. Zo'n dik 45 jaar was waren jullie klant van mijn aannemersbedrijf en dat ging zo; Ergens begin december ging dan de telefoon. Is de aannemer thuis en anders geef hem aar even. Wanneer hedde ge tied, meestal werd dat de zondagavond. Ik anderhalf uur knutselen met grotpapier en Wiel de beelden uitpakken. De boom was meestal klaar. Na anderhalf uur was de klus geklaard en hadden we ook nog wat wereld en plaatselijke problemen opgelost. De vergoeding die was echt goed , een heerlijke kom rijstepap, later omgezet naar een heerlijk ijs van Passie. Wiel bedankt voor al die mooie gesprekken en die fijne momenten, ik wordt er nu al emotioneel van. Daan en ok Mariet

Beste Wiel.
Ik leerde je kennen als neef van Wil toen we op "de Gortmeule" kampeerden, Later toen we naar Horst verhuisden, werden we collega's op de woensdag, ik heb altijd heel prettig met je samen gewerkt, en sluit me aan bij het leger aan mensen dat je heel erg zal missen, nooit meer elkaar de hand schudden als begroeting, en zeggen tegen elkaar collega, Wiel ik hoop dat je in de eeuwigheid verenigd bent met Cis, vaarwel. Rem

Tja, daar zit ik dan in de zon met een leeg gevoel, maar denkend aan alle herinneringen die ik in al die 28 jaar heb meegemaakt met jou.
Wat ben ik blij jou te hebben leren kennen en wat was jij een oprechte, eerlijke en lieve man, soms een tikkeltje eigenwijs, maar ja dan weet ik ook waar Frank het van heeft, (Sis zei dan altijd "det is der enne vaan Hoeijmakers" en kreeg dan ook altijd de juiste omgangsadviezen mee.
Zo veel herinneringen die ik niet allemaal kan opschrijven maar hier komen er toch een paar.
Als je bij ons was en Frank en ik waren aan het keuvelen dan hield jij me altijd de hand boven mijn hoofd, en dat vond ik altijd wel prettig Wiel.
Wat was je altijd gek met onze honden Maikey en Hoeyke, weet je nog Wiel toen Maikey dood ging, jij had een kistje gemaakt waar hij in kon liggen en samen hebben we hem begraven op de Gortmeule, oja en een kruisje gemaakt met datum geboren en overleden. En vaak zei je dat je nog langs Maikey bent geweest, wat vond ik dit fijn om te horen.
In de tijd dat we nog op huizenjacht gingen vroegen we je ook altijd mee en dat deed je ook en dan had je ook altijd een eerlijke mening, en bij een aantal huizen zei je nog "koop maar dan heb ik ook wat te doen", hi hi bezig bijtje.
Elke dinsdag kwam je bij ons eten, wat vond ik dat fijn, na het eten cappuccino en dan nog gezellig praten over van alles en nog wat. Elke zaterdag maakte ik friet voor je klaar met een frikandel speciaal, wat genoot je hiervan, en wij ook want dan wisten we weer dat het weekend waar je het altijd moeilijk mee had weer voor de helft voorbij was.
7 maart was je nog gezellig op mijn verjaardag en zoals altijd kreeg ik een mooie kaart met inhoud. Niet zomaar een kaart maar een met tekst op mij gericht, het raakte me altijd weer, knap Wiel dat jij daar zo de moeite voor deed.
Tja en dan die bewuste week dat je de maandag ziek naar huis bent gekomen vanuit Vissers. Op afstand hield ik je in de gaten, telefonisch en soms buiten elkaar even zien. Tot de bewuste vrijdag ik je belde hoe het ging, ik kon het niet meer op afstand en ben naar je toe gegaan en naar binnen gegaan samen met Frank. Wiel wat ben ik blij jou het weekend samen met Frank te hebben mogen "verzorgen". `s Maandags moest ik je huisarts bellen en wat vond ik het fijn om erbij te mogen blijven, om je te steunen en ook toen je met de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. En dat ik je nog mocht zien op de eerste hulp. Je zei nog toen ik binnen kwam "oh wat fijn om je nog te mogen zien", je had nog tegen de dokter gezegd "mag ik mijn schoondochter ook niet meer zien" waarop ik zei "tada…..hier ben ik, metje Schatkist (tas) van je bij me", (je tas die je overal mee naartoe nam), daar had ik ook nog snel de foto van Sis ingedaan en de verpleegkundige verteld om die foto op je nachtkastje te zetten zodat Sis vlak bij je was.
Wat vond ik het moeilijk om je daar alleen achter te laten maar wel wetende dat het echt wel nodig was maar niet wetende dat je niet meer thuis zou komen.
De week die volgde ben ik met Frank, Eef en Lian naar het kapelke van Genooi geweest en heel veel kaarsjes aangestoken en gebeden voor wat voor jou het beste was.
Toen nog steeds de hoop dat het beter met je zou gaan. Maar toen kwam de vrijdag het vreselijk bericht van de arts, dat viel me echt zwaar!
We mochten je weer zien, we hebben afscheid genomen en elkaar nog dingen gezegd die we wilde zeggen, weet je nog Wiel dat ik je iets moest bekennen en vertelde dat ik een kersenbonbon gepikt had? waarop jij antwoorde "nou megje eet ze maar allemaal op". "nou Wiel ik ben goed bezig, want ze zijn bijna allemaal op".

Wiel voor altijd een mooi plekje in mijn hart.

Wiel een hele dikke knoevel, ook voor Sis en geef Maiyke ook een dikke knuffel.
Tot later wah!!!!!!!!

Allerbeste Wiel,
Wat heb ik het afgelopen half jaar genoten bij facilitair van al je grapjes en praatjes als je kwam binnen lopen. Maar het mooiste van alles, 's morgens als ik uit stapte uit de auto:
Ha Megje!
Wat zal ik dit gaan missen!
Bedankt voor alles.
Je collega Nicole en familie

Dat zij ik altijd als ik je zag bij Vissers, je hebt me verschikkelijk laten schrikken woensdagmorgen toen ik de krant open maakten en jij me aankeek alsof je wilde zeggen nu heb ik je toch verrast Sjaak en ben er kapot van dat ik je nu niet meer zie, je was mijn leermeester bij Vissers toen ik daar kwam als 14 jarige snotneus maar we hebben die 2 winters veel mee gemaakt, veel gelachen maar ook een beetje gevormd voor het leven, we hebben schijnbaar toch zoveel indruk op elkaar gemaakt dat we elkaar nooit vergeten zijn, we zagen ons regelmatig bij Vissers en dan was het altijd een praatje maken, dat zal ik missen Wiel, hopelijk gaat het goed daar boven samen met Cis waar je nu weer mee samen bent, het gaat jullie goed, Tevens wil ik de familie sterkte wensen met dit grote verlies.

Sjaak te Baerts

Nooit meer, heej Cuppen.....
Nooit meer, efkes.....
Nooit meer,.....
Hoi je wah....
Ted en Anja

Ha lieve ome Wiel,

Wat een pracht mens ben jij!!
Sinds ik weer werk bij Vissers keek ik altijd uit naar het moment dat jij weer binnen kwam om een kopje koffie te drinken en gezellig een gesprekje te voeren over vanalles en nog wat. Vooral de mooie verhalen over opa Ger deden mij altijd goed.
Ik ga je missen!! Pracht mens!
Doe opa Ger en oma Nell de groetjes en een dikke knoevel.

Liefs Elle