Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Wiep Nguyen-Schuurmans

03-02-192521-01-2016

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Franse les
        reactie 31   |   niet OK
        Dank mw. Nguyen voor mijn eerste schreden in de Franse taal..

        John - Amsterdam
        6 juni 2018

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 30   |   niet OK
        Beste Manuel en Alexander,

        Het diepste verdriet wordt zo dikwijls verzwegen
        Voor het diepste geluk schieten woorden tekort
        Wij zijn met ons diepste verlangen verlegen
        Waar het liefste bezit slechts herinnering wordt


        Het jaar is bijna ten einde en het eerste jaar zonder jullie moeder bijna volbracht.
        Ik wens jullie sterkte deze dagen en hoe dubbel ook wens ik jullie een voorspoedig 2017.

        Lieve groeten,
        Miriam Berns

        Miriam - Enschede
        23 december 2016

        Deel deze pagina:

      • reactie 29
        Francis

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Francis - Oldenzaal

        18 juni 2016

      • Shostakovich - String Quartet No. 8 in C minor Op. 110
        reactie 28   |   niet OK

        Het eerste deel, Largo, was het vierde muziekstuk op de crematieplechtigheid.
        Het stuk is een ode aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.

        Vandaag zou moeder 91 zijn geworden...

        Alexander - Utrecht
        3 februari 2016

        Deel deze pagina:

      • Wiep tending her bees
        reactie 27   |   niet OK

        This photo was taken by Renny and Carlo on one of their visits with Wiep


        Anke - Australia
        30 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Wiep as a teenager
        reactie 26   |   niet OK

        Renske - Australia
        29 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • My sister Wiep
        reactie 25   |   niet OK
        Wiep was an important person in my life. When I was small I adored her
        and looked up to her.
        She was a lot older than I,and my big sister who used to tell me
        fairytale stories on a Saturday night when
        bathing me.I looked forward to those evenings.
        As we grew older we grew closer as friends, the age gap no longer applied.

        Wiep,s youth was spent in Mantgum:during the war years she went to a
        high school in Leeuwarden
        where she often had difficulty traveling to because of transport
        problems.She would not hesitate to
        walk there if needing to.(13km from Mantgum)

        Our Beppe Wiep lived next door and she was Wiep,s special friend and
        person to go to when she had
        problems at home,as one does when a teenager.Wiep was very fond of her.

        After high school Wiep started studying medicine in Groningen but had to
        discontinue her studies
        due to financial difficulties.She took on nursing instead in Amsterdam.
        I visited her there many a time.
        she had made her apartment really cosy,as she did later her flat and
        much loved home in Enschede.
        I loved visiting her in all her abodes.

        Wiep loved traveling , she traveled on a shoestring cycled or walked
        wherever,she was really tough on
        herself,the only way she could get anywhere.Wiep met Nam on one of those
        travels. They got
        married in Mantgum. their two sons, Manoel and Alexander where born in
        Amsterdam and Paris,and I
        was glad to have met,and got to know to some extent,both boys before
        departing to Australia to
        continue my life there.

        Wiep and I continued to see one another whether in Holland or
        Australia.The first time in Holland Wiep
        took us camping in Terschelling: five kids ,two adults two tents, bad
        weather. We had a memorable time,
        despite, or because of the weather.
        When in Australia,Wiep , Carlo, our children , and I went out camping,
        traveled and stayed in motels.
        In Sydney we went out to visit family and in the evening went sometimes
        to the opera.
        On one such occasion we went to the opera and when just seated every
        person rose from their seat.
        Wiep and I did not know the reason, and were debating in Frisian whether
        to do the same or not.
        On looking aside we noticed some young man grinning as if they
        understood what we were saying.
        Then everyone was seated again.After we found out that the Queen of
        Denmark had arrived at the opera house,
        and realised that the two man , possibly lifeguards, must have
        understood our words in frisian ,words perhaps not fit for a Queen?

        We often had a good laugh together,Wiep was always ready for a party,a
        picnic with wine and fruit in Granada or
        a lunch in Rome with Carlo, Giselle and I.Wiep was part of our life in
        Australia,even if we did not see one another
        every year we picked up from where we left off without any problems.
        She stayed with Anke and Robert, and Giselle and Gerard in
        Canberra,Roland and Vanessa and children stayed with her in
        Enschede,we were all always very welcome there.She would poke her head
        out of the loft window and with a big
        smile say hello.That is how I will always remember her and will always
        keep talking to her in my mind.

        I hope that after your long illness Wiep you can now rest in peace.

        Renske - Australia
        29 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Laatste bestemming
        reactie 24   |   niet OK

        Moeder zal hier haar laatste rustplaats vinden, bij haar man, ouders, zusje en vele voorouders achter kerkje in Mantgum, Friesland


        Manoël - Zaanstad
        28 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Dank!
        reactie 23   |   niet OK
        Allen bedankt voor alle steunbetuigingen en warme herinneringen.
        Samen geven ze een behoorlijk overzicht van moeders leven
        Ik begrijp dat voor velen die wilden, maar niet konden komen, de afstand en tijdstip en gezondheid een lastige hobbel was.
        Wij zij ook reuze dankbaar voor alle hulp en vriendschap die moeder al die jaren heeft mogen ontvangen van jullie.
        Helaas is de tijd onverbiddelijk, en het lot soms ook.
        We wensen jullie dan ook een gezond en voorspoedig jaar en verder toe…
        Manoël en Alexander

        Manoël - Zaanstad
        28 januari 2016

        Deel deze pagina:

      • Giovanny Bottesini - Elegy
        reactie 22   |   niet OK

        beginmuziek van de crematieplechtigheid
        (was toen in een uitvoering van Dominic Seldis)

        Alexander - Utrecht
        28 januari 2016

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.