Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Wiesje de Beer-Megens

05-02-192307-05-2020
      Dit is een algemene kennisgeving om u op de hoogte te brengen van dit verlies. U kunt dit bericht delen met andere bekenden. Naast informatie rondom het afscheid kunt u hier ook zelf reageren. Uw herinnering, reactie of condoleance wordt zeer op prijs gesteld.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • oma Wiesje
        reactie 8   |   niet OK
        Een oma zoals iedereen die wil hebben. Ook ik en Elsa en Jonne. Zoals die keer dat ze uit de auto van Peter stapte en ons opzocht op een camping in Italië. Voor mij een onvergetelijke herinnering: drie generaties samen op vakantie. Gekoesterd in de warme familieband, de Brabantse nooit zwijgende tongval en de liefdevolle aandacht.
        Liefs voor de familie de Beer.

        jaklien - Utrecht
        13 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 7   |   niet OK

        zo maar wat oude familiekiekjes voornamelijk van feesten want anders had ik mijn fototoestel niet bij de hand. Ik zag tante Wiesje dan ook het meest bij feesten.
        En natuurlijk in de zomer als de bessen rijp waren - emmers vol gingen er naar het Arendplein, geen probleem want er bleven ook nog emmers vol hangen. Als ze zo tussen de struiken bezig was ging ik meestal wel een praatje maken. Dat ging nogal eens over onze gezamenlijke passie - honden en dan met name cocker spaniëls natuurlijk, want dankzij jullie Kwint (Quint?) loopt er hier in huis nog steeds een cocker rond. Jullie Kwint waartegen gezegd werd dat ze naar de kerk gingen als ze weg moesten, want dan wist hij dat hij niet mee mocht. Die hond heeft altijd gedacht dat hij bij een wel heeeeel vroom stel inwoonde.


        mieke - goirle
        13 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • er stond unnen oproep in de kraant
        reactie 6   |   niet OK

        tijdens gouden bruiloft van Gerard en Jeanne moest natuurlijk de 3 koningen opgevoerd worden. Uiteindelijk werden het 5 koningen met een geit als stand-in kameel. Bij ieder refrein moest dat beest met de 5 tantes een rondje lopen wat hij ook nog braaf deed onder de deskundige leiding van tante wiesje.
        Jullie snappen dat de hele tent echt dubbel lag van het lachen.


        mieke - goirle
        13 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Enkele van mijn herinneringen aan "(o)ma Wiesje"
        reactie 5   |   niet OK
        "Zeg maar gewoon Wiesje" zei jullie mam altijd. Het werd (o)ma Wiesje. Met dankbaarheid denk ik terug aan de diverse ontmoetingen samen met of bij Frank en Janinka. Ze was altijd belangstellend en praatte honderduit. Toen ze mij in mijn nieuwe huis in Gouda bezocht, waar ze zelf met de trein naar toe kwam, wist ze mij namen van de tuinplanten en de benodigde verzorging te vertellen. Ik kijk naar jullie, zijnde een mooie familie en ben onder de indruk van de liefdevolle verzorging die jullie haar met elkaar hebben gegeven. Veel sterkte voor jullie, jullie kinderen en kleinkinderen en ik hoop dat jullie mooie herinneringen een bron van troost zullen zijn.

        Anita - Scherpenzeel
        12 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Wie geen lieve kinders heeft......
        reactie 4   |   niet OK
        Wie geen
        Lieve kinders heeft
        Weet voorwaar niet
        Dat hij leeft.

        Deze woorden van Jacob Cats hingen in het huis op het Arendplein.
        Sinds de verhuizing naar de Leyhoeve hangt de spreuk bij ons in Bodegraven. Woorden die als het ware het gezin omlijsten. Ouders, kinderen en kleinkinderen hebben in mama‘s leven een warme plek in haar hart gehad. Er werden kleinkinderen en achterkleinkinderen geboren en mama keek altijd naar ze uit. Foto’s, kaarten en bezoekjes waren van grote waarde. Graag kwam ze naar Bodegraven, vroeger met papa en later alleen met de trein. Onze deur stond altijd open en we hebben veel mooie dagen met elkaar gehad. Mama leerde buren en vrienden van ons kennen en er was altijd belangstelling voor elkaar. Elk jaar in september was er de Bodegraafse Kaasmarkt en kwam mama gezellig om met ons te genieten van de festiviteiten. Soms bleef ze logeren en maakten we uitjes of ging mama mee op vakantie. We genoten met elkaar en hebben veel mooie herinneringen die ons nu troost geven. Bij mama stond altijd de deur open en was er altijd belangstelling voor die ander. Ze vroeg vaak “Hoe gaat het in Polen met tante Tereska, met je tante Jannie, je broers en zus, met de buren en je vrienden”. “Doe ze de groetjes en fijn dat je er was, ik kijk altijd naar jullie uit”.
        Zesenveertig jaar geleden heb ik een eerste stap gezet op het Arendplein en inmiddels hebben Frank en ik een gezin met lieve kinderen en kleinkinderen , die ons leven warmte en liefde geven. Mama heeft altijd voor ons klaargestaan. Voor mij was ze een moeder en ik voelde me als een dochter voor haar. In de afgelopen jaren kwamen er zorgen om mama en was het nodig daarbij te helpen. Dat deden we graag en samen maakten we er tot de laatste dag mooie jaren van. We hebben verdriet en een koffer vol herinneringen die ons zullen troosten nu mama niet meer bij ons is.
        ‘De deur naar gisteren
        Staat nog een beetje open
        Je kan zo bij gisteren
        naar binnenlopen.
        De deur naar vandaag klemt
        en die van morgen zie ik niet.
        Dit is dus verdriet’. (Wieke Mulder)

        Liefs, Frank en Janinka

        Frank en Janinka - Bodegraven
        12 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Mama en oma de Beer ken ik als een markante, lieve vrouw met een levensgroot hart voor haar dierbaren, met een oneindige belangstelling voor de ander en met een enorme levenslust. We wensen jullie, Frank, Nol, Marie en Peter, evenals schoon- en kleinkinderen heel
        reactie 3   |   niet OK
        Zelfs nu je zwijgt

        Zelfs nu je zwijgt, hoor ik je nog
        Zelfs nu je zweeft, voel ik je nog
        Zelfs nu ik niets meer je aan je vraag
        antwoord je toch
        Zelfs nu het lijkt
        alsof je niet meer naar me kijkt
        zie je me nog

        Zelfs als ik huil, troost je me nog
        Zelfs nu je dood – ben je er nog
        Zelfs nu ik niet meer hoop op jou
        vind je me toch
        Zelfs nu ik leef
        alsof ik hier niet achterbleef
        mis ik je nog

        Jij bent bij mij
        Alle seizoenen gaan gewoon voorbij
        Jij bent bij mij
        Hoe verder weg je bent hoe dichterbij
        Jij bent bij mij

        Zelfs als ik val, vang je me nog
        Zelfs als ik breek, heel je me nog
        Zelfs nu ik alles niet meer zie, help jij me toch
        Zelfs nu ik leef
        alsof ik niet meer om je geef
        mis ik je nog

        Veldhuis & Kemper

        Greet en Olav - Gouda
        11 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • lieve mama
        reactie 2   |   niet OK

        Wie geen lieve kinders heeft
        weet voorwaar niet dat hij leeft.
        (Jacob Cats)


        Frank en Janinka de Beer - Bodegraven
        11 mei 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.