..had ik zin om te schrijven: te vertellen hoe ik mijn dochter mis. Maar de gedachten kan ik nog niet in woorden omzetten. Dan maar dit kleine berichtje.

Leuke Wietske,
Misschien is het vreemd om iemand te missen die al lange tijd geen onderdeel meer uitmaakte van je dagelijks leven. Toch mis ik jou. Ik denk vaak aan je, en ben zo nieuwsgierig naar wat je allemaal beleefd hebt, wie je geworden bent, waar je nooit in zou veranderen, wat je dreef. Wat als, wat als..Wat als we elkaar toch weer ontmoet hadden? Ik kan me niet eens voorstellen hoe erg de mensen, die wel onderdeel uitmaakte van jouw leven, jou nu moeten missen. Allemaal heel veel sterkte gewenst.

Liefs, Sofie

Lieve bijzondere Wietske,

Het kan toch niet, dat er nu al een jaar voorbij is zonder jou. Ik mis je nog elke dag.

Sander, Jonas en familie: heel veel sterkte, juist ook vandaag!

Voor altijd bij ons.

Lieve Wietske,

Er zijn zo vaak kleine momenten waarop je opeens in mijn hoofd zit. Iets wat je ooit zei, iets wat ik zie en waar jij een mening over had, iets wat er gebeurde.
Pas na een paar seconden klopt het besef opeens weer aan de deur dat je er niet meer bent.
Er is een groot gat achtergebleven in het leven van alle mensen die van je houden, maar in al die kleine dagelijkse momenten ben je er stiekem toch nog even.

Mijn eerste moederdag vandaag met direct het besef dat die van Wietske vorig jaar de laatste was.. Wat heb ik aan haar en jullie gedacht vandaag.