Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Een ode aan mijn moeder
Mijn laatste woorden aan jou
Omdat ik ontzettend veel van je hou
Ik ben blij dat ik de laatste maanden heel veel voor je kon betekenen
Dat liet je me ook duidelijk voelen en weten.
Want als degene om wie je veel geeft er plotseling niet meer is
wordt je leven een stukje leger en voel je een groot gemis.
Een vertrouwelijk gesprek, soms een standje hier en daar.
Ja, mijn moeder wist echt alles, was je hier nog even maar.
Uit je lijden nu verlost, je grootste strijd gestreden.
Heel veel pijn heb je doorstaan, die pijn behoort nu tot het verleden.
Mijn handen nog een keer door je haar en een laatste kus toe.
Er blijft niets over dan een foto en een verdrietig gevoel.
Je hebt het als een moedige vrouw gedaan.
Wie kan begrijpen, wat je hebt geleden?
En wie kan voelen wat je hebt doorstaan?
Flink was jij je hele leven.
Moedig ben jij tot het einde gebleven.
Flink wil je nu dat (wij) zullen zijn.
Maar afscheid van je nemen doet zo ongelofelijk veel pijn.
Je had ook een sterke schouder om op te huilen.
Je was mijn vriendin, bij wie ik altijd kon schuilen.
Zonder jou mam voel ik nu alleen,
Ik zal altijd van je blijven houden, zoals alleen een dochter kan.
Hoe kan het toch anders, jij was toch mijn mam.