Lieve Tante Wil,
Ik hoop dat je nu op een mooie plek bent zonder pijn en je nu rust mag krijgen.
Jeetje wat hebben we vroeger veel meegemaakt, mijn mooiste herinnering aan jou is dat je mijn bruiloft heb gefilmd en hier een prachtige film met muziek van hebt gemaakt.en toen ik klein was logeren bij je,jeetje wat gaat de tijd snel.gelukkig hadden we nog altijd contact via de app of telefoon.
Lieverd ik ga je missen, Ton ,Roos en andere naaste heel veel sterkte gewenst.lieve groet Brenda

In 2017 werd Wil gekozen in het bestuur van de Coöperatie De Bloemert II .
Een aanwinst voor ons bestuur. Deskundig, weloverwogen, actief en altijd goed gehumeurd en gastvrij.
Toen zij ons met de haar kenmerkende nuchterheid in kennis stelde van haar ziekte was dat een grote schok.
Grote bewondering en waardering hebben wij voor het feit dat zij zich werkelijk tot op het laatst heeft ingezet voor onze coöperatie. Wij zullen haar in meerdere opzichten geweldig missen en daarom ook beslist niet vergeten. Sterkte voor Ton en kinderen en kleinkinderen.
Remy Remmelts, voorz.

Lieve Wil,
De dood onderbreekt onze vriendschap die ik zo buitengewoon waardeer. Tegen de tijd dat ik je nareis, lig je me voor, maar we zullen elkaar vast terugvinden in de hemel waar schrijvers samenkomen. Het ga je goed op je lange tocht door de oneindige eeuwigheid. Ik blijf aan je denken opdat de band niet verbreekt,
Ynskje

Lieve Wil, In 1972 hebben we elkaar ontmoet als buren op de Vletweide. Na de Vletweide zijn we allemaal uitgevlogen. Maar het contact bleef, wel met grote tussenpozen.. Iedere keer fijn die ontmoetingen, ook onze briefwisseling in mindere tijden. Jouw boek: "Jouw hart sta ik nooit meer af" vond ik prachtig. Je nuchterheid, je gevoeligheid, je liefde en betrokkenheid geven hierin weer zoals je was. Contact met jou was altijd verrassend door je kijk. Ook tijdens gesprekken over je ziekte. Intens verdrietig dat het is gegaan zoals het is gegaan. Fijn om te weten, ik interpreteer dit maar is vast waar, dat je gekoesterd werd door Ton, kinderen en kleinkinderen in je laatste fase van je leven. Een warme groet, Margo
Beste Ton, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte met het gemis van Wil in jullie leven.

Wat hebben we goede herinneringen aan Wil haar hartelijkheid, belangstelling en directheid.
Door waar wij wonen zijn wij verbonden met Wil. In 2010 hadden wij het geluk om het huis te kopen van Wil en Ton. De grasklokjes, gezaaid in de vorm '50' ter ere van Wil haar verjaardag destijds, bloeien nog jaarlijks. We maaien het na de langste dag. Dit jaar wordt ik 50. Zo verstrijkt de tijd en bewoont gezin na gezin een bijzondere plek.
We denken aan Ton, de kinderen en kleinkinderen en hoe Wil gemist zal worden.
Hartelijke groet, Rixt, Haitze, Nynke en Eeke

Ton en (klein) kinderen
Het leven is één grote ontdekkingsreis, maar de dood één groot mysterie. Aan het einde van die ontdekkingsreis moeten we elkaar als reisgenoot loslaten in de onzekerheid van hetgeen komt. De één gesterkt in de verwachting door zijn geloof, de ander in de overtuiging van de eindigheid. Los van deze "toekomstverwachting" resten ons de herinneringen aan haar of hem waarvan we afscheid moesten nemen.
Ik wil jullie oprecht condoleren met het overlijden van Wil en hoop van harte dat jullie in de herinneringen de kracht vinden om met dit grote verlies jullie leven verder te leven, In de overtuiging dat zij op die manier daar een onderdeel van zal blijven.
Nogmaals alle sterkte en liefs uit Delden.
Jan Vos

Mijn moeder ontmoette Wil toen ze in het ziekenhuis lag, enkele dagen voor mijn geboorte. Zolang ik leef, was zij haar beste vriendin, ruim 44 jaar. Een hele lange, mooie tijd.

Roos, Joost, Ton, Rob - gecondoleerd met het verlies van jullie dierbare Wil