Wat verschrikkelijk dat je al zo vroeg afscheid heb moeten nemen van deze wereld.
Nog zo druk en vrolijk. Altijd in voor een grapje.

Ga je goed Willem.
Marco Wegenwacht 9360.

Beste familie&vrienden.
Gecondoleerd met het verlies van Willem, veel sterkte gewenst.
Mvg Tom Ferber.

Toen ik bij afdeling Opleidingen van de ANWB kwam werken leerde ik, met de collega's in Utrecht, ook Willem kennen. Een rustige vent van het type; een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Hij kon met van die pretoogjes naar je kijken nadat hij zelf een opmerking had gemaakt om je een beetje mee uit te lokken.
Ik ben niet meer werkzaam bij de ANWB, maar zal Willem herinneren als een altijd opgewekte collega die met plezier onder de mensen was. Zijn overlijden betekent een groot gemis bij ANWB Utrecht!

Irving Kooij

Toen ik in september 2018 voor het eerst kennis maakte met Willem bij de ANWB voor het Kinderfietsenplan, werd me al duidelijk dat dit initiatief een grote passie voor hem was. Bijna full time was hij er mee bezig. Willem heeft mij opgeleid tot fietsenmaker en hij was altijd bereid om advies te geven en te helpen bij een bijna onmogelijke reparatie. Hij was een geduldige leraar! Wij hebben ook erg met hem gelachen in de werkplaats op de woensdagen, mijn vaste dag als vrijwilliger, samen met de andere collega's. Willem was ook iemand van de communicatie: via What's App zaken helder maken en aan de collega's laten weten. Altijd op zoek naar verbeteringen voor het Kinderfietsenplan en de werkplaats in Utrecht. "Eerst even een koffie doen", een gevleugelde uitspraak van Willem aan het begin van de werkdag. Waar ik ook met plezier aan terug denk zijn de serieuze gesprekken met Willem over tal van onderwerpen, vaak ook over het Kinderfietsenplan. Willem vertelde mij wel het een en ander over zijn medische toestand, maar ik had niet kunnen bevroeden dat het zo ernstig was. We gaan Willem enorm missen als "de motor"van het Kinderfietsenplan maar zeker ook als mens, een fijne collega, die er altijd was om je te helpen. Het was een voorrecht Willem te mogen kennen. Ik wens zijn broer Rinus en verdere familie, vrienden en kennissen veel sterkte toe.
Daan Alers

Wij hebben Willem meer dan 25 jaar als vriend en nabije buurman mee mogen maken. Meestal eenmaal in de week kwam hij bij ons op bezoek. Gesprekken over zijn werk als wegenwacht, over zijn broer Rinus en zijn dochters . Trots liet hij een foto zien van een kleinkind van Rinus. Met Willem heeft Martien vele fietstochten, zijn hobby, gemaakt waarbij hij onderweg veel te vertellen had. Ook genoot Willem van onze kleindochter, geb. 6-8-2016. Willen kon goed met kleine kinderen omgaa. Wij zijn bevoorrecht dat we Willem, altijd bereid om je helpen, hebben meegemaakt.
Greet en Martien Dijs

Zo'n kort ziekbed, zo snel overleden.
Voor je familie en je vrienden niet te begrijpen.
We zagen elkaar zelden,maar als er iets was in de familie kwam je altijd naar Brabant. Bedankt daarvoor.
Deze dagen gaan mijn gedachten vooral terug naar onze jeugd, de fijne vakanties bij jullie in Utrecht,de boven buren die alleen via 'n trap naar binnen konden wat vond ik dat spannend. We mochten buiten op straat slagbal spelen met de kinderen uit de buurt, ja dat mochten wij hier in dongen niet. En zo kan ik nog wel 'n paar dingen opnoemen. Kortom Willem! we zagen elkaar maar weinig maar onze jeugd herinneringen zijn blijvend.
Je zult worden gemist.
Rust zacht.
Thea en Kees Kroot-Leemput

Beste Willem

Het was altijd heel speciaal,
bezoek van Ome Jan en Tante Tonnie uit Utrecht.
Willy en Riny die bij ons buiten speelden.
Ik kan me nog goed herinneren
dat ik jullie zo “deftig” vond praten.
Wij met ons Brabants dialect.

Ik zie jou zó nog rennen Willem
in je zondagse witte overhemdje.
Lekker ravotten met al mijn broers.

Jeugdherinneringen…
Nu zijn we volwassen
en zelfs een beetje oud.
Als het ons gegeven wordt
willen we bést-wel-oud worden.

Maar de dood kan ons onverwacht raken
en alweer een lege plek achterlaten, zoals nu.
Jij hoorde bij het leven Willem,
je had genoeg omhanden.

Je wilde op reis, Australië, naar Rinus.
Was Down Under niet ver genoeg?
Je vloog van de wereld af!

Maar hoe ver weg kun jij zijn
als we jou met dichte ogen
nog steeds kunnen zien?

Goede reis Willem!

We waren nog niet zo heel erg lang buren maar in die korte tijd hebben we wel ontdekt wat voor een goede buur je was. Kletsen onder de carport, samen met de kinderen knutselen aan hun lekke band, praten over je fietsplan en hulp bij autopech. Je passies waren al snel duidelijk.

Ik had zo gehoopt dat we straks in de tuin zouden genieten van een bbq. Dat je weer hersteld thuis zou komen. Je hebt immers meerdere keren laten zien hoe sterk je was. Toch heb je helaas de stijd verloren.
Rust zacht
Buurvrouw Danielle

Afscheid nemen doet altijd pijn
We hebben vele leuke momenten gehad. Omdat jou familie zo ver weg was zijn wij een beetje familie geworden. Ik jou zusje en jij mijn 3de broer. Altijd gezellig wanneer ik je zag.
Nu is dit voor altijd voorbij.
Maar je gaat nooit uit mijn gedachten.
Rinus veel sterkte in deze moeilijke periode.
Liefs je (zusje) Petra Muhren