Lieve Carla, bedankt voor je reactie. Het is nu vier mnd geleden. Ik kan het nog steeds niet bevatten. Het is kerst, de 1e zonder haar. Ik weet dat ik hier doorheen moet, maar wat doet het elke dag nog zeer. Ik had haar nog zo nodig....Ik voel me zo eenzaam, ondanks dat mijn moeder en ik soms water en vuur konden zijn, wist ik dat zij er altijd voor me zou zijn. En dat gevoel dat dat er niet meer is vind ik zo eng. Mijn moeder was een sterke vrouw waar ik nog veel van kon leren. Zij had de wereld "door", helaas moet ik 'm nu alleen ontdekken. Geen wijze woorden meer, geen knuffel meer, geen lieve kaarten meer, geen goede gesprekken meer, geen advies. Verscheurd ben ik van binnen. Jij ook veel sterkte met deze moeilijke dagen.
Deze is voor jou mam:
Kop op en doorgaan Natas, ik hoor het je zeggen. Je kunt het, je bent een kind van mij dan kan je alles!
Helaas mam, ik ben niet zo sterk als jou, maar ik ga het proberen mam, ik moet wel.
Vrijdag hebben we de sleutel ingeleverd van je mooie huis, waar je zo trots op was. Mam, wat erg he! Jouw huis, het is niet meer van ons... Ik hoop dat we het goed gedaan hebben mam, dat je trots op ons bent.
Jouw piano staat nu in mijn huis. Ik hoop dat ik ooit zo goed kan spelen zoals jij dat kon. Helaas hebben we je nooit gefilmd, wat heb ik daar een spijt van.
Maar ik hoef maar naar de piano te kijken en me ogen te sluiten en ik hoor het mam! En ik zie ons dansen, monique en ik ballet dansen op fur elise! Die goede oude tijd!
Straks stappen Oskar en ik in de auto en dan gaan we naar Drente, naar je zus. Wat ben ik blij dat ik tante Jopie nog heb. Kon je er maar bij zijn mam!
Soms denk ik dat je teleurgesteld bent, omdat het graf nog niet af is. Soms denk ik dat dat de reden is dat ik nog geen "teken"van je heb gekregen.
Of zijn dat soms die dromen die ik over je heb?
Altijd als ik over je droom, weet ik in me droom dat dit een speciaal moment is, maar waarom precies weet ik niet. Totdat ik wakker word dan w