Lieve Wim,
Dat wij tijd nu besteden aan een lofrede te schrijven hadden we nog lang niet verwacht. Jouw vertrek was onverwachts, maar voor jou waarschijnlijk de gewenste weg, gewoon in je slaap, geen gedoe.
Over de jaren hebben wij jouw creativiteit leren waarderen. De mooie smeedwerken zoals de olifant in het hek van de achtertuin. Het spelen op je sax en samen gitaarspelen, jouw liefde voor allerlei muziek, de kennis ervan. Wij zien nog de hele muur van Cd’s staan.
Behalve de muziek had je vele ander hobby’s o.a. biljarten, puzzelen en zeilen. Jouw gezicht straalde bij het vertellen over jouw Griekse vakanties en wat een geduld had jij met al die puzzels te maken. Jij deed alles op je gemak en kon zo ervan genieten. En ook Feijenoord had wel een plaatsje in je hart, geen uitslagen vertellen op zondagmiddag.
Honden waren gek op je, dat tekent de mens.
In de 30 jaren die wij jou kennen heb jij vele goede en minder goede tijden meegemaakt. Het verliezen van je kraanbedrijf maar daarna de opbouw van de hondenoppas. Het zorgen, en oplossen van onenigheden en goedmaken met familie en vrienden deed je gewoon op jouw rustige manier. Jij kon heel goed luisteren maar had duidelijk je eigen mening die je soms wel stilhield om de vrede te houden.
Jij zult altijd in ons herinnering geprent blijven, zittend in je stoel, een sigaret in één hand, een glaasje whisky in de andere, honden rond je heen tussen een enorme collecties van ornamentale olifanten.
Wij zullen je niet vergeten, jij was een bijzonder, gastvrij, mens.
Jan en Lorraine