Afgelopen zondag kwam ik je nog tegen, op de fiets bij 't Staelduinse bos.....
Wat een onverwachts en verdrietig nieuws. Volleybal is natuurlijk waarvan ik je ken!, vele jaren was je m'n trainer en coach. Maar ook naast het veld altijd gezellig en dus goede herinneringen. Bedankt voor de tijd samen Wim!

Jeetje Wim! Ik zit aan het ziekbed van m'n vader totdat hij klaar is met z'n strijd en lees ik dat jij er niet meer bent. Dank je voor de jaren dat je me getraind hebt!
Veel sterkte voor de familie.

Lieve familie Jeetje wat zijn wij geschrokken toen we hoorde dat Wim er niet meer is. Mijn trainer en af en toe ook de trainer van mijn kinderen Dana, Lynn en Denzell. De man die mij heeft leren volleyballen. Heleen, de kinderen en overige familie wij willen jullie heel veel sterkte toewensen met dit grote verlies. Ed, Marjon Rodenrijs, Dana, Lynn en Denzell de Jong.

Jeetje Wim, dan hoor ik ineens dat je er niet meer bent. Niet te bevatten.
Als 16jarige bleu grietje zat ik in het team met Sanne en trainde jij me bij dames 1. Ik heb echt een hoop van je geleerd. We waren het niet eens over mijn ambities, maar wat je typeerde als mens was dat je jaren later toen we elkaar weer tegenkwamen je woorden terug nam. Dat heb ik altijd onwijs gewaardeerd. De laatste jaren kwamen we elkaar vaak als tegenstander tegen. En ondanks dat we elkaar goed konden narren onder het net door, wisten we allebei dat dit na de wedstrijd weer over was.
Lieve familie, heel veel sterkte met dit grote verlies!

Alhoewel de persoonlijke ontmoetingen beperkt waren (bij Sanne en Niels thuis) was ik toch zeer geschokt bij het horen van het onverwachte overlijden van Wim.
Ik wil mijn oprechte deelneming betuigen aan allen die Wim zo na stonden.