Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Denkend aan vroeger is de eerste herinnering dat we al kruipend op het idee kwamen om uit de etensbak van de katten te eten.
We zaten ook samen op de kleuterschool aan het kromhout.
In de 1e klas lagere school had Wim een vriendinnetje Jan noem haar Appeltje omdat ze rode wangetjes had
Wim werd er veel mee geplaagd.

Samen met Opa alle jaren naar de Kermis met het treintje door de binnen in de draaimolen moesten een soort kwast proberen te pakken Wim was meestal de eerst die hem te pakken kreeg en nog een rondje in de draaimolen mee kont tot slot lekker poffertjes .

De binnen stad was ons speelterrein daar waren we altijd te vinden er was ook een winkel
met luxe fiets snuisterijen zoals spiegeltjes versieringen om de remkabels blauw wit en rood wit dan zaten we van als we een nieuwe fiets hebben kopen we dat er ook bij.

Toen we ouder waren en je in Wielwijk kwam te wonen ging je je al snel toeleggen in de Muziek Muziek werd je passie in de schuur bij Arthur werden de eerste noten gespeeld er werden gitaren in elkaar geknutseld Rudy Siebes kreeg van zijn Vader een eerste drumstel
en alles werd wat je speelde op de bandrecorder vast gelegd.
Later kwamen de optredens talenten jachten een ziekenauto werd gebruik om naar optredens te gaan .
Een optreden bij het 25 jarige huwelijks feest van tante Jo en ome Jan bij jullie thuis werd een mooi optreden, iedereen vond het prachtig.
Je toonde trots je eerst gitaar ik mocht hem heet even vast houden heel voorzichtig want de lak kon snel beschadigen volgens mij een Lila Fender of een Gipson basgitaar.
Toen we een jaar of 16 waren gingen we onze eigen weg en was er minde kontakt
af en toe kwamen we elkaar tegen wat altijd prettig was.
De laatste paar jaar zagen we elkaar regelmatig en hadden we leuke gesprekken.

Wim, ik zal je altijd in mijn hard dragen. Je bent Altijd een fijne Neef maar vooral een vriend.


Els Ik wens je heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Ton en Nelly

Toen Zev een jaar of 10 was heb ik jou Els en Leda mogen ontmoeten voor het eerst in Sterrenburg, Zev en ik deelde dezelfde interesse in skateboarden en boy wat een enthousiaste man stond daar voor me, geïnteresseerd in alles wat Zev en de jongens bezig hield en je stortte je er volledig op. Zo'n betrokken vader had ik nog niet meegemaakt. Ramps timmeren, tripjes naar de energiehal en Amsterdam, je vond het allemaal prachtig en wij daarom ook.
Mooi was te zien hoe dat enthousiasme en de band met Zev door de jaren heen alleen maar bleef groeien. Velen van ons zagen de omgang met Zev maar ik kan me voorstellen dat je dezelfde passie en liefde deelde met Els en je dochter Leda en de rest van de familie.

Het leven is vergankelijk maar de mooie herinneringen die Wim achterlaat zijn van goud.
Je zal worden gemist maar vergeten doen we je niet Wim!

Rust zacht.🖤
Liefs Peppie...

Ik was al wat ouder dan Sev, maar was toch altijd welkom bij de Fam. Het skateboarden bracht ons bij elkaar. Ramps bouwen voor de deur en uren lang skaten, en skate films kijken op de bank. Wim was altijd van de partij, een hippe vader. Altijd vrolijk en geïnteresseerd in wat jij deed.

Ik wens jullie heel veel sterkte toe.

Jasper

Lieve Wim,
Vanaf het moment dat Zev en ik de winkel zijn gestart waren jullie op de achter- en voorgrond druk met de winkel. In wat voor vorm dan ook. Dagelijks was je in de winkel te vinden en samen met Zev hebben jullie drie winkels verbouwd. En repareerde je alles dat volkomen kapot leek. Ik weet nog dat Mads op een slak stond en dat hij zei dat opa Wim deze kon repareren. Ik heb jou altijd zo’n bijzondere man gevonden. Waar ik zelf lijd aan chronisch chaotisme, gebrek aan focus was jij een baken van rust. Als jij ergens aan begon wist ik 100% zeker dat het goed kwam. Jij en Els hebben ons zo veel en vaak gesteund dat we elkaar goed hebben leren kennen. Zeker toen de kinderen ouder werden en jou in de winkel aan gingen spreken met opa Wim, moest ik wel eens slikken. Je zou zo’n opa hebben. De rust en liefde die jij uitstraalde was heel bijzonder. Ook jouw band met Zev vind ik geweldig. Hoe jullie samen werkten en dingen ondernamen vond ik bijzonder. Dat jullie samen naar Amerika gingen vond ik echt zo mooi. Je bent daarin een voorbeeld voor mij en mijn eigen kinderen.
Tijdens of net na corona kwam je wel eens langs fietsen en maakten we een praatje waar we soms echt mooie gesprekken hebben gevoerd over angsten en opvoeden. Ik vond dat mooi, het vertrouwen in die gesprekken dat heb ik als heel waardevol ervaren. Lieve Wim we gaan je heel erg missen. Je zal voor mij voor altijd onderdeel blijven van de shop, net als Zev en Els. En nog steeds als ik een tee met een pocket zie bestel ik er 1 voor jou. Jouw mooie energie zal nooit verloren gaan want ik kan er altijd aan denken.
Lieve Zev, Fay, Els, Leda, Stanley, Xavi en Zenne heel veel sterkte😘

Ik kwam Wim meestal tegen bij het skatepark, voorheen ook nog wel eens bij Fier. Dan kwam hij aanfietsen of hij stond er net en was hij een beetje aan het kijken. Ik ging hem dan altijd even groeten als ik aan het skaten was. Even handje geven en vragen hoe het met hem ging. Wim vroeg mij dan altijd, voor de zekerheid, Duane toch? Eigenlijk had hij het altijd wel goed, een enkele keer dat hij dan twijfelachtig zei, Sidney.....neee Duane toch? Haha. Dat zal ik echt nooit vergeten. Altijd zo een vriendelijke rustige man, altijd leuk om even een praatje met hem te maken.
Gecondoleerd, Heel veel sterkte en heel veel liefde voor jullie.