Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Onze band met Wim gaat verder terug dan ikzelf ben geboren.
Begin jaren zestig zat hij al met mijn vader Nico en oom, Wim in the Sheridans, mat als zanger niemand minder dan Kaz Lux. Jaren later hebben zij in de vorm van een kleine reunie nog een zaaltje in Brabant platgespeeld voor familie en vrienden. Deze show is nog vaak de revue gepasseerd zowel op beeld als op de speakers.

Wim heeft veel vroeger al veel voor de Dordtse skateboard gemeenschap betekent; jumpramps in elkaar timmeren in Sterrenburg, op en neer rijden naar de Energiehal op zaterdagavond en meepraten over skateboard gear, videos en de Bones Brigade in Amsterdam. Zijn steun werd zeer gewaardeerd.

Wij kwamen Wim en Els nog vaak tegen in de binnenstad tijdens wandelen en winkelen. Altijd even een gezellig praatje, later ook met onze eigen kinderen. Of even bij Fier binnenlopen, waar Wim ook altijd wel aan een klusje bezig was.

Wim zagen we ook vaak in het skatepark vanaf het eerste tot en met het huidige skatepark. Even chillen met de boys.

Wim, ook al was je wat ouder en vader van Zev, ik heb je altijd gezien als een vriend en je stond altijd voor ons en iedereen klaar. Je was one of the (DZC) boys.

Rust Zacht Wim

Bruce, Leonie, Otis en Rubi

Wat een warm gevoel heb ik gekregen bij de eerste ontmoeting toen onze hond Lady per ongeluk bij jullie naar binnen liep.
De gastvrijheid en enthousiasme is mij altijd bij gebleven.
Rust zacht Wim en heel veel sterkte voor alle nabestaanden en vrienden en familie.
Ron en Diantha