Wat een enorme schok voor jullie allemaal. Wouter, vol in het leven en in 1 keer weggerukt... Als iemand bruist van het leven dan is het Wouter wel. In de verleden tijd schrijven lukt me daarom nog niet. Wat een leuke collega was Wouter, en wat een levensvreugde spatte er van hem af! De woorden oneerlijk, onacceptabel en ongelooflijk komen in me op. Ik wens jullie allemaal heel veel kracht toe bij het onder ogen zien en uiteindelijk accepteren van deze harde realiteit. Liefs, Mirjam